เชิดภักดิ์ กับ วรินทร์ (รักนี้ขอลิขิตเอง)

วรินทร์ (ริน) – น้องสาวของเชิดภักดิ์ มีสามีชื่อ สายัณห์ แต่งงานได้ 5 ปี วรินทร์อายุ 22 เธอมีลูก 2 คน คนโตเป็นผู้ชาย (สายธาร) คนน้องผู้หญิง (สายใจ) สายัณห์ไปมีผู้หญิงใหม่ วรินทร์รู้เข้าเลยทะเลาะกันแล้วลามไปจนถึงขั้นลงไม้ลงมือ วรินทร์หน้าบวมปูด เชิดภักดิ์ไปเจรจากับสายัณห์เพื่อช่วยเหลือน้องสาว เขาต้องการให้สายัณห์น้องเขยรับผิดชอบไม่ใช้ความรุนแรง แต่สายัณห์กลับกล่าวโทษว่าเป็นความผิดของวรินทร์คนเดียว ส่วนวรินทร์กล่าวโทษสายัณห์ที่ชอบเจ้าชู้จนกลายเป็นการวิวาทขึ้นมาอีกครั้ง สายัณห์เข้ามาจะตบวรินทร์ เชิดภักดิ์ทนไม่ได้อาศัยเชิงมวยที่ดีกว่าจัดการสายัณห์เสียสลบเหมือด เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้วรินทร์สุดทนต่อไป สองวันหลังจากนั้นวรินทร์กับสายัณห์ก็หย่าขาดจากกัน เชิดภักดิ์รับน้องสาวสุดที่รักของเขากลับมาอยู่บ้านพร้อมหลานทั้งสอง

————————–

ปีต่อมา วรินทร์ส่งลูกทั้งสองของเธอเข้าโรงเรียนอินเตอร์ (โรงเรียนประจำ) เธอเองมาช่วยานโดยป็นเลขานุประจำตัวของเชิดภักดิ์พี่ชาย เมื่อเมฆหมอกร้าย ๆ ผ่านพ้นไป วันเวลาก็รักษาทุกอย่างให้ดีขึ้น วรินทร์เริ่มทำใจได้จึงหมั่นดูแลตัวเอง ควบคุมเรื่องอาหารการกิน เข้าฟิตเนส ไม่นาน คนเราเมื่อจิตใจมีความสุข เรือนร่างที่ผ่ายผอมเพราะตรอมใจเริ่มจะเข้าที ใครเห็นมักชมว่าวรินทร์หุ่นดีสมส่วนสง่ากว่าตอนวัยรุ่นเสียอีก มีหนุ่ม ๆ เริ่มเข้ามาติดพันกันหลายคน แต่ววรินทร์ทร์ชักจะเข็ดขยาดผู้ชาย เธอไม่ปิดบังว่าเธอเป็นแม่หม้ายลูกสอง เธอเฉยเมยเสียเหลือเกินกับผู้ชายทุกคน

วันเกิดของเชิดภักดิ์ ววรินทร์ทร์น้องสาวคนสวยจัดงานเลี้ยงให้พี่ชายที่บ้าน ววรินทร์ทร์รู้จักและสนิทกับเพื่อนพี่ชายทุกคน สนิทกับพวกเขาตั้งแต่ก่อนเธอแต่งงานกับสายัณห์เสียอีก ทุกคนดื่มเครื่องดื่มและอาหารหลากหลายตามใจชอบ ของมึนเมามีให้เลือกหลากชนิดและไม่อั้น เมื่ออิ่มและเมาได้ที่ก็เริ่มแหกปากร้องเพลงกันลั่นห้อง

จนเกือบตีหนึ่งกว่า ๆ เพื่อนพี่ชายก็เริ่มทะยอยกลับจนถึงตีสองสิบห้าจึงเหลือเชิดภักดิ์ที่ยังอยากนั่งกินเบียร์ต่อ เขาไล่ให้วรินทร์น้องสาวขึ้นไปนอนแต่ววรินทร์ไม่ยอม ขอนั่งดื่มเป็นเพื่อนพี่ชาย จนเบียร์หมดไปอีกสองขวด ววรินทร์จึงถามเชิดภักดิ์ด้วยเริ่มอ้อแอ้ว่า

“พี่เชิด..พี่เชิด..พี่จะอยู่เป็นโสดไปแบบนี้หรือไง ตอนนี้อายุเกือบ 30 แล้วนะ..” ววรินทร์จ้องหน้าพี่ชายนิ่ง
เชิดภักดิ์เงยขึ้นมองหน้าน้องสาวคนสวยตรงหน้าตาปรือ ยกมือขึ้นขยี้ผมเธอไปมา
“เนื้อคู่พี่..พี่..เธอยังไม่เกิดละมั่ง ?…” วรินทร์หัวเราะก้มลงมองแก้วที่เธอคลึงวนไปมาในฝ่ามือ
“ทำไม…เกิดช้าจัง…ไม่มีคนที่พี่ชอบมั่งเลยเหรอ..? แค่ชอบนะ…” น้องสาวถามแบบขำ ๆ

เชิดภักดิ์ส่ายหน้าไปมา “อื้อ..ก็..ก็..พอมี…” วรินทร์ตาเป็นประกายยิ้มแล้วร้อง “อ้าว..พอมีแล้วทำไมไม่สานต่อละพี่…? หรือเล่นตัว ?”
“เฮ่อ..” เชิดภักดิ์ถอนหายใจยาวแล้วเงียบ “เค้ามีเจ้าของแล้วเหรอพี่…?”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “แล้ว..ทำไมละ ?” เชิดภักดิ์เงยหน้าเอนหลังพิงโซฟา “ไม่รู้วิ..พอจะจริง ๆ จัง ๆ พี่กลับเป็ฯฝ่ายเป็นถอยกรูดทุกที”

วรินทร์ขมวดคิ้วครึ่งยิ้มครึ่งบึ้ง “ทำไมอีกละที่นี้..?” เชิดภักดิ์หลุมตามองพื้น “พี่เองก็ไม่รู้เหมือนกันนะ กี่คน ๆ ลงอีกแบบนี้ทุกที มันแป๊กเอง”
“พี่ไม่ได้รักเค้าเหรอ ?” เชิดภักดิ์พยักหน้าดวงตาเหม่อลอย วรินทร์พยักหน้า “รินชัก..ชักเข้าใจละ..เหมือนเจ้าสาวกลัวฝน..งั้น..”
“ไม่รู้ซิริน..” เชิดภักดิ์พึมพำเหมือนละเมอ “พี่ไม่รู้หรอกว่าคนที่เขาอยากแต่งงานนะมันต้องรู้สึกไปถึงขนาดไหน ?”
“ก้อ..ก้ออ..เขาอยากอยู่ใกล้กันมั้ง อยากมีส่วนร่วมกัน รินเอง..ก็ไม่รู้เหมือนกันพี่..” วรินทร์พูดด้วยเสียงแห้งแล้ง
“พี่ถึงว่าไงว่าเนื้อคู่ของพี่คงยังไม่เกิด พี่ไม่เคยรู้สึกอะไร ๆ แบบนั้นกับใครสักที พยายามอยู่นะ…”
วรินทร์หัวเราะแล้วเทเบียร์เย็น ๆ ลงแก้วให้พี่ชาย “ถึงเวลา..มันคงไม่ต้องพยายามหรอกพี่…”
เชิดภักดิ์พยักหน้าหงึก ๆ หงัก ๆ ยกแก้วขึ้นซดเบียร์เกือบครึ่งแก้ว

“แล้วเราละ..หนุ่ม ๆ รุมจีนกันตรึมนี่…” วรินทร์หัวเราะเสียงปร่า
“ไม่เอาละ..รินเข็ดแล้ว…อยู่เลี้ยงลูกกับเป็นก้างขวงคอพี่เชิดดีกว่า…”
เชิดภักดิ์หัวเราะเบา ๆ ยกมือขึ้นบีบจมูกน้องสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เหมือนสมัยเด็ก ๆ
“รินเพิ่งแค่ 23 เองนะ…คงได้เจอคนดี ๆ แล้วแต่งได้อีกครั้ง..” วรินทร์ส่ายหน้าดวงตามองสบเขาทอแววหมอง
“อยู่แบบนี้ดีกว่าพี่..หรือว่าพี่เชิดเบื่อน้องสาวคนนี้แล้ว…” เชิดภักดิ์ขยี้ผมแล้วโยกหัวเธอไปมาอย่างเอ็นดู
“บ้าซิ…เรามีกันแค่สองคนเองนะ เบื่อรินได้ไง พี่อยากให้หลานมาอยู่ด้วยกันต่างหาก รินไม่น่าส่งพวกเขาไปอยู่ประจำเลย”
“รินอยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเขานะพี่ ตอนนี้ภาษาอังกฤษของสองคนคล่องปรื้อแล้ว…” วรินทร์ยิ้มอย่างมีความหวัง
เชิดภักดิ์พยักหน้าเขาเห็นด้วยกับคุณภาพและคุ้มค่าเงินที่เสียไป

“เธอไม่เหงามั่งหรือไง ?” วรินทร์หันมามองหน้าพี่ชายนิ่ง “แล้วพี่เชิดเหงาหรือเปล่าละ ?” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า
“พี่มีรินเป็นเพื่อนอยู่นี่ไง ?” วรินทร์ส่ายหน้า “พี่เอกกับพี่ธรชอบเรียกพี่ว่าฤาษี อิอิ มันหมายความว่าไงเหรอ ?”
เชิดภักดิ์หัวเราะเต็มเสียง “ก็พวกชอบชวนพี่ไปอาบอบนาบ พี่ไม่เคยไปกับมันสักที มันเลยเรียกพี่ว่าฤาษีที่ชอบจำศีลไง ?”
“อ๋อ..ถือศีลกินเพล..” วรินทร์พูดแล้วหัวเราะคิก ๆ คัก ๆ เชิดภักดิ์เอานิ้วชี้จิ้มหน้าผากน้องสาวแล้วดันเบา ๆ “รู้ดีนักนะ…”

วรินทร์กุมมือพี่ชายเอาไว้ “พี่เป็นผู้ชายไปเที่ยวมั่งก็ได้นี่คะ ?” เชิดภักดิ์เงยหน้ามองโคมไฟบนเพดานนิ่ง
“พี่กลัวเอดส์…แล้ว..แล้ว..หาเรื่องใส่ตัว…” วรินทร์พยักหน้าแววตาล้อเลียน “ใส่ถุงซิคะ..” เชิดภักดิ์หันมามองน้องสาวเต็มตา
“พี่ก็ไม่ไว้ใจอีกนั่นแหละ เคยไปช่วยเหลือพระบาทน้ำพุเห็นสภาพแล้วหนาว”
วรินทร์พยักหน้า “แล้ว..แล้ว..พี่..พี่..ไม่เครียดมั่งหรือ ?” เชิดภักดิ์นิ่งเงียบยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มจนหมดแก้วแล้วส่งให้วรินทร์เติมเบียร์ให้
ในแก้วของวรินทร์เองเพิ่งหมดไปเพียงครึ่งแก้วเท่านั้นเอง เชิดภักดิ์รับแก้วเบียร์มากระดกลงคออีกครึ่งแก้ว

“ช่วยตัวเองเอาซิ…” เชิดภักดิ์เปรยขึ้นมาลอย ๆ
วรินทร์ตลึงไปเหมือนกัน ห้วงสมองของเธอหวนนึกย้อนไปยังวัยเด็กที่กว่าสิบปีก่อน
ตอนนั้น เชิดภักดิ์เริ่มจะเป็นหนุ่มแล้ว แต่เธอ 13 วรินทร์ชอบชวนเชิดภักดิ์เล่นเป็นพ่อแม่ลูกแบบสมมติ
เชิดภักดิ์เป็นพ่อ วรินทร์แสดงตัวเป็นแม่ ในคืนนั้นเชิดภักดิ์ที่นอนเตียงชั้นบน วรินทร์ชวนเขาลงมานอนกอดกัน
เหมือน..เหมือนที่เธอแอบเห็นพ่อกับแม่นอนกอดกันบนเตียง

หลังจากนั้นวรินทร์จะต้องลากเชิดภักดิ์ลงมาให้นอนกอดเธอ โดยบอกว่าไม่ถูกพี่เชิดกอดนอนไม่หลับ
เชิดภักดิ์ก็กอดน้องสาวด้วยความรักใคร่ แล้วเหตุการณ์มันก็พัฒนาของมันไปเรื่อย ๆ จนมาถึงการลูบ ๆ คลำ ๆ กัน
วันเวลาอีกนานหลายเดือนจากนั้น วรินทร์แอบไปเห็นพ่อกับแม่ของเธอนอนแก้ผ้ากอดกัน เธอค่อย ๆ เปิดประตูห้องอย่างเบามือ
ภาพที่เธอเห็นพ่อคร่อมกอดร่างแม่เอาไว้ พูดคุยหัวเราะต่อกระซิกกันเบา ๆ ที่เธอไม่เข้าใจ
แต่วรินทร์รู้ว่าใจเต้นระรัวจนแทบกระดอนออกจากอก เธอรีบปิดประตูมาเล่าให้เชิดภักดิ์พี่ชายฟัง
เชิดภักดิ์จึงชวนวรินทร์ดลองแก้ผ้านอนกอดกันแบบพ่อกอดแม่บ้าง ให้ช่างก่อให้เกิดความรู้สึกแปลกใหม่น่าลองจริง ๆ
ไม่นานหลังจากนั้นเชิดภักดิ์เริ่มมีขนขึ้น แต่ของวรินทร์ยังเกลี้ยงเกลาสะอาดสะอ้านเหมือนเดิม
วรินทร์ชอบเล่นจู๋ของเชิดภักดิ์ตอนที่มันเกิดอาการแข็งตัวทิ่ม ๆ ตำ ๆ หน้าท้องของและจิ๋มของเธอ

ทั้งสองคอยแอบดูแอบสังเกตพฤติกรรมของพ่อแม่แล้วเอามาคุย แต่ต่างก็ไม่เคยเห็นตอนที่พ่อกับแม่มีอะไรกันบนเตียง
พัฒนาการของทั้งสองจึงหยุดอยู่เพียงแค่นั้น ผ่านมาอีกเป็นปีจนเมื่อวรินทร์เริ่มปรากฎไรขนอ่อน ๆ ขึ้นมาบ้าง
“พี่เชิด..รินมีขนแล้วหละ…” เธอบอกพี่ชายอย่างตื่นเต้นตาเป็นประกาย เชิดภักดิ์หัวเราะร่าอย่างยินดี
“อื้อ..หมอยขึ้นแล้วเหรอริน…” เสียงเชิดภักดิ์กรุ้มกริ่มยิ้มล้อเลียน วรินทร์ทุบไหลพี่ชายอายหน้าแดง
“อื้อ…” วรินทร์พยักหน้ารับช้า ๆ ไม่กล้าสบตา เธอนึกได้แล้วว่าคำนี้เชิดภักดิ์เคยอธิบายให้เธอฟังอย่างละเอียด
ตอนที่เชิดภักดิ์โชว์ให้เธอดูหมอยของเขาที่เพิ่งจะงอกออกมา ตอนแรกเธอเรียมันกว่าขน แต่เชิดภักดิ์บอกว่าไม่ใช่
ขนที่ขึ้นบนหัวเรียกว่า ผม ตามตัวทั่วไปจะเรียกว่า ขน เช่น ขนจั๊กแร้ ขนหน้าอก ขนแขน ขนหน้าแข้ง
แต่ตรงนี้เชิดภักดิ์ชี้ไปที่ของตัวเอง ภาพในอดีตย้อนกลับมาในหัวของนรินทร์เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน
เธอจำได้ว่าเชิดภักดิ์ชี้ตรงโคนตอของเขาแล้วบอกกับเธอว่าเขาเรียกขนตรงนี้ว่า ‘หมอย’ เธอพยักหน้ารับแบบไม่ค่อยเข้าใจอะไรนัก

“อ้าว..เงียบเชียว..งงเหรอ ?” วรินทร์พยักหน้า “ของรินก็ต้องมีแบบแบบของพี่เชิดเหรอ ?” เสียงเธอมีแววกังวล
“ไม่เหมือนหรอกริน..ไม่ต้องห่วง ของรินพี่ว่าหมอยน้องคงไม่เยอะเหมือนของพี่หรอกจ๊ะ รินเคยเห็นของแม่ไม่ใช่เหรอ ?”
วรินทร์พยักหน้า “พี่ว่าของรินคงไม่ดกไปกว่าแม่หรอกน่า” วรินทร์พยักหน้าหงึกหงัก “เส้นหงิก ๆ แบบพี่เชิดแล้วแย่เลย”
เขิดภักดิ์ดึงตัววรินทร์เข้ามาหา “ไหน..มาให้พี่ดูหน่อยซิ พี่ไปฝึก รด.ไม่กี่วันรินของพี่ขนหมอยขึ้นแล้ว ฮิ ๆ”
“บ้าซิ..เราไม่เจอกันตั้งเกือบเดือนนะ..พี่เชิด…” เชิดภักดิ์พยักหน้าเขาไปเข้าค่ายเสร็จแล้วไปต่อบ้านเพื่อน
สนุกกับการยิงนกตกปลารวม ๆ แล้วเกือบเดือนเหมือนกับที่เธอว่าจริง ๆ

เชิดภักดิ์ถอดกางเกงนอนของวรินทร์ออก เธอเบี่ยงตัวขึ้นไปนอนกลางเตียง
“พี่ว่าจิ๋มของรินเหมือนจะใหญ่ขึ้นนะ…ทำไรหรือเปล่านี่ ?” วรินทร์ส่ายหน้าขมวดคิ้วสงสัย
“พี่ถอดกางในออกดีกว่า…” วรินทร์พยักหน้าเกร็งขายกก้นลอยขึ้นให้เชิดภักดิ์รูดกางเกงในสีขาวออกมาอยู่หน้าขาจึงหย่อนก้นลง
เชิดภักดิ์กดขาที่ชันเข่าของเธอลงก้มหน้าลงไปมองที่เนินนูนอวบของเธอ
“ไม่เห็นมีเลย…” วรินทร์มองเชิดภักดิ์ด้วยความฉงน “หือ..ไม่มีหรือพี่..มันร่วงไปแล้วแหงเลย ตอนอาบน้ำวรินทร์ยังเห็นเลย”
เชิดภักดิ์ยื่นนิ้วไปเขี่ยตรงกลางเนิน “มันมืดไปมั่งพี่..ของรินเส้นบาง ๆ เอง” เชิดภักดิ์พยักหน้า “งั้นซิ…”
“พี่เชิดไปเอาไฟฉายมาส่องดูซิ…” เชิดภักดิ์พยักหน้าลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะหนังสือเปิดลิ้นชักหยิบไปฉายมากดสวิทช์เปิด
ลำแสงสาดส่องสว่างไปทางวรินทร์ที่นอนหันหน้ามามอง

เชิดภักดิ์ถือไฟฉายเดินขึ้นมานั่งข้าง ๆ วรินทร์แล้วสาดลำแสงไปเนินเนื้ออวบอูม
เขามองนิ่งอยู่นาน “เห็นยังพี่เชิด…” เชิดภักดิ์พยักหน้ากลืนน้ำลายเหนียวลงคอ
“มีเส้นยาวซักเซ็นต์สองสามเส้นเอง นอกนั้นเป็นไรอ่อน ๆ นะริน…”
“แหม..ทำเอารินตกใจนึกว่าร่วงไปแล้ว…ดีไหมพี่เชิด…” วรินทร์หัวเราะร่วนอย่างภาคภูมิ
“รอให้หมอยรินขึ้นมากกว่านี้อีกหน่อย พี่ว่าของรินสวยนะ…” วรินทร์พยักหน้า
“เดี่ยวพี่ถอยกางเกงในออกไปเลยดีกว่า” เชิดภักดิ์วางไฟฉายแล้วจัดการรูดกางเกงที่ค้างอยู่ตรงหน้าขาออกไปจากปลายเท้า
เชิดภักดิ์ฟุบตัวลงนอนข้าง ๆ ใบหน้าของเขาลอยอยู่เหนือเนินเนื้อผ่องของวรินทร์แค่สองสามนิ้ว
“ไรขนอ่อนขึ้นเยอะเลยริน…” เชิดภักดิ์เอียงหน้าลงมองโดยวางไฟฉายให้แสงไฟขนานไปกับนวลเนินเนื้อ
จากนั้นเชิดภักดิ์ใช้นิ้วชี้เขี่ยไรขนอ่อนของเธอวนไปวนมา

“พี่เชิด..จั๊กจี้จัง..” เชิดภักดิ์หันหน้ามามอง “แล้วดีเปล่าละ ?”
“อื้อ…” เชิดภักดิ์เขี่ยนิ้วไปเรื่อย ๆ “รินย่าสิบห้าแล้วนี่นา…”
“แต่ของพี่เชิดใหญ่น่ากลัวออก…ไหนมาให้รินจับเล่นหน่อยซิ…”
เชิดภักดิ์ดันตัวลุกขึ้นจัดการถอดกางเกงบอลออกงัดท่อนขนาดเต็มหนุ่มของเขาออกมา
วรินทร์มองอย่างตาโต “ไม่เจอกันเดือน..อึมมม..รินว่าของพี่เชิดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมนะ…”
“บ้าซิ…” วรินทร์หัวเราะ “มา..มาให้รินวัดขนาดก่อน” วรินทร์รีบคว้าท่อนลำมากำแล้วหัวเราะร่า
“ใหญ่กว่าเก่าจริง ๆ นะแหละ ตอนนี้รินกำไม่รอบแล้ว เดือนก่อนยังกำรอบปลายนิ้วโป้งยังชนกับปลายนิ้วชี้เลย…”
เชิดภักดิ์ก้มลงดูแต่เขาไม่รู้สึกหรอกว่ามันใหญ่ขึ้นหรือเปล่า “เหรอ…พี่ไม่รู้หรอก…”
วรินทร์รูดหนังหุ้มลงมาจนขอบหยักโชว์หรา “มันพองตัวดีจังพี่เชิด….” เชิดภักดิ์ครางซี๊ดออกมาเบา ๆ
“วรินทร์ทำเอาพี่เสียวเชียว…งั้นเดี่ยววรินทร์ชักว่าวให้พี่ด้วยนะ…” วรินทร์พยักหน้า
เชิดภักดิ์สอนให้วรินทร์ชักว่าวเป็นมาหลายปีแล้ว เธอทำหน้าที่ชักว่าวให้เขามาตลอด

———————-

“ริน..ริน..คิดอะไรนะ..เงียบเชียว…” วรินทร์ส่ายหน้าไปมาแล้วหันมายิ้มกับพี่ชาย
“วรินทร์คิดถึงความหลังนะพี่…” วรินทร์บีบมือพี่ชาย “คงเป็นความหลังดี ๆ ซิเห็นนั่งตาลอยยิ้มไปยิ้มมา”
“บ้า..ซิ..ตาลอยยิ้มไปยิ้มมา…” เธอหยิกแขนเขาเบา ๆ แบบกลบเกลื่อนความเขินอาย
“อูยยย…เกเรกับพี่ด้วย” วรินทร์ลูบตรงรอยที่เธอหยิกเขาเบา ๆ “รินคิดอะไรอยู่..เกี่ยวกับพี่หรือเปล่า….?”
วรินทร์เงยหน้าขึ้นมองพี่ชายแล้วกระซิบเสียงแผ่วว่า “เกี่ยวกับพี่เชิดนะแหละ..รินคิดถึงตอนเรายังเด็ก ๆ กันอยู่นะ”
“ตอนเด็ก ๆ เหรอ..ไงละ…?” วรินทร์นิ่งเงียบเสยกแก้วเบียร์ขึ้นจ่อริมฝีปากแต่เบียร์ไม่ได้ล่วงเข้าไปในลำคอแต่อย่างใด
เชิดภักดิ์ยกแก้วเบียร์ขึ้นซดจนหมดแก้ว “อ้าว..เงียบอีกแล้ว..คิดอเะไรต่อเหรอ ? ชักอยากรู้แล้วซิ…”

ภายในภายของเธอหวิวหวั่นอย่างบอกไม่ถูก ความประทับใจที่ฝังแน่นในเงามมืดของจิตใจลอยขึ้นอย่างไม่อาจกดข่มเอาไว้ได้อีก
เงยหน้าขึ้นมองหน้าเชิดภักดิ์เหมือนจะส่งความหมายลึก ๆ ในใจบางอย่าง “พี่เชิด..ยังจำตอนเราเด็ก ๆ ได้ไหมละ ?”
“พี่จำได้ทุกตอนแหละริน…โดยเฉพาะตอน..ตอน..” เชิดภักดิ์พูดทิ้งช่วงเอาไว้หันมามองสบตาเธอ
“ตอน..ตอน…” วรินทร์พูดตะกุกตะกัก “ตอน..เราแก้ผ้านอนกอดกัน…” เชิดภักดิ์เสียบเครือออกมาเมื่อเห็นเธอไม่กล้าเอ่ยออกมา
วรินทร์พยักหน้า “เมื่อกี้รินนึกไปถึงตอนนั้นแหละ” เธอสารภาพมอบสบตาเขาอย่างเปิดใจ

“รินนึกถึงตอนไหนอยู่ละ..?” วรินทร์อึ้งไปจนเชิดภักดิ์ถามย้ำอีกครั้ง “ตอนไหนริน…ตัวพี่เองประทับใจทุกยตอนเลยหละ..”
“เอ่อ..เอ่อ…อื้อ…” เชิดภักดิ์ยกมือขึ้นเขกหน้าฝากน้องสาวเย้าเบา ๆ แล้วกล่าวว่า “นึกไม่ออกเหรอ ?”
วรินทร์หัวเราะเบา ๆ ส่ายหน้าไปมา “อ้าวแล้วเอ่อ..ๆ ๆ ทำไมละ” วรินทร์ก้มหน้าเพื่อซ่อนสายตา “ไม่รู้จะพูดดีหรือเปล่า ? มันนานแล้ว”
“อ้าว..คุยกันตั้งนาน รินไม่รู้ว่าจะพูดดีหรือเปล่าแค่นี้เหรอ ?” วรินทร์พยักหน้า เชิดภักดิ์หัวเราะเสียงปร่าแล้วพูดว่า
“มีอะไรที่เราพูดกันไม่ได้เหรอจ๊ะ” วรินทร์นิ่งไปครู่แล้วตอบว่า “บางอย่างมันนาน..นานมาแล้วนะพี่เชิด”

“นานแล้วจริง ๆ นะ..เรา..เรามารื้อฟื้นกันใหม่ได้นี่นา” วรินทร์พยักหน้าหัวเราะแจ่มใจ
“รินกำลังนึกถึงตอนที่..ที่..ที่..ห-ม-อ-ย-รินเพิ่งจะขึ้นใหม่ ๆ นะ ตอนนั้นพี่เชิดเอาไฟฉายมาส่องดู” พูดแล้วหัวเราะ
เชิดภักดิ์หลบสายตา “เหรอ..แบบนั้นเหรอ..พี่จำไม่ค่อยได้ ตอนนั้น..อึม..เหมือนว่าหมอยรินบางมาก”
วรินทร์พยักหน้า “ตอนนั้น..จำได้ยัง ?” เชิดภักดิ์พยักหน้าแล้วพูดต่อว่า “พี่จำได้แล้ว..ปลายปีโน่นหมอยรินถึงได้เยอะขึ้นจนเห็นชัด”
วรินทร์พยักหน้าตาวาว “ใช่ตอนนั้นพี่เชิดตรวจหมอยรินทุกวันเลย” เชิดภักดิ์พยักหน้ายิ้มร่า “ก็พี่อยากดูนี่ว่าหมอยผู้หญิงมันขึ้นยังไง ?”
วรินทร์หัวเราะเบา ๆ “ตอนรินหมอยขึ้นเยอะแล้ว พี่เชิดชอบใช้นิ้วเกาให้รินทุกคืนเลย พี่เชิดยังจำได้หรือเปล่าละ ?”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “จำได้ซิ..ใครจะลืมลง หมอยรินนุ่มมือดีจะตายไป” วรินทร์หัวเราะหึ ๆ “หมอยพี่เชิดทั้งหยาบทั้งแข็ง”
“นั่นซิ…แล้วรินยังจำตอนที่สอนวิธีชักว่าวให้ได้หรือเปล่าละ ?” วรินทร์พยักหน้าสบตาแล้วหัวเราะ “ทำจนเก่งเลยละ”
“ตอนหลัง ๆ นี่พี่ก็ตอบแทนให้รินนะ พี่เบ็ดให้รินมีความสุขเหมือนกัน” วรินทร์พยักหน้าหลบใบหน้าที่แดงกร่ำ

“มันรู้สึกเหมือนว่าเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้นะพี่…” เชิดภักดิ์พยักหน้ารับ วรินทร์หยิบขวดเบียร์มาเทใส่แก้วให้จนเต็มแล้วใส่ให้ตัวเอง
“รินชักมึน ๆ แล้วเหมือนกันนะ พี่เชิดอยากกินต่อหรือเปล่า ?” เชิดภักดิ์พยักหน้า “เรามานั่งคุยกันเรื่องความหลังก็ดีนะริน”
“ค่ะ…” วรินทร์พยักหน้ารับคำ “เลือกเอาตอนที่ประทับใจไม่ลืมนะ” วรินทร์ยิ้มเงยหน้าผุดผาดเหมือนตำลึกสุก
“พี่เชิดบอกตอนที่พี่ประทับใจที่สุดก่อนซิ” เชิดภักดิ์ยกเบียร์ขึ้นดื่มแล้วพูดต่อว่า
“อื้อ..พี่ประทับใจตอนที่หอมจิ๋มรินครั้งแรก” วรินทร์หลบตาพริ้ม “เอ..ตอนนั้น..เดี่ยวรินนึกดูก่อน…”
วรินทร์ทำเป็นแกล้งนึกไปเท่านั้นเอง ก่อนที่เฃิดภักดิ์พูดเธอก็นึกถึงตอนนี้อยู่เหมือนกัน
“ตอนนั้นขนหมอยรินเยอะแล้วหละ มันแผ่เป็นปีกเว้นร่องกลางเอาไว้ พี่ออดใจไม่ไหวเลยก้มลงจุ๊บเสียทีนึง…”
“อื้อ..รินจำได้แล้วพี่เชิด…ไม่ทีหนึ่งหรอก อิอิ รินจำได้แม่นว่าจุ๊บแล้วจุ๊บอีกมากกว่าหนึ่งทีแน่นอน”
เชิดภักดิ์หัวเราะตาเป็นประกายแล้วพึมพำต่อว่า “หอมมากด้วย” วรินทร์ทุบที่หลังมือเขาเบา ๆ
“แล้ว..แล้ว..พี่เชิดประทับใจตอนไหนมาก ๆ อีก…” เชิดภักดิ์กระดกแก้วซดเบียร์เข้าปากอีกที
“อ้าว..เอาเปรียบ..รินต้องเล่าตอนที่รินประทับใจบ้าง..เล่ามาเร็ว ๆ…” วรินทร์เงยหน้ามองเพดานทำท่านึก
ความจริงเธอไม่ต้องเสียเวลาแม้แต่นอน เพราะทุกฉากทุกตอนเหมือนเพิ่งเกิดเดี่ยวนี้
“ตอนที่..ริน..ริน..ประทับใจเหรอ…” เธอทำท่านึกอีกที่แล้วต่อว่า “ตอนที่..ตอนที่..ที่เราแก้ผ้านอนกอดกัน มันอุ่นดีจัง…”
“พี่ก็ประทับใจตอนนั้นเหมือนกัน…กับอีกตอนที่พี่สอนให้รินชักว่าวให้พี่..พี่เสียวสุด ๆ เลย” วรินทร์หัวเราะ
“ตอนพี่น้ำแตกพี่เชิดร้องเสียงดังเลยแหละ…” เช็ดยิ้ม “ก็มันเสียวนี่นา ตอนรินน้ำแตกก็ร้องซี๊ด ๆ เหมือนกันแหละ”
“แล้วพี่ประทับใจตอนไหนอีก ?” เชิดภักดิ์นิ่งคิดแล้วบอกว่า “ตอนที่เราทำหกเก้า-เก้าหกกันนะ…”
ถึงตอนนี้วรินทร์นิ่งเงียบลงไปทันที ภาพเหตุการณ์ที่เชิดภักดิ์พูดกระตุ้นภาพในคลังความทรงจำของเธอขึ้นมาตรงหน้า

…………………….

คืนนั้นหลังสอบเสร็จ “ริน..เรามาฉลองสอบเสร็จกันดีกว่า…” วรินทร์มองพี่ชายอย่างสงสัย “ฉลองอะไรพี่เชิด…”
“เพื่อนพี่มันสอนเรื่องท่าหกเก้า-เก้าหกมา..” วรินทร์มองพี่ชายอย่างงง ๆ “ข้อสอบเหรอ ? มันอะไรกัน ?”
“มา ๆ พี่จะสอนให้..รินอาบน้ำแล้วไม่ใช่เหรอ..” วรินทร์พยักหน้ารัก “งั้น..รอพี่แป๊บ..ขออาบน้ำให้ตัวหอม ๆ ก่อน”
วรินทร์มองพี่ชายที่รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำแล้วอดยิ้มขำ ๆ ไม่ได้ “หกเก้า-เก้าหก ๆ ๆ ๆ” เธอท่องพึม ๆ
ตอนแรกวรินทร์ไม่เข้าใจหรอกว่ามันคืออะไร มันเป็นตัวเลขในข้อสอบหรือไงหนอ
เธอมาคิดดูแล้วมันไม่น่าจะใช่ หรือว่าพี่เชิดมีมุกตลก ๆ มาเล่าให้เธอฟัง ยิ่งคิดวรินืร์ก็ยิ่งงุนงง
ตัวเลขประหลาด ๆ หกเก้า-เก้าหก เธอเลยตัดสินนอนหลับตานิ่ง ๆ ปล่อยให้ตัวเองผ่อนคลาย

วรินทร์นอนนิ่ง ๆ ครู่เดียวเธอเริ่มเคลิ้มลงเป็นกึ่งหลับกึ่งตื่น เธอรู้สึกว่ามีมือหนึ่งมาเลิกกระโปรงชุดนอนของเธอขึ้น
สภาวะของเธอเหมือนฝัน วรินทร์รู้สึกว่ากระโปรงของเธอถูกถกขึ้นมากองอยู่บนท้องน้อยเรียบร้อยแล้ว
มือทั้งสองลูบไล้ไปตามขาอ่อนอย่างแผ่วเบา นุ่มนวล สลับกับใช้ปลายเล็บเกาเบา ๆ ไปตามนวลเนื้อ
วรินทร์รู้สึกซ่านสยิวและสบายเนื้อสบายเหลือกำลัง มากจนไม่อยากลืมตาขึ้นมอง นิ้วมือเกาผ่านเข้าไปยังซอกขา
ปลายนิ้วเกาลากยาว ๆ ตั้งแต่ขอบกางเกงในลงไปจนถึงหัวเข่า แล้วเกาย้อนสวนขึ้นมาจนถึงริมกลีบเนื้อ
เสียวสบายมากจนขาทั้งสองของวรินทร์ค่อย ๆ ขยับอ้าออกกว้างขึ้น เพื่อให้ฝ่ามือและปลายนิ้วลูบพริ้วไปทุกซอกทุกมุม
ขาทั้งสองของวรินทร์ขยับอ้าออกกว้างเรื่อย ๆ จากนั้นจึงขยับชันเข่าขึ้นนิด ๆ แล้วแบะอ้าออกให้ซอกขาเปิดกว้าง
ปลายนิ้วชี้เปลี่ยนไปกรีดเบา ๆ ที่ตรางกลางของเป้ากางเกงในที่ปรากฎรอยเปียกเยิ้มเป็นวงกลม

“อืมมม…” เสียงวรินทร์ครางออกมาแผ่วเบา เธอสบายจนไม่อยากลืมตา อยากล่องลอยอยู่ในห้วงฝันหวานให้นานแสนนาน
พี่เชิดของเธอทำให้เธอสบายแบบนี้บ่อย ๆ และบ่อยจนเธอติดอกติดใจเหมือนติดยาเสพติด
ปลายนิ้วกรีดลากขึ้นแล้วลากลง จากนั้นบดวนปลายนิ้วเป็นวงตรงตำแหน่งเปียก ๆ
อูย…สบายเหลือเกิน เสียวซ่านจนอยากแอ่นก้นขึ้นรับมือรับนิ้ว และสวนตอบโต้สันมือที่บดวนหนัก ๆ
วรินทร์สนองตอบอย่างใจปรารถนา เธอขยับเอวแอ่นร่อนสะโพกผายลอยร่อนขึ้นรุกรับทุกจังหวะ

“ริน…” เสียงเรียกแผ่วเบาจนวรินทร์นึกว่ามันลอยล่องมาจากฟากฟ้าสวรรค์
“อึมมม…” เธอตอบรับแผ่วเครือด้วยคอแห้งผาก มือทั้งสองจิกกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น
“ไม่อยากรู้เรื่องหกเก้า-เก้าหกแล้วเหรอ ?” ไม่ใช่ฝันนี่นา เสียงนี้เป็นเสียงของพี่เชิดจริง ๆ ด้วย พี่เชิด..
วรินทร์ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ เชิดภักดิ์จ้องมองเธอเขม็ง “แก้มรินแดง..น่ารักจัง…” เธอยิ้มรับคำชม
“สบายมากใช่เปล่า ?” วรินทร์พยักหน้า “รินนึกว่าฝันไปเสียอีก..”
“พี่เคยทำสิ่งไม่ดีกับรินเหรอ ?” วรินทร์ส่ายหน้าตาเป็นประกาย “รินรู้ว่าพี่เชิดรักรินและให้แต่สิ่งดี ๆ กับรินเสมอ”
“มา ๆ มาให้พี่สอนเรื่องหกเก้า-เก้าหกดีกว่า…” วรินทร์พยักหน้า “มัน..มัน..คืออะไรนะหกเก้า-เก้าหก…พี่เชิด”
เชิดภักดิ์ยิ้มแบบเจ้าเลห์ “ไอ้นนท์มันสอนพี่มา…” วรินทร์ยิ่งรู้สึกสงสัยเพิ่มมากขึ้นไปอีก
“ไหนพี่เชิดอธิบายให้รินฟังซิ พี่นนท์สอนอะไรพี่..?” เชิดภักดิ์ฟุบตัวไปนอนกอด ส่วนมือยังลูบไล้กลีบเนื้อนอกกางในของเธอต่อไป

“ก็กลับหัวกลับหางกันนะริน…” วรินทร์หอมแก้มเชิดภักดิ์แต่เธอก็ตามสิ่งที่เชิดภักดิ์บอกไม่ทัน
“ให้พี่นอนอยู่ข้างล่าง ให้รินขึ้นไปคร่อมพี่ข้างบน โดยรินหันไปทางปลายเท้าแล้วหันก้นมาที่ตรงหน้าพี่ ลองทำดูซิ”
“หือ..ไอ้อาวว..น่าเกลียดออก..แบบนั้น…” เชิดภักดิ์หัวเราะร่วน “ลองทำดูหน่อยนา..ไม่น่าเกลียดหรอก..”
วรินทร์ยังส่ายหน้า “นะริน..ลองทำดู พี่ชักอยากเห็นท่าแบบนั้นของรินเหมือนกัน มา ๆ มาลองหน่อย”
วรินทร์ส่ายหน้าริก ๆ “เดี่ยวพี่เชิดซวยตายเลย…” เชิดภักดิ์ยิ่งหัวเราะใหญ่ “พี่ไม่กลัวซวยหรอกริน…”
วรินทร์ยังส่ายหน้าไม่หยุด “แบบที่ทำอยู่นี่ก็ดีแล้ว พี่เชิดทำให้รินเสร็จรินก็ชักว่าวให้พี่…ดีจะตายไป”
“น่า..ลองดูหน่อย…จะได้มีอะไรใหม่ ๆ เล่นกัน” แต่สิ่งที่เชิดภักดิ์ไม่บอกวรินทร์ก็คือ
ไอ้นนท์มันอธิบายให้เชิดภักดิ์ฟังถึงการใช้ลิ้นเลีย ตอนแรกเชิดภักดิ์ได้ฟังก็ค่อนข้างตกใจ
แต่พอฟังประสบการณ์ของไอ้นนท์ที่มันเล่าให้ฟัง เชิดภักดิ์จึงคิดอยากทดลองทำดูบ้าง
แต่เขาก็ไม่กล้าบอกวรินทร์ไปทั้งหมดหรอก เชิดภักดิ์กลัววรินทร์จะไม่ยอม
อีกอย่างหนึ่งเชิดภักดิ์อยากมองเนินอวบของวรินทร์ที่อยู่ในท่าโก้งโค้งคร่อมตัวเขาเอาไว้แบบนั้น
มันคงน่าตื่นตาตื่นใจเกินบรรยาย เชิดภักดิ์จับสองอย่างมารวมกันเขาบอกอย่างหนึ่งกับไม่บอกอีกอย่าง

“น่าริน..ลองดู..ไม่ดีเราก็ไม่ต้องทำมันอีกก็แล้วกัน..นะ…นะ..” เชิดภักดิ์ก้มลงจูบหน้าฝากวรินทร์ฟอดใหญ่
วรินทร์หลับตาพริ้ม ใจหนึ่งอยากลองแต่ก็รู้สึกอาย ๆ ที่ต้องขึ้นไปคร่อมเอาโคกไปร่อนตรงหน้าของพี่ชาย
เชิดภักดิ์จูบปากจิ้มลิ้มแล้วสอดลิ้นเข้าไปพันลิ้นของวรินทร์ที่ตวัดพันกับลิ้นเขาอย่างรู้งาน
เสียงจ๊วบ ๆ ได้ยินชัดยามที่ทั้งสองดูดปากกัน เชิดภักดิ์ถอนปากขึ้น “ดีจัง…” เขายิ้มพึมพำออกมา
วรินทร์เองก็พยักหน้า “วันนี้พี่เชิดทำให้วรินทร์สบายจัง…” เชิดภักดิ์หัวเราะ “ตกลงรินจะลองหกเก้า-เก้าหกหรือเปล่าละ ?”
“ดีแน่นะ…?” วรินทร์ถามโดยไม่มองหน้าเชิดภักดิ์พี่ชายของเธอ “ดีซิ…ทดลองดูหน่อยก็แล้วกัน…”
ในที่สุดเธอจึงตัดสินใจพยักหน้ารับ ความจริงวรินทร์เองก็อยากลองอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน เพียงแต่ให้พี่ชายถามย้ำหลาย ๆ ครั้งแค่นั้น
วรินทร์ข่มความขยับดันตัวของเชิดภักดิ์ให้นอนหงายลง เชิดภักดิ์รีบประคองให้เธอพลิกตัว
วรินทร์ขยับพลิกตัวหันหัวไปทางปลายเท้าปล่อยให้เชิดภักดิ์ประคองก้นของเธอยกมาคร่อมตัวเขา

เชิดภักดิ์รูดกระโปรงชุดนอนขึ้นไปไว้บนเอว เขายื่นมือไปลูบไล้กางเกงในสีขาวแล้วลากนิ้วลงมาตามร่องก้น
ใช้ปลายนิ้วโป้งบดตรงบริเวณรอยเปียกเป็นวงอีกครั้ง วรินทร์เสียวจัดจนต้องขยับส่ายยิก ๆ ขึ้นลง
เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นมองเนินเนื้อของวรินทร์ที่ย้อยเป็นพูลงมาอย่างตื่นตาตื่นใจ แม้จะยังมีกางเกงในกั้นอยู่
เชิดภักดิ์ไม่เห็นเนิน..เนิน..เขาอยากจะเรียกแบบเต็ม ๆ เหมือนที่ไอ้นนท์มันเล่าให้เขาฟังว่าแฟนของมัน
ไอ้นนท์เล่าเชิดภักดิ์อย่างหมดเปลือกว่าเนินหีของทิพย์แฟนของมันโคกดี หีใหญ่ แต่หมอยดกไปหน่อย
เชิดภักดิ์อยากจะพูดคำหยาบแบบนั้นกับวรินทร์บ้างเหลือเกิน ตอนนี้เขาพูดกับวรินทร์ได้เพียงแต่คำว่าหมอยเท่านั้นเอง
เขาเองก็ไม่รู้ว่าวรินทร์จะรับกับคำเหล่านั้นได้หรือเปล่า เขาต้องค่อย ๆ ให้วรินทร์ได้เรียนรู้และเข้าใจอะไร ๆ มากกว่านี้เสียก่อน

เชิดภักดิ์ผงกหัวขึ้นจูบกลางเนินเนื้อ แต่เขาอยากใช้คำว่าเนินหีเหลือเกิน เขาจูบฟอด ๆ แรง ๆ หลายครั้ง
เมื่อเขาจูบเนินของวรินทร์หลาย ๆ ครั้ง วรินทร์เองนอกจากใช้มือควักท่อนเนื้อของเชิดภักดิ์ออกมารูดเล่นขึ้น ๆ ลง ๆ
จากนั้นเธอจึงค่อย ๆ รูดหนังหุ้มของเขาลงมา เธอชอบดูหัวถอกที่มีสีออกชมพู ๆ อีกอย่างเธอชอบดูรอยผ่าเล็ก ๆ ที่ตอนนี้ปริ่มไปด้วยน้ำ
เธอนึกว่าพี่เชิดก็คงเสียวมากเหมือนเธอ คนเรายามมีอารมณ์ก็จะมีหล่อลื่นออกมาจนชุ่มตามธรรมชาติ
เมื่อรู้สึกว่าพี่เชิดของเธอจูบเนินของเธออย่างยินดีเช่นนั้น วรินทร์ก็รู้สึกว่าเธอน่าจะทำแบบเดียวกับที่เขาทำให้กับเธอบ้าง
วรินทร์จีบปากจุ๊บตรงปลายถอกเบา ๆ เชิดภักดิ์ขยี้จมูกกับปากกันเนินหี (เขาอยากเรียกแบบนี้) ของวรินทร์หนัก ๆ อย่างเต็มอารมณ์กระสัน
สันจมูกของเชิดภักดิ์ขยี้เข้าตรงกลางร่องเม็ดเสียวถูกขยี้แรง ๆ นอกนอกกางเกงในก็ตาม

วรินทร์เงยหน้าขึ้นกันฟันกรอดแล้วสผมกับเสียงสูดปากเร่า ๆ ออกมา เสียงที่วรินทร์ปล่อยออกมามันเป็นยิ่งกว่าคำอนุญาตใด ๆ
เชิดภักดิ์ขยี้หน้าหนักขึ้นไปอีก วรินทร์เสียวแต่ภายในของเธอเสียวมากไปยิ่งกว่า เมื่อนึกได้ว่าสิ่งที่ทำให้สุขเสียวนั้นยามนี้
คือใบหน้าของเชิดภักดิ์ภักดิ์พี่ชายของเธอเอง

วรินทร์จึงจีบปากจูบแรง ๆ ตรงปลายถอกเพื่อตอบแทนถี่ ๆ เช่นกัน ปลายถอกถูกริมฝีปากขยี้ถูกบ่อย ๆ เชิดภักดิ์เริ่มรู้สึกเสียวเกินทนเหมือนกัน
พอวรินทร์ขยี้ริมฝีปากอีกทีเขาสุดกลั้นเอาไว้อีกจึงแอ่นก้นดันพรวดสวนจนปลายถอกลึกเข้าไปในปากจนเกือบมิดหัว
วรินทร์ตกใจมากเธอรีบอ้าปากคายออกมาทันที แล้วเธอก็อดหัวเราะเบา ๆ ออกมาไม่ได้ เชิดภักดิ์จึงร้องถามว่า
“รินมีไรเหรอ ?” วรินทร์หัวเราะแล้วตอบว่า “เปล่าพี่เชิด…” เธอไม่กล้าบอกว่าปลายถอกของเขาเข้าไปในปากของเธอจนเกือบมิดหัว
ทำให้เธอรู้สึกแปลก ๆ อยู่เหมือนกัน แต่เธอไม่รู้รังเกียจใด ๆ แม้แต่นิด

เชิดภักดิ์แหวกขอบกางเกงในของเธอออก เพื่อให้แคบขาวอวบโผล่ออกมา หมอยของวรินทร์เกลี่ยบาง ๆ
เชิดภักดิ์จูบกลีบเนื้อของเธออีก “อุ๊ยยย…” วรินทร์อุทานเบา ๆ เพราะเธอรู้สึกว่าริมฝีปากของเชิดภักดิ์พี่ชายสัมผัสกลีบเนื้อจริงของเธอแล้ว
“วรินทร์..ถอดกางในออกเถอะ…” วรินทร์หันหน้ามามองแล้วพยักหน้าจึงพลิกตัวลงนั่งแอ่นก้นขึ้นให้เชิดภักดิ์รูดออกแล้วเธอช่วยเอาออกจากปลายเท้า
วรินทร์วางกางเกงในเอาไว้ปลายเตียงแล้วถอดชุดนอนของเธอออก จากนั้นหันมาถอดกางเกงของเชิดภักดิ์ออกบ้าง
“วรินทร์..ขาวจัง…” เชิดภักดิ์ร้องชม วรินทร์หัวเราะแล้วจึงขึ้นคร่อมเชิดภักดิ์อีกครั้ง

พอสะโพกของวรินทร์มาอยู่ตรงหน้าเชิดภักดิ์ เขาตาลุกวาว แคมหี (เขาอยากเรียกมันแบบนี้ที่สุด) แคมหีแต่ละข้างอวบใหญ่
หมอยเส้นละเอียดเรียบบาง ๆ แนบไปกับนวลเนื้อ ร่องกลางแคมสีฃมพูสดเยิ้มสะท้อนเป็นมัน
เชิดภักดิ์มองเลยขึ้นไป ก่อนถึงรูตูดเชิดภักดิ์เห็นช่องเล็ก ๆ ลึกหายเข้าไปภายใน ตรงรูดูดของวรินทร์เป็นจีบชมพูสวย
สะโพกอวบกลมเนื้อแน่นมีแรงดีดสะท้อน เขาบีบสลับลูบแก้มก้นของเธอไปมาอย่างเมารมัน
จากนั้นวกมือมาใช้นิ้วกลางกรีดกลางร่องเสียว วรินทร์เสียวจนต้องกระดกก้นยิก ๆ ตรงร่องรี ๆ ของเธอขมิบ
น้ำใส ๆ ของวรินทร์ถูกขับออกมาให้เขาเห็นอย่างตื่นตาตื่นใจ ภาพเช่นนี้ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็น
แต่วรินทร์อยู่ในท่านอนไม่ได้เห็นชัด ๆ เหมือนในตอนนี้

เชิดภักดิ์มองอย่างอัศจรรย์ใจ เขานึกเปรี้ยวปากอย่างไม่เคยมาก่อน เขากรีดนิ้วอีกถี่ ๆ วรินทร์ยิ่งขยับก้นเยิบ ๆ
“อูวววว…พี่เชิด…อาาาาา…” เชิดภักดิ์กรีดนิ้วซ้ำ ๆ อีก เขาเห็นหยาดน้ำใสหลั่งออกมามาก เขาจึงใช้ปลายนิ้วเกลี่ยน้ำใสลื่น ๆ
เขาเอาปลายนิ้วมาแตะที่ปลายลิ้น รสมันปร่า ๆ ปะแล่ม ๆ ชอบกล กลิ่นมันหอมหวนเย้ายวนอย่างบอกไม่ถูก

เชิดภักดิ์นึกถึงไอ้นนท์ที่มันเล่าให้เขาฟังเรื่องใช้ลิ้นเลียร่องหี เชิดภักดิ์ตัดสินขยี้ใบหน้ากับเนินหีเนื้อแท้ ๆ ของวรินทร์ทันที
วรินทร์เสียวมากกว่าตอนที่มีกางเกงขวางอยู่เสียอีก เธอจึงก้มจูบที่ปลายถอกให้เขาอีกครั้ง
จูบแล้วก็นึกถึงมื่อครู่ที่ปลายถอกเข้าไปในปากของเธอ มันจั๊กจี้กระพุ้งแก้มภายในชอบกล
วรินทร์จูบไปก็ติดไป ขณะที่เชิดภักดิ์จากจูบแล้วจูบเล่าเขาตัดสินใจใช้ปลายลิ้นเลียเข้ากลางร่องทันที

วรินทร์ผวาเฮือก ๆ ยิ่งกว่าโดนนิ้วกรีดร่องเสียวหลายเท่า เธอตัดสินใจอ้าปากออกครอบปลายถอก
เธอเผยอริมฝีปากออกหุ้มครอบต่ำลงเรื่อย ๆ จนถึงตรงขอบแล้วเธอจึงดึงริมฝีปากขึ้น
เชิดภักดิ์เสียวจนตัวเกร็ง พอวรินทร์ครอบริมฝีปากมาอีกครั้งเขาทนเสียวไม่ไหวจึงแอ่นก้นดันขึ้นไป
โชคดีที่รวรินทร์ใช้มือประคองกุมท่อนเนื้อของเขาเอาไว้มันจึงไม่พรวดพราดเข้าไปจนถึงคอหอย

วรินทร์ทั้งตกใจและนึกขัน เธอจึงเริ่มจะจับจังหวะได้บ้างแล้ว แปลกที่เธอไม่เคยนึกเคยฝันว่าจะมีการทำอะไรแบบนี้จริง ๆ
แต่พอได้ทำกลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ขอเพียงเธอระวังไม่ให้เชิดภักดิ์แอ่นก้นให้น้องชายของเขาพรวดพราดเข้าลึกก็พอ

เชิดภักดิ์ทำให้เธอเสียวและยิ่งเสียวมากเท่าไหร่ เธอก็เผยอริมฝีปากอมและกลืนกินลึกเข้าไปเรื่อย ๆ
ต่างไม่เอาเปรียบซึ่งกันและกัน เธอชักชอบรสชาดและความรู้สึกที่ท่อนเนื้อครูดเนื้อภายในปากแล้วหละ
จากมือใหม่ถอดด้าม เธอเริ่มเรียนรู้และคล่องขึ้น รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา เชิดภักดิ์ยิ่งทำให้เสียว
วรินทร์เองก็สนองความเสียวตอบแทนเชิดภักดิ์ในแบบเดียวกัน

เชิดภักดิ์นอกจากใช้ลิ้นเลียไปตามร่องหีของวรินทร์แล้ว เขายังห่อลิ้นจนเรียวแหลมสอดแรงเข้าไปยังร่องหลีบลึกด้วย
แม้จะไม่สามารถสอดเข้าไปล้ำลึกมากนักเพราะอ่อนประสบการณ์ แต่เชิดภักดิ์ก็ตวัดปลายลิ้นเลียบริเวณรอบปากรูลึกให้เธอ
พอเขาเลียรอบปากทางร่องหลืบถี่ ๆ วรินทร์เสียวจนไม่สามารถอมของเขาเอาไว้ได้อีกแล้ว
เธอคายของเขาออกฟุบหน้ากับหน้าขาของเขา ส่งเสียงครางซีด ๆ แทบไม่หยุดปาก
เสียงที่วรินทร์แปร่งออกมาเหมือนเสียงสวรรค์ที่ให้พละกำลังแก่เชิดภักดิ์ เหมือนกับบอกเขาว่าเขาทำดีแล้ว ทำถูกแล้ว

เชิดภักดิ์พยายามตวัดปลายรัวเร็วตรงบริเวณปากร่องหลีบลับ ในที่สุดเชิดภักดิ์นึกถึงอะไรขึ้นมาก็ไม่ทราบ
เขาประกบริมฝีปากกับแคมทั้งสองข้างแล้วดูดปากจ๊วบ ๆ แรง ๆ วรินทร์ถึงตัวสั่นระรัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เธอถึงจุดสุดยอดติด ๆ กันนับไม่ได้ว่ากี่ครั้ง เสียวจนแทบทนไม่ไหว เธอปล่อยตัวลงคร่อมร่างของเชิดภักดิ์ทันที
เนินโคกหีของเธอบดอัดบนใบหน้าของเขา เชิดภักดิ์ยังดูดจ๊วบ ๆ อีกหลายแล้วดิ้นขยับหน้าออก
เพื่อสูดหายใจก่อนที่จะถูกโคกหีวรินทร์กดแน่นจนขาดอากาศหายใจ

เชิดภักดิ์หอบหายใจแรง ๆ เหนื่อยเพราะฝืนแรงวรินทร์แต่เขาก็ภาคภูมิใจสุด ๆ ที่สามารถใช้ลิ้นทำให้วรินทร์มีความสุขแบบสุด ๆ
เขารู้สึกและสัมผัสได้ว่าวรินทร์ถึงจุดสุดยอดรุนแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน วรินทร์คงเสียวมาก ๆ จนตัวสั่นริกรัวทีเดียว
อีกอย่างที่เชิดภักดิ์ภูมิใจมาก ๆ ตรงที่วรินทร์กล้าใช้ปากอมควยของเขา แม้เธอจะยังไม่สามารถทำให้เขาถึงจุดสุดยอดได้
แต่แค่นี้ก็แสดงว่าเธอไม่ได้เห็นแก่ตัวเห็นแก่ความสุขของตัวเอง เธอคิดที่จะสนองความสุขความเสียวตอบแทนเขาเช่นกัน

เชิดภักดิ์นอนหลับตาพริ้ม เธอยิ้มหน้าบานอย่างแสนยินดีปรีดา ขณะเดียวกันกับวรินทร์ที่นอนหลับตานิ่ง
เธอมีความสุขเหลือล้นกว่าทุกคราว ความสุขที่เชิดภักดิ์ใช้ลิ้นทำให้นี่มันดีกว่านิ้วมือของเขาหลายร้อยเท่า
พี่นนท์ไปเรียนรู้หกเก้า-เก้าหกนี่มาจากไหนก็ไม่รู้ แต่เธอชักชอบและรู้สึกดีเสียเหลือเกิน

—————————

“อ้าว…นอนนิ่งเชียวริน..กำลังนึกอะไรอยู่นะ ?” วรินทร์กรอกตาหนีแก้มหน้าแดงจัด
“ริน..ริน…” เชิดภักดิ์เรียกเบา ๆ เขาคิดว่าเขารู้ว่าวรินทร์กำลังนึกถึงอะไรอยู่ “ริน…” เขาเรียกซ้ำเมื่อเห็นเธอยังเงียบ
“ขา…” วรินทร์เห็นว่าเลี่ยงไม่พ้นเธอจึงขายรับเสียงเบา ไม่กล้ามองหน้าเขา “พี่รู้นะว่ารินกำลังคิดถึงอะไรอยู่…”
วรินทร์แกล้งยกแก้วเบียร์ขึ้นจิบกลบเกลื่อน แล้วเงยขึ้นมองหน้าเชิดภักดิ์พี่ชายนิดหนึ่งแล้วกระซิบเขิน ๆ ว่า
“ไม่เอา..ไม่พูดนะ…” เชิดภักดิ์หัวเราะ “อ้าว..ทำไมละ..? กลัวว่า..พี่รู้ไม่จริงหรือไง ?”
วรินทร์ส่ายหน้า “รินกลัว..พี่เชิดรู้จริงต่างหาก…” เชิดภักดิ์หัวเราะเต็มเสียงยกเบียร์ขึ้นกระกดหมดแก้ว
“ไม่อยากรู้หรือไงว่าพี่รู้จริงหรือเปล่า ?” วรินทร์ส่ายหน้า “น่า..อยากรู้หน่อยนา…” เชิดภักดิ์ยั่วซ้ำอีก ตอนนี้สายตาเขาวาวเหมือนมีดวงไฟ
วรินทร์ส่ายหน้าช้า ๆ อยู่นาน แต่ในที่สุดเธอพยักหน้านัยย์ตาเขินอาย เชิดภักดิ์หัวเราะหื่น ๆ
“อยากรู้แล้วละซิว่าพี่รู้จริงหรือเปล่าว่ารินกำลังคิดอะไรอยู่…?” วรินทร์พยักหน้าอาย ๆ “ไหนพี่เชิดลองบอกรินซิ..อิอิ..ว่ารู้จริงหรือเปล่า..?”
“เอียงหน้ามาซิ..ความลับ..พูดเสียงดังไม่ได้…” วรินทร์หัวเราะเสียงใสชักสนุก “ความลับเยอะจัง..พี่เชิดมีความลับอะไรที่รินไม่รู้เหรอจ๊ะ…”
เชิดภักดิ์ไม่ตอบ “เอียงหูมาซิ…” วรินทร์เอียงหูเข้าหา เชิดภักดิ์หอมแก้มเธอฟอดก่อนกระซิบที่ข้างหู
“พี่ว่า..ว่า…” แล้วเชิดภักดิ์ก็หัวเราะร่วน วรินทร์หันมาแล้วระดมทุบที่อกเขา เชิดภักดิ์หัวเราะปล่อยให้เธอทุบตามพอใจ
“หลอกรินนี่นา..พี่เชิดนี่…รู้ไม่จริงต่างหาก..ใช่ปล่าว…?” เชิดภักดิ์ส่ายหน้ายิ้มยั่วตาวาว
“รู้ก็บอกซิ…” วรินทร์ค้อนให้ เชิดภักดิ์ดึงหัวเธอเข้ามาหอมแก้มอีกทีแล้วกระซิบว่า “รินกำลังนึกถึงตอนที่พี่เลียหีให้ใช่หรือเปล่าละ ?”
วรินทร์ตะลึงตัวซ่านชา ไม่ทราบว่าตัวเองพยักหน้ารับไปได้ยังไง พอรู้สึกตัวรีบซุกหน้าลงกับเบาะอายไม่กล้าสู้หน้าเชิดภักดิ์อีก

“จริงใช่ปล่าวริน…?” เชิดภักดิ์ยังแกล้งยั่วเธอต่อ เขาชอบเห็นท่าเขินอายของเธอนี่นา เสียงอู้อี้ของรินยืนยันว่าเขาเดาถูก
“พี่เชิด..พูดคำหยาบ…ไม่คุยด้วยแล้ว…” เชิดภักดิ์หัวเราะร่วน “เมื่อก่อน..เราเคยพูดกับแบบนี้ไม่ใช่หรือริน พี่จำได้…”

มันจริงอย่างที่เชิดภักดิ์ว่า หลังจากที่เชิดภักดิ์ใช้ลิ้นเลียห้เธอเป็นครั้งแรกอีกไม่ถึงเดือน เชิดภักดิ์ก็ชวนเธอพูดคำหยาบ ๆ แบบนี้
ตอนแรกเธอไม่กล้าพูดหรอก ใครจะกล้าพูด แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธที่เชิดภักดิ์จะพูดเอง ตอนอยู่กันสองต่อสองเธอรู้สึกว่าเธอรับมันได้
ผ่านมาอีกเกือบนานเธอจึงตกลงกับเชิดภักดิ์ว่า “พี่เชิด..ขอให้พี่เชิดพูดแบบนี้ตอนเราอยู่กันสองต่อสองนะ”
“อื้อ..คำแบบนี้เค้าพูดกับตอนอยู่ในอารมณ์แบบนั้นทั้งนั้นนั่นแหละริน…” เธอพยักหน้าเห็นด้วยยิ้ม ๆ
“งั้นก็พูดกับพี่ซิ…พี่อยากพูดกับวรินทร์คนเดียวเท่านั้นแหละ…”
วรินทร์มองหน้าเชิดภักดิ์นิ่ง “พูดแล้วได้อารมณ์เหรอไง..?” เชิดภักดิ์พยักหน้า “เดี่ยวพี่เลียหีให้รินอีกนะ…”
วรินทร์หน้าแดงเมทุบพี่ชายที่แขน “บ้าซิ…พูดแบบว่าใช้ลิ้นทำให้ไม่ได้เหรอ…?” เชิดภักดิ์หัวเราะเต็มเสียง
“มันตรงแล้วแรงดีนะริน…” วรินทร์พยักหน้าแต่มือกำแน่นแบบสกดอารมณ์ “ก็……”
“อ้าว..มันก็ยังไงละ..? บอกมาเร็ว” วรินทร์เอียงคอมองเชิดภักดิ์ “งั้น..ตาม..ตามใจพี่เชิด…” เชิดหัวเราะชอบใจ
“ตามใจพี่ไม่ได้..รินต้องพูดกับแบบนั้นด้วย..นะ..” วรินทร์มองสบตาเขานิ่ง เชิดภักดิ์พยักหน้ายิ้มลุ้นให้กำลังใจเธอ
ในที่สุดวรินทร์พยักหน้ารับ เชิดภักดิ์ยิ้มหน้าบานแล้วร้อง “ไชโย ๆ ๆ” ดีใจสุด ๆ ที่เธอยอมเห็นด้วยกับที่เขา

ช่วงใหม่ ๆ วรินทร์ไม่ค่อยกล้าพูดนักหรอก เธอต้องรอให้เชิดภักดิ์เป็นคนนำก่อนแล้วค่อยตามกลบเกลื่อนอือ ๆ ออ ๆ ตาม ๆ เขาไป
จนหลังจากนั้นอีกเป็นเป็นเดือนเธอก็ยังไม่กล้าพูด เชิดภักดิ์จึงคาดคั้นเธออีกครั้ง ในที่สุดเมื่อวรินทร์ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้อีก
เธอจึงจำใจพูดตอบเขาไปบ้าง เชิดภักดิ์จำได้แม่นว่าครั้งแรกวรินทร์เรียกท่อนเนื้อของเขาว่า “ควยพี่เชิดอมมันดี…”
เขาได้ยินรีบดึงเธอมาระดมจูบ แล้วเป็นครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เชิดภักดิ์ดูดนมวรินทร์

เชิดภักดิ์เองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาจึงไม่ดูดนมวรินทร์ อย่างดีเขาก็ทำก็เพียงลูบ ๆ ไล้ ๆ เท่านั้น
หรือไม่ก็ใช้ปลายนิ้วเขี่ยหัวนมเธอเล่น พอวรินทร์ถูกดูดนมครั้งแรก จึงรู้ว่าการถูกดูดนมก็สร้างความเสียวให้เธอมากมาย

………………………..

เชิดภักดิ์เห็นวรินทร์นั่งนิ่งเงียบไปอีกครั้ง เขาจึงกระซิบ “จำได้แล้วใช่ไหมละ ?” วรินทร์พยักหน้ารับ
“รินไม่ได้พูดคำแบบนั้นหลายปีแล้วละพี่เชิด จนชักลืม ๆ แล้ว…” วรินทร์ตอบแล้วหัวเราะ เชิดภักดิ์มองหน้าเธอนิ่งแล้วถามว่า
“แฟนรินไม่เคยพูดกับรินแบบนี้เหรอ ?” วรินทร์พยักหน้าแล้วรีบตัดบทว่า “อย่าไปพูดถึงคนอื่นเลยดีกว่า…”
เชิดภักดิ์ดึงตัววรินทร์เข้ามากอด “เรามาคุยกันเรื่องของเราดีกว่า” วรินทร์พยักหน้า “เบียร์หมดแล้วพี่เชิดจะกินอีกหรือเปล่าละ ?”
“รินละ ?” เธอส่ายหน้า “งั้น..พี่ก็พอแล้วละ กินเป็นโหลแล้ววันนี้ เรามารื้อฟื้นอดีตกันเถอะ”

“ครั้งสุดท้ายที่เรานอนกอดเมื่อไหร่เน๊าะ ?” เชิดภักดิ์ถามลอย ๆ
“ก่อนรินแต่งงานอาทิตย์หนึ่ง…” แล้วทั้งสองต่างเงียบงันกันไปอีก
“ตอนนี้พี่เชิดสามารถทำได้มากกว่าเก่าแล้วนะ…” วรินทร์กระซิบกระซาบข้างหูเบา ๆ
แต่เชิดภักดิ์ก็ยังเงียบ “ไม่น่าเชื่อนะว่าตอนนั้นพี่เชิดจบมหาลัย รินขึ้นปีสองแล้ว พี่เชิดเป็นพี่ชายที่ดีที่สุดของรินจริง ๆ”
“ริน..หมายความว่าไงหรือจ๊ะ ?” เชิดภักดิ์เอียงหน้าลงหอมเส้นผมของวรินทร์
“ให้รินพูดนะ…” เธอขยับกอดเขาเอาไว้แน่น “จ๊ะ…” เชิดภักดิ์ตอบสั้น ๆ
“ไม่น่าเชื่อว่าตั้งหลายปีที่เรานอนกอดกัน พี่เชิดไม่เคย..เคย…” เธอหยุดพูดไปแค่นั้น
เชิดภักดิ์เข้าใจว่าเธอจะพูดอะไร แต่ก็อยากให้เธอเปิดเผยตัวตนเดิม ๆ ออกมา “ไม่เคยอะไรกันละริน…?”
วรินทร์ซุกหน้าลงกับอกแล้วกระซิบเสียงแผ่ว ๆ “ก็..ก็…เราไม่เคย..ไม่เคย..เย็ด..กันเลย..นะ..พี่เชิดนะ..”
พูดแล้วทั้งวรินทร์และเชิดภักดิ์ขนลุกเกรียวไปทั้งร่าง วรินทร์ซุกหน้ากอดเขาแน่นตัวสั่นเทิ้ม

เชิดภักดิ์กอดตอบแล้วก้มลงจูบเรือนผมของเธอ ก็อย่างที่เธอว่าไม่ใช่เขาไม่อยากทำอย่างนั้นหรอก
แต่เธอคือน้องสาวสุดที่รักของเขา แค่ช่วยกันเพียงเพียงภายนอกเท่านั้นก็พอแล้ว เขารอจนว่าวันหนึ่ง แล้ววันนั้นก็มาไม่ถึง
แม่ของเขาบังคับให้วรินทร์แต่งงานกับสายัณห์บลูกชายคนเดียวของเพื่อนรักแม่ ซึ่งภาพพจน์ภายนอกทุกคนบอกว่าเหมาะสมกันดี
เพราะตระกูลของสายัณห์นะรวยมาก และดูเหมือนว่าสายัณห์ก็รักวรินทร์จริง ๆ

วรินทร์พอรู้ก็ร้องห่มร้องไห้กับเขามากมาย เชิดภักดิ์ได้เพียงปลอบใจ และให้ความสุขภายนอกกับเธอต่อไป
เชิดภักดิ์ค่อย ๆ อธิบายให้วรินทร์เข้าใจถึงความรักของแม่ เพราะเชิดภักดิ์รู้ว่าแม่เป็นมะเร็งและจะอยู่ได้ไม่นาน
เชิดภักดิ์เล่าเรื่องแม่ให้วรินทร์ฟัง เธอจึงตัดใจและยอมแต่งงานกับสายัณห์ หลังแต่งงานไม่ถึงสามเดือนแม่ของเขาก็ลาโลก
ปลายปีพ่อที่สูบบุหรี่จัดก็ตายเพราะมะเร็งปอดอีกคน

วันที่จะเข้าพิธีแต่งงาน เชิดภักดิ์บอกกับวรินทร์ว่า “ริน..ห้ามรินทำอะไรแบบที่ทำกับพี่นะ เดี่ยวกับจะหาว่ารินเคยมาแล้ว”
เธอตอบกลับเชิดภักดิ์ไปว่า “รินจะไม่ทำแบบที่ทำกับพี่เชิดกับคนอื่นเด็ดขาด รินสัญญา…” พร้อมกับยื่นนิ้วก้อยมาให้เชิดภักดิ์เกี่ยว

หลังแต่งงานวรินทร์ดูเหมือนมีความสุข เธอยังสนิทกับเชิดภักดิ์เหมือนเดิม เพียงแต่เหตุการณ์ต่าง ๆ ระหว่างเขากับเธอ
ต่อจากนี้ไปมันเป็นได้เพียงแต่ในฝัน เอาไว้ให้เธอเก็บไปฝันว่าสายัณฆ์ยามอยู่บนเตียงคือเชิดภักดิ์พี่ชาย
วรินทร์มีลูกคนแรก..ปีถัดมาก็มีอีกคน เชิดภักดิ์ยินดีและเสมอต้นเสมอปลายกับวรินทร์เสมอ เชิดภักดิ์บริหารธุรกิจของพ่อต่อไป
และได้ขยายสายธุรกิจใหม่เพิ่มและประสบความสำเร็จด้วยดี

จนเมื่อสายัณห์ล้มเหลวทางธุรกิจและความประพฤติเปลี่ยนไป และในที่สุดน้องสาวคนเดียวของเขาก็หย่าและกลับมาอยู่กับเขา
เชิดภักดิ์คิดว่า..อดีต..ไม่มีวันหวนกลับมาอีกแล้ว แต่เขาก็ไม่เสียใจ ยังไงน้องสาวสุดที่รักก็กลับมาอยู่กับเขาอีกครั้งหนึ่งแล้ว
เขาให้ความรักกับน้องสาวและหลานอย่างสุดความสามารถ เขาเยียวยาจิตใจของวรินทร์จนแผลตกสะเก็ดและเริ่มจะหาย

เชิดภักดิ์ถอนหายใจออกมาเสียงดัง วรินทร์ขยับตัวห่างเงยหน้าขึ้น “พี่เชิด..คิดอะไรนะ ?” เชิดภักดิ์ก้มลงมองสบตาน้องสาว
“เพราะน้องเป็นน้องสาวของพี่ไง ?” วรินทร์ซบหน้าลงกับอกหยาดน้ำหยดจากนัยน์ตา เธอเพิ่งจะรู้ว่าพี่ชายรักเธอขนาดไหน
“แค่นั้นก็พอแล้ว..” วรินทร์พยักหน้ากับอก พี่เชิดไม่เคยขออะไรจากเธอมากไปกว่านั้นจริง ๆ ไม่แม้แต่คำเดียว

คืนแรกวันส่งตัววรินทร์ไม่ค่อยประทับใจกับความผลีผลามตะกุมตะกรามของสายัณห์
และจากคืนแรกจนถึงวันที่แยกจากกันเธอไม่เคยมีความประทับใจใด ๆ กับสายัณห์แม้แต่น้อย
แต่เธอไม่เคยปฏิเสธ หน้าที่ของภรรยาหน้าที่แม่ของลูก ถ้าสายัณห์ไม่เปลี่ยนไปเธอก็คงยังอยู่ตรงจุดนั้น
คงไม่มีวันที่เธอได้ฟังคำพูดของพี่เชิดของเธอว่า ‘เพราะน้องเป็นน้องสาวของพี่ไง ?’
วรินทร์อดคิดไม่ได้ว่าฟ้าแกล้งหรือเปล่าหนอ ? ทำไมถึงได้ลิขิตให้เธอมาเป็นน้องสาวของเขาด้วย
ทำไมจึงต้องให้ผู้ชายคนนี้เกิดมาเป็นพี่ชายแสนดีของเธอ ยิ่งคิดหยาดน้ำใสยิ่งหยาดหยดจนชุ่มอกพี่ชาย

ทั้งสองต่างจมลงลึกเข้าสู่ภวังค์แห่งความครุ่นคำนึง วรินทร์เกิดประกายวูบในห้วงคิด
ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงที่มีอิสระแล้วนี่นา เธอเป็นแม่หม้ายลูกสองและทำหมันเรียบร้อยแล้ว
เป็นหม้ายสามีทิ้ง เธอเป็นอิสระปราศจากข้อผูกมัดใด ๆ แต่เธอยังสาวยังสวยและระอุด้วยเลือดเนื้อกับอารมณ์
เชิดภักดิ์พี่ชายเธอก็ปราศจากพันธะใด ๆเหมือนกัน แม้จะมีผู้หญิงรุ่นน้องมาก้อร่อก้อติกหลากหลายก็ตาม
แต่เชิดภักดิ์พี่ชายคนดีของเธอก็ไม่ได้ให้ความพิเศษกับใครแม้แต่คนเดียว จนสาวบางคนแอบนินทาว่าพี่เชิดอาจเป็นเกย์
วรินทร์เคยได้ยินคำเล่าลือมาบ้าง มีแต่เธอวิรนทร์คนนี้เท่านั้นที่รู้ดีที่สุดว่าเชิดภักดิ์เป็นเกย์หรือเปล่า

เธอเงยหน้าขึ้นยิ้มให้เชิดภักดิ์ทั้งน้ำตา สภาพแบบนี้เชิดภักดิ์รู้ได้ทันทีว่าน้องสาวเขาคิดอะไรตกแล้ว
วรินทร์จะมีอาการแบบนี้ทุกที่เธอตัดสินใจอะไรเด็ดขาด วรินทร์จะเปลี่ยนเข้มแข็งและต่อสู้
เชิดภักดิ์นึกหวั่น ๆ อยู่เหมือนกัน เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่น้องสาวของเขาตัดสินใจนะคืออะไรกันแน่
และหากเขาเห็นว่าไม่ถูกต้องเขาจะเปลี่ยนใจเธอได้หรือเปล่า เชิดภักดิ์ฝืนยิ้มแล้วถามว่า
“ริน..คิดอะไรละนั่น ?” วรินทร์ยันตัวขึ้นนั่งตรงจับมือพี่ชายกุมเอาไว้
“พี่เชิด..รินตัดสินใจแล้ว รินจะเล่นพ่อแม่สมมุติกับพี่เชิดอีก”
“หา…” เชิดภักดิ์อุทานลั่น เขาขมวดคิ้ว “แต่คราวนี้ไม่เหมือนตอนเด็ก ๆ ไม่รู้ความนะ..แต่คราวนี้รินจะเล่นจริง ๆ”
“รินว่าอะไรนะ” เชิดภักดิ์ถาม “ก็รินจะเล่นเป็นแม่ให้พี่เชิดไง พี่เชิดไม่มีใครไม่ใช่เหรอ รินเองก็ไม่มีใคร ให้พี่เชิดเล่นเป็นพ่อให้ริน”
“แต่เราเป็นพี่น้องกันนะริน…” วรินทร์ส่ายหน้า

“ถึงจะเป็นพี่น้องกันก็เถอะ ตอนนี้ไม่เป็นปัญหาแล้วละ รินทำหมันแล้ว สิ่งที่เราเคยคุยกันไม่มีโอกาสเกิดอีกแล้ว”
เขาเข้าใจที่วรินทร์พูด ตอนนี้เธอไม่ตั้งครรภ์อีกแล้ว การจับคู่ของยีนส์ด้อยไม่มีโอกาสได้เกิดอีกแล้ว
เพราะฉันทั้งเขาและเธอต่างก็สามารถแสดงความรักความปรารถนาในกันและกันได้อย่างเต็มที่และไร้กังวล

เชิดภักดิ์คิดต่อไปว่าวรินทร์ยังสาว เธอย่อมมีเลือดเนื้อ ความสุขทางเพศมันเป็นเหมือนกับยาเสพติด
คนเราแม้ภายนอกจะถูกสังคม ศีลธรรม บีบบังคับเอาไว้เป็นกรอบ แต่ภายในจิตใจกลับร้อนรุ่มและทุกข์ระทม
วรินทร์รู้สึกไม่ดีกับการแต่งงานเป็นครอบครัว และเธอมีลูกแล้วตั้งสองคน เธอไม่ปราถนาครอบครัวอย่างที่เธอเคยมีแบบนั้นอีกแล้ว

เชิดภักดิ์พยักหน้า “ตอนนี้รินเก็บกดความต้องการเอาไว้ใช่ไหม ?” วรินทร์พยักหน้า
“รินมีเลือดเนื้อนะพี่เชิด… พี่เชิดเข้าใจรินนะ” เชิดภักดิ์พยักหน้าหงึก ๆ “พี่เชิดอดกลั้นมันยังไง ?”
เชิดภักดิ์หัวเราะ “พี่ไม่ค่อยไปยุ่งกับผู้หญิงนักหรอก ไม่ไว้ใจ กลัวเอดส์ด้วย”

สิ่งที่เชิดภักดิ์ไม่บอกเธอก็คือ เขาไม่สามารถหาใครมาแทนเงาของน้องสาวสุดรักของเขาได้คือเหตุผลที่แท้จริง
“พี่เชิดชักว่าวเอาเหรอ ?” วรินทร์ถามมองตาแป๋ว เชิดภักดิ์ยิ้มเขิน ๆ เหมือนกันเอามือขยี้หัวน้องสาว
“ก็ต้องทำแบบนั้นแหละ ทางออกดีที่สุด เมื่อก่อนมีคนทำให้พี่นี่นา” เชิดภักดิ์ตอบเสียงอ่อย ๆ
วรินทร์หัวเราะ “ทำไมพี่เชิดไม่หาเมียสักคนละ..?” เชิดภักดิ์มองสบตาที่มองแป๋วแหวว
“ก็อย่างพี่บอกนั่นแหละ พอใกล้ถึงตรงนั้นพี่ชิ่งหนีทันที ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม”
“พี่เชิดไม่รู้หรือว่า..ทำแกล้งเป็นไม่รู้ว่าทำไม ?” เชิดภักดิ์ตลึงมองหน้าน้องสาว

“เรามาพูดเปิดอกกันเถอะพี่เชิด” เชิดภักดิ์ทำท่าอึกอัก “น่า..พี่เชิดสารภาพมาเถอะ ปิดรินไม่ได้หรอก”
วรินทร์พูดจบแล้วหัวเราะเบา ๆ “เฮ่อ..น้องรู้ทันพี่ทุกเรื่องเลย ตั้งแต่ไหน ๆ แล้วนี่นะ…” วรินทร์อ้าปากกัดตรงตำแหน่งหัวนมเขาเบา ๆ
“พี่เชิดยังจะอายรินอีกเหรอ รินยังหน้าด้านไม่อาย..สารภาพกับพี่เชิดหมดเลย”
“ดูพูดไป..รินของพี่น่ารักจะตาย” วรินทร์สบตาเป็นประกายของพี่ชายแล้วต่างก็หัวเราะ
“น่า..สารภาพออกมาเสียดี ๆ” เชิดภักดิ์ถอนหายใจ “น้องมันจับได้เสียแล้ว งั้นสารภาพเสียเลย..”
เชิดภักดิ์นิ่งเงียบไปจนวรินทร์พยักหน้าหนุนให้เขาสารภาพเสียที “ก็ได้ ๆ พี่หาคนมาเป็นรินไม่ได้ต่างหาก..”
ทั้งวรินทร์และเชิดภักดิ์มองสบตากันนิ่งเงียบ “พี่เชิดฝังใจกับรินมากใช่ไหม ?” เชิดภักดิ์พยักหน้ารับ
“แล้วรินละ ?” วรินทร์ยิ้ม “รินก็ฝังใจกับพี่เชิดมาก ๆ ไม่มีใครแทนที่ได้เหมือนกัน จนต้องจินตนาการถึงทุกครั้งไป”
วรินทร์สารภาพออกมาอีกเรื่อง

“พี่เชิด..เรามาเล่นพ่อแม่สมมุติเหมือนเด็กกันเถอะนะ” เชิดภักดิ์นั่งนิ่งไม่รับหรือปฏิเสธ “นะพี่เชิดนะ…”
“ริน..เรื่องมันผ่านมานานแล้วนะ…” วรินทร์ส่ายหน้า “พี่เชิดลืมมันไม่ได้เหมือนรินไม่ใช่เหรอ ?”
เชิดภักดิ์พยักหน้ารับ “รินก็ลืมไม่ได้..รินไม่อยากแกล้งทำเป็นลืมได้อีกแล้วละ”
เชิดภักดิ์ถอนหายใจ “เอายังงี้ก่อนไหม ก่อนถึงขั้นที่เรา..เรา..เรา..จะ…”
วรินทร์ยื่นนิ้วไปปิดปากพี่ชาย “มาให้รินพูดเองดีกว่า พี่อยากขอเวลาสักหน่อยใช่ไหม ? พี่กังวลอะไรอีกละถ้าเราจะเย็ดกันจริง ๆ นะ ?”
“พี่ไม่ได้กังวลหรอก พี่ก็อยากเย็ดรินนะ แต่พี่กลัวคำครหาของชาวบ้านจะทำให้รินอายและลำบากเพราะพี่”
วรินทร์หัวเราะเสียงใส “เราก็อยู่ของเราแบบนี้ เราไม่ได้แสดงออกอย่างเปิดเผยนี่นา กลัวชาวบ้านเขาทำไม ?”
เชิดภักดิ์พยักหน้าหงึก “เหมือนตอนก่อนเลย..ตอนที่รินเป็นเด็กนะ” เชิดภักดิ์พยักหน้ารับ
“พี่ขอเวลานิดนะ..ก่อนที่จะเราเย็ดกันจริง ๆ ขอให้เราทำแบบตอนก่อนสักระยะหนึ่ง ให้รินคิดตัดสินใจอีกที”
“รินไม่เปลี่ยนใจเด็ดขาด…แต่ถ้าพี่เชิดอยากขอเวลาก็ได้ แต่อย่าให้รินทนอยากไม่ไหวไปหาคนอื่มานแก้อยากก่อนก็แล้วกัน”
เชิดภักดิ์ตะลึงกับคำพูดตรง ๆ ของน้องสาว เชิดภักดิ์ดึงตัวเธอเข้ามากอดแล้วประกบปากจูบทันที
วรินทร์ตอบสนองต่อเชิดภักดิ์อย่างผู้เชี่ยวชาญ ความเสียวสบายเกินบรรยายเกิดแก่ทั้งสองคน

วรินทร์ผลักหน้าเชิดภักดิ์ออก “แหม..แหย่หน่อยเดียว พี่เชิดโกรธวรินทร์หรือเปล่า ?”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “พี่รู้ว่ารินของพี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก” วรินทร์หัวเราะ “ถ้าไม่มีพี่เชิด..ก็ไม่แน่นะ..” วรินทร์หัวเราะ
เชิดภักดิ์ยื่นมะแหงกเคาะหน้าฝากเธอ “อึม..ยังไงรินก็ตามใจพี่เชิด เรามาฟื้นความหลังวัยเยาว์กันก่อนก็ได้นี่นา..”
เขาพยักหน้าหงึก ๆ ตาลอยด้วยความฝัน “แต่รินว่า..อย่าให้นานนักนะ…” วรินทร์ค้อนวงใหญ่
“จ้า..ไม่นาน..สักเดือนหนึ่งเป็นไง..เราค่อยคุยเรื่องนี้กันอีกที” วรินทร์ยิ้มชื่น
“ไม่ต้องตกลงหรอก..รินให้เวลาพี่เชิดเดือนหนึ่ง พี่เชิดจะห่วงอะไร ? รินgv’ยังไม่แคร์เลย”
“พี่กลัวคนอื่นจะเห็นรินไม่ดี..” วรินทร์หัวเราะ “บ้าซิ..ถ้างั้น..รินก็..ก็เสียมาตั้งแต่อายุสิบกว่า ๆ แล้ว”
วรินทร์ยันโหนตัวขึ้นไปจูบปากเชิดภักดิ์อีกที ลิ้นทั้งสองตวัดพันแล้วดูดปากกันอย่างดูดดื่ม

“พี่เชิด..”
“หืม…”
“ให้รินสำรวจควยพี่เชิดหน่อยซิ..ไม่ได้เจอ..นานจัง…”
“สำรวจทำไมอีกละ…”
“อิอิ..อยากรู้ว่ามันใหญ่ขึ้นหรือเปล่า ?”
“บ้าซิ..มันใหญ่ได้แค่นั้นแหละ ใหญ่ขึ้นทุกวัน ๆ ตายแน่เลย…” เชิดภักดิ์เริกคิ้วขึ้นสูงหัวเราะทำให้วรินทร์เองก็อดขำตามไปด้วยไม่ได้
“งั้นแสดงว่าเท่าเดิม…แต่..แต่…” วรินทร์แกล้งหยุดแล้วมองหน้าเขานิดหนึ่งก่อนพูดต่อว่า
“แต่ของรินอวบแล้วใหญ่ขึ้นนะ…” พูดแล้วก็เธอก็ยิ้มยั่ว “จริงอ๊ะ…?” เชิดภักดิ์ถามอย่างตื่นเต้น
วรินทร์ยิ้ม “อื้อ..จริง..แต่ต้องให้รินสำรวจของพี่เชิดก่อน…”
“ตกลง…รินควักออกมาดูได้เลย…” เชิดภักดิ์พูดยิ้ม ๆ
วรินทร์ยื่นมือไปปลดตะขอกางเกงขาสั้นแล้วรูดซิป ท่อนลำของเชิดภักดิ์ผงาดจนตุงกางเกงใน
“โหวววว….” วรินทร์เบิกตาโตแล้วร้องเสียงดัง จากนั้นเธอใช้นิ้วเกี่ยวขอบเกงในดึงน้องชายคนเล็กที่ห่างมือไปนานออกมา
“พี่..เชิด…” วรินทร์เรียกเสียงตื่นเต้น “หือ…เท่าเดิมหรือเปล่า ?” เชิดภักดิ์ถามยิ้ม ๆ วรินทร์หัวเราะ
“หลอกรินก็ได้เน๊าะ…แต่รินว่าใหญ่กว่าเดิมตั้งเยอะ…” เชิดภักดิ์เบิกตาโต “จริงอ๊ะ…?”
“อื้อ..จริง…” วรินทร์ตอบลอยหน้าลอยตา เชิดภักดิ์ยิ้มแกล้งถาม “รินคิดไปเองหรือเปล่า ?”
วรินทร์กำรอบลำควยแล้วมองดูช่วงห่างระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วโป้ง “นี่..นี่..พี่เชิดดูซิ…ตอนนั้นปลายนิ้วชี้กับนิ้วโป้งของวรินทร์เกือบชนกัน”
เชิดภักดิ์มองดูก็เห็นตามที่เธอว่า ตอนนี้ช่วงห่างเกือบครึ่งนิ้ว “รินกำหลวม ๆ หรือเปล่า ?” วรินทร์ส่ายหน้า
“รินคอยวัดของพี่เชิดเอาไว้ตลอดแหละ ใหญ่ขึ้นจริง ๆ พี่” เชิดภักดิ์หัวเราะเบา ๆ
“พี่ไม่รู้แฮะ…ถ้างั้นพี่ชักสงสัยของรินแล้วละ อวบใหญ่ขึ้นซักขนาดไหนกัน ?”
“งั้นพี่ก็ต้องพิสูจน์ดูเองแล้ว…แต่พี่ใช้อะไรวัดละ…?” เชิดภักดิ์ทำท่าครุ่นคิด “พี่นึกออกแล้ว…” พูดจบหลิ่วตาให้
“วัดคืบหรือพี่…” เชิดภักดิ์ส่ายหน้าหัวเราะคิ๊ก ๆ “เอ..แล้วใช้อะไรวัด รินไม่เคยเห็นพี่เชิดเอาไม้บรรทัดมาวัดซักกะหน่อย”
“มีซิ..พี่วัดขนาดของรินบ่อยเหมือนกัน” พูดจบเชิดภักดิ์ชี้ที่หน้าตัวเอง วรินทร์มองตามนิ้วมือด้วยความงุนงง
“นิ้ว..หรือ ?” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “ให้ทายอีกที” วรินทร์ขมวดคิ้วแน่นจนเหมือนผูกโบว์เธอพยายามคิด ๆ หาคำตอบ
แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออ ไม่รู้เชิดภักดิ์พี่ชายของเธอใช้อะไรเป็นเครื่องมือวัดขนาดเนินโคกของเธอ
“รินเห็นจะยอมแพ้ คิดไม่ออกจริง ๆ” เธอชะม้อยตาตอบ “น่า..ลองเดา ๆ ดูซิ..” วรินทร์ทำเสียงจิ๊กจั๊ก ๆ
“อาวว..งั้น..ใช้ฝ่ามือวัดเหรอพี่เชิด” เชิดภักดิ์ยิ้มแล้วส่ายหน้า “ม้ายยย..ช่าย…”

“เอ..วรินทร์นึกไม่ออกจริง ๆ พี่เชิดไม่เคยเอาไม้บรรทัด ไม่เคยเอาสายวัด..ฝ่ามือก็ไม่ช่าย…งงจัง..”
เชิดภักดิ์ยิ้มร่า “งั้น..พี่เฉลยก็แล้วกัน…อยากรู้ช่ายปล่าววว..” วรินทร์พยักหน้าหงึก ๆ สายตาเว้าวอน
“หน้าพี่ไง…พี่ซุกเข้าไปแล้วรู้ขนาดเลย..ว่าหีใหญ่ขึ้นจริงหรือเปล่า ?” วรินทร์ทุบอกพี่ชายพลั๊กแล้วหัวเราะ
“เข้าใจใช้อุปกรณ์วัดเน๊าะ…” แล้วทั้งสองก็หัวเราะจนตัวงอ น้ำหล่อเลี้ยงชีวิตที่จางหายไปนานบัดนี้ได้มาหาพวกเขาแล้ว

“พี่เชิด..พูดจริงหรือตะกี้นะ ?” วรินทร์พยายามกลั้นหัวเราะ เชิดภักดิ์ยิ้มยั่วตาพราวแล้วพยักหน้า “จริ๊ง…”
เชิดภักดิ์ออกเสียงสูง “บ้า..พี่เชิดนี่บ้าจัง…วัดเข้าไปได้ยังไง ? ใครสอนพี่เชิดเหรอ ?”
“ก็เนินหีวรินทร์สวยนี่..สวยด้วยหอมด้วย ไม่รู้ละพี่วัดโคกทุกวันเลย…เมื่อก่อนนะ” พูดแล้วหลิ่วตาให้เธอข้างหนึ่ง
“พี่เชิดนี่บ้ามากเลย แต่มันหอมจริง ๆ เหรอ…” วรินทร์ถามตาเป็นประกาย เชิดภักดิ์พยักหน้าหงึก ๆ “ยังจำกลิ่นได้ไม่รู้ลืมเลย..”
“บ้าจัง..” วรินทร์อายหน้าแดง “พี่ถามรินนิดหนึ่งนะ..หมอยรินดกขึ้นอีกหรือเปล่า ?”
วรินทร์ค้อนวงใหญ่ “นึกถึงของตัวเองละซิ..ของพี่เชิดรกขึ้นเยอะเลย”
“ไม่อาวว ๆ ตอบมาซิ พี่ถามว่าของรินดกขึ้นหรือเปล่า ?…” วรินทร์ค้อนอีกวง
“ไม่รู่..แต่ก็บาง ๆ เหมือนเดิมนั่นแหละ…พอใจยัง..”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “ขอรินไปเข้าห้องน้ำหน่อย กินเบียร์ไปเยอะชักปวดฉี่แล้ว…”
“โห..กำลังคิดจะวัดขนาดดูอีกที รีบหนีพี่ไปเข้าห้องน้ำซะแล้ว…” วรินทร์หมั่นไส้พี่ชายอ้าปากงับแล้วแกล้งสบัดเล่น ๆ
เชิดภักดิ์ครางซี๊ด “อุ๊ยยย..กัดแล้วสบัดอีกด้วย…” วรินทร์ปล่อยเนื้อตรงแขนแล้วรีบลุกขึ้นวิ่งไปเข้าห้องน้ำ

เชิดภักดิ์เอนหลังพิงพนักโซฟาหลับตาลงปล่อยความคิดล่องลอยไปยังอดีต
ในหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีความคึกคักตื่นเต้นเต็มไปด้วยชีวิตชีวาเหมือนวันนี้เลย
เหตุการณ์ของวันนี้ยิ่งสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างของอารมณ์และความรู้สึกได้ชัดเจน
เชิดภักดิ์สาบานกับตัวเองว่าต่อไปนี้เขาจะไม่มีวันปล่อยให้น้องสาวคนสวยของเขาไปเป็นของคนอื่นอีกเด็ดขาด

เชิดภักดิ์ปล่อยความคิดล่องลอยจนได้ยินเสียงกระซิบเรียกเบา ๆ ที่ข้างหู
“พี่เชิด..เราไปห้องกันเถอะ…” เชิดภักดิ์ลืมตาขึ้นเห็นวรินทร์ยืนอยู่หลังโซฟาใกล้หัวของเขา
เชิดภักดิ์เอียงหน้าไปมอง กางเกงยีนส์ขาสั้นหายไปแล้ว ตอนนี้วรินทร์เหลือแต่กางเกงในสีดำตัวเดียว
“ยังมองอีก…” เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นมองสบตายิ้ม ๆ ที่เธอก้มลงมา
“อยากวัดขนาด…” วรินทร์หน้าแดง “บ้า…” แต่เสียงเบาและเครือพิกล
เชิดภักดิ์ลุกขึ้นยืนอ้อมโซฟามาหาเธอแล้วจูงมือกันเดินไปยังห้องนอนของเธอ

“ไปห้องรินนะ…” เชิดภักดิ์กระซิบบอก “อาบน้ำกันก่อนไหมพี่เชิด..เหนียวตัวออก” วรินทร์จูบแนบหน้าอก
เชิดภักดิ์พยักหน้าน้องสาวของเขาละแบบนี้ทุกที ก่อนขึ้นสนามเธออยากให้อาบน้ำกันให้สะอาดสะอ้าน ทั้งสะอาด ทั้งสดชื่น
“อาบพร้อมกันหรือเปล่า ?” วรินทร์หัวเราะ “ให้รินอาบก่อน..แล้วพี่เชิดค่อยอาบนะ..” เชิดภักดิ์ทำหน้ามุ่ย
“แล้วเมื่อไหร่พี่จะได้รู้ว่าใหญ่ขึ้นจริงหรือเปล่าละ ?” วรินทร์หัวเราะร่วน “อีกแป๊บเดียวเอง..อย่าใจร้อนซิ”
“อื้อ..งั้นก็ได้…” วรินทร์ผลักพี่ชายไปที่เตียง ส่วนตัวเธอไปหยิบผ้าขนหนูแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำ

ห้องที่นี้เดิมเป็นห้องนอนใหญ่ของพ่อกับแม่ ส่วนห้องที่เชิดภักดิ์อยู่เป็นห้องที่เขาอยู่กับวรินทร์
เตียงห้องชั้นก็ยังอยู่ในห้อง เชิดภักดิ์เก็บรักษาเอาไว้อย่างดี มันเป็นทั้งของที่ระลึกและความทรงจำแสนหวาน

เชิดภักดิ์นอนเหยียดยาวบนเตียงใหญ่ วันนี้เขาจะได้ชดเชยสิ่งที่สูญหายไปจากเขานานหลายปี
เสียงน้ำในห้องน้ำช่างไพเพราะเสียเหลือเกิน เชิดภักดิ์ลุกขึ้นไปปิดไฟใหญ่แล้วกดเปิดไฟหรี่
เปิดเพลงรักคลอเบา ๆ แสงสีเรื่อเรืองเคลือบผนังสีโอโรสช่างแสนหวานโรแมนติก
เชิดภักดิ์ร้องคลอเพลงโปรดเบา ๆ ปล่อยใจลอยล่องไปตามเสียงเพลง เขาเมาหรือเปล่า ?
เชิดภักดิ์คิดว่าเขาไม่ได้เมา ถ้าจะเมาเขากำลังเมาอารมณ์ต่างหาก

ช่วงเวลาที่ผ่านมาทำให้เขาเป็นคนหลับยาก คิดถึงแต่วรินทร์ที่เคยอยู่ในอ้อมกอด
เจ็บจนชาและด้าน แผลไม่เคยหายมีแต่ตกสะเก็ดแล้วถูกเกาให้เลือดออกซิบ ๆ อีก
วันเวลาปีแล้วปีเล่ารักษาแผลนี้ยังไงก็ไม่หาย แต่ช่วงเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
แผลใจเรื้อรังของเขาได้รับการบำบัดโดยหมอเฉพาะทาง ความจริงปัจจุบันเริ่มจาง ๆ
ตั้งแต่เขารับวรินทร์กับหลานกลับมาอยู่บ้านแล้ว แผลเป็นของค่อย ๆ นุ่มและจางลงทุกขณะ
จนถึงนาทีนี้มันเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน การทำงานหนักและเหนื่อยในการต่อสู้เชิงธุรกิจทั้งหมด
เชิดภักดิ์รู้สึกว่าตัวเองมีค่ามีความหมายมากแค่ไหนก็เวลานี้นี่เอง

“พี่เชิด..พี่..หลับหรือเปล่า ?” เสียงกระซิบแผ่วที่ข้างหู เขาลืมตาหันไปมองวรินทร์ใส่ชุดนอนเรียบร้อย
ชุดนอนสีขาวผ้าฝ้ายเนื้อดี กระโปรงทิ้งชายพริ้ว เชิดภักดิ์ยันตัวลุกขึ้นมองเธอตาวาว
“น่ารักจังริน…ให้พี่วัดขนาดก่อนได้หรือเปล่า ?” พูดจบหัวเราะฮิฮะ
“ไม่อาวว…พี่เชิดต้องไปอาบน้ำก่อน…” วรินทร์ทำตาดุถอยหลังเตรียมตั้งท่า
“อือ ๆ พี่ไปอาบก่อนก็ได้…” เชิดภักดิ์ขยับแล้วรีบเอื้อมมือไปคว้าตัววรินทร์ดึงเข้ามากอด
วรินทร์ทุบที่ไหล่พี่ชายแล้วหัวเราะ “พี่เชิดขี้โกงรินอีกแล้ว..ไม่อาวว..ไปอาบน้ำก่อน…”
“แหม..ขอวัดนิดเดียวก้อ..ม่าย..ด่าย..” เชิดภักดิ์สอดมือไปลูบยังตำแหน่งที่อยากจะวัดขนาด
วรินทร์ตีมือแล้วพูดว่า “ไปอาบเถอะ..เร็วด้วยนะ รินรอ…”

เชิดภักดิ์ปล่อยวรินทร์แล้วลุกขึ้นรับผ้าขนหนูที่ส่งมาให้ เชิดภักดิ์ผิวปากเดินเข้าห้องน้ำตัวปลิว
วรินทร์มองตามหลังพี่ชายแล้วอดยิ้มไม่ได้ เธอรู้สึกได้ถึงความกระหยิ่มยินดีไม่จมอยู่กับโลกของตัวเองเหมือนก่อนอีกแล้ว
เธอมองไปรอบ ๆ ห้อง ชอบสีสรรบรรยากาศเหลือเกิน แสงสว่างกำลังพอดีไม่มืดและไม่สว่างจนเกินไป
มองซ้ายมองขวาแล้วนึกอะไรขึ้นมาจนอดหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้ เดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งเปิดลิ้นชัก
หยิบไฟฉายประสิทธิภาพสูงกระบอกเล็กแต่ให้แสงสว่างมาก เธอเปิดไฟแล้วส่องไปมุมห้อง
นึกไปถึงวันที่พี่เชิดของเธอใช้ไฟฉายส่องสำรวจเส้นหมอยแรกหย่อมน้อยของเธอ
ปิดสวิทช์ไฟฉายแล้วเดินกลับเอามาวางเอาไว้ข้างหมอน จากนั้นสอดเท้าเข้าไปใต้ผ้าห่ม
วรินทร์นอนคว่ำหน้าเอาหน้าผากหนุนหมอน ฟังเสียงเพลงคลอเบา ๆ ประกอบกับเสียงซู่ ๆ จากห้องน้ำ

วันนี้เป็นวันที่วรินทร์รู้สึกผ่อนคลายและสบายอกสบายใจมากที่สุดในชีวิต
ความใฝ่ฝันและความปรารถนาที่หายไป ต่อไปนี้เธอคงได้ชดเชยจนครบทั้งต้นและดอกเบี้ย
แม้จะไห้หวลอาลัยอาดูรแต่พายุและเมฆหมอกร้ายผ่านพ้นชีวิตไปหมดแล้ว
ต่อไปเธอกับเชิดภักดิ์พี่ชายคงมีแต่ความสุข ช่วยกันทำงานเพื่ออนาคตของลูกทั้งสองของเธอ

วรินทร์นอนคิดอะไรเพลินจนเธอรู้สึกว่าผ้าห่มเลิกออกจากตัว วรินทร์แกล้งนอนนิ่ง ๆ แต่ซิใจเต้นตูมตาม
ตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนวันรุ่นเสียอีก มือที่คุ้นเคยมาลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง
วรินทร์นึกเสียใจว่าทำไมเธอถึงไม่ถอดชุดนอนออกไปก่อนขึ้นเตียงนะ
แต่ช่างเถอะ..เดี่ยวเชิดภักดิ์พี่ชายคงหาทางจัดการมันออกเองแน่นอน

ฝ่ามือ สันมือกดคลึงผสมลูบไล้ เบาบ้างหนักบ้าง ไล่ตามแนวกระดูกสันหลังจนขึ้นมาที่ต้นคอ
ลมร้อนที่เชิดภักดิ์ห่อปากเป่าพรวดไปตรงกระดูกตรงท้ายทอย วรินทร์ซ่านสยิวจนขนลุกเกรียว
แต่เธอก็ยังแกล้งทำเฉยนอนนิ่ง ฝ่ามือคุ้นเคยไล่ไปทั่วแผ่นหลัง จากนั้นลากลงมาตรงสะโพก
ต่อไปถึงก้นกลมผาย ลากเลยไปยังโคนขา แล้ววกย้อนสวนเข้าไปในกระโปรงดันมือขึ้นเรื่อย
กระโปรงของเธอก็เปิดตามมือเขาไปเรื่อย ก้นกลมสวยได้รูปข่าวผ่องอาบแสงไฟอ่อน
เชิดภักดิ์ลูบไล้ กดและคลึงเคล้าสะโพกทั้งสองอย่างที่เคยทำให้เธอสบายเหมือนเมื่อก่อนโน้น

วรินทร์สบายเนื้อสบายตัวเสียเหลือเกิน เสียดายว่าไม่ได้สบายแบบนี้มานานนักแล้ว
เชิดภักดิ์รูดเสื้อของเธอขึ้นไปอีก วรินทร์เกร็งยกตัวให้ลอยขึ้น เชิดภักดิ์รูดเสื้อเธอขึ้นไปจนติดจั๊กแร้
เชิดภักดิ์ใช้สายตาโลมไล้แผ่นหลังเนียน วรินทร์เปล่งปลั่งกว่าเมื่อก่อนเป็นไหน ๆ
เชิดภักดิ์ลูบไล้ทุกตารางนิ้วด้วยอารมณ์ฝันและถวิลหา วรินทร์ขยับหัวขึ้นจัดการรูดชุดนอนออก

“สบายตัวไหมริน…”
“อึม..สบายเหลือเกิน…ดีที่สุดเลย…”
“พี่มีความสุขที่ได้ทำให้รินแบบนี้นะ…”
“ค่ะ..ความสุขแบบนี้หายไปจากรินนานเหลือเกินแล้ว…”
“ต่อไปนี้รินจะได้สบายแบบนี้ทุกคืนเลย..ดีไหมละ ?”
“ดี..พี่เชิดทำให้รินทุกคืนเลยนะ…”
“จ๊ะ..เหมือนเมื่อก่อนโน้นนะ…”
“ค่ะ..”

เชิดภักดิ์จากปาดนิ้วที่มีเล็บตัดสั้นกรีดไปตามแนวกระดูกสันหลัง ลากยาวเลยลงมาจนถึงร่องก้น
วรินทร์เสียวจนต้องกระดกก้นยิก “เสียวหรือริน…” เธอไม่ตอบเชิดภักดิ์จึงลากนิ้วตรงร่องก้นของเธออีกครั้ง
วรินทร์กระดกก้นยกสูง เชิดภักดิ์เลยได้โอกาสลากนิ้วต่ำลงมาจนถึงกลางร่องแคม
ปลายนิ้วของเชิดภักดิ์สัมผัสกับความเปียกเยิ้ม “อุ้ย..รินเยิ้มแล้วนะ…” วรินทร์ครางอึมในลำคอ

“พลิกมาให้ดูหีรินหน่อยซิ..ใหญ่จริงอย่างรินอวดพี่ไว้หรือเปล่า ?”
“รินไม่ได้โม้นะ..ใหญ่ขึ้นจริง ๆ”
“เหรอ..พลิกนอนหงายซิ”

วรินทร์ขยับตัวพลิกตัวพลิกนอนหงายแต่ขาหนีบชิด เชิดภักดิ์ก้มลงมองตรงเนินที่น้องสาวอวดว่าใหญ่กว่าเก่า
โคกหีของวรินทร์อวบโคกกว่าที่เขาเคยเห็นครั้งสุดท้ายจริง ๆ ด้วย วรินทร์แม้จะมีลูกสองคน
แต่เธอคลอดโดยการผ่าตัดทั้งนั้น เนินโคกหีของเธอจึงยังผุดผ่องไม่มีริ้วรอยเท่าแมวข่วน

“พี่เชิดว่าของรินใหญ่ขึ้นไหมคะ ?…” เชิดภักดิ์ครางอึมเบา ๆ
“แหม..เห็นไม่ค่อยชัด เดี่ยวขอพี่ไปเอาไฟฉายมาสำรวจหน่อย”
วรินทร์เอื้อมมือไปหยิบไฟฉายที่วางไว้ข้างหมอนมาส่งให้ “รินเตรียมไว้ให้พี่เชิดแต่แรกแล้วละ”
ส่งให้แล้ววรินทร์ห็หัวเราะ “รู้ได้ไงว่าพี่อยากใช้ไฟฉาย…” เชิดภักดิ์ถามเสียงยินดี
“ก็รินจำได้ตอนที่พี่เชิดตรวจหมอยของรินไงละ”
“ใช่ ๆ ตอนนั้นมีไม่กี่เส้นเอง” เชิดภักดิ์กดสวิทช์ไฟฉายเปิด แสงสีขาวนวลสว่างขึ้น “กระบอกนี้สว่างดีจัง…”
“พี่เชิดจะได้เห็นของรินชัด ๆ ไง ไม่ได้เห็นนานแล้วนี่นา…” เชิดภักดิ์พยักหน้า
“อึม..หมอย..หมอยของรินยังบางเหมือนเดิมนะ…”
“รินว่าเส้นมันใหญ่ขึ้นนะ…” เชิดภักดิ์หันไปมองสบตาที่คอยมองการกระทำของเขาตาแป๋ว
“ทำไมละ..รินไปทำอะไรกันมันหรือ ?” วรินทร์หัวเราะ
“ไม่ได้ทำ..ก็ตอนคลอดเขาโกนทิ้งหมดพอขึ้นมาอีกทีรินว่าเส้นมันเหมือนจะใหญ่ขึ้น”
“แต่ของรินก็ยังเส้นละเอียดกว่าของพี่เยอะ..อีกอย่างมันราบแนบไปบนเนื้อ ไม่เหมือนของพี่ฟูเชียว”
วรินทร์หัวเราะ “ผู้หญิงทุกคนคงแบบรินละมั้ง…?” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า
“ไม่จริงหรอก..บางคนหยาบแล้วกดเหมือนของพี่นี่แหละ ไม่สวยเลย”
“แสดงว่าพี่เชิดชอบแบบบาง ๆ เนียน ๆ ละซิ…” เชิดภักดิ์พยักหน้าขยับไปฉายส่องไปยังกลางเนินโคกอวบตรงหน้า

“พี่เชิดว่าโคกขึ้นไหม ?” เชิดภักดิ์นิ่งเงียบใช้สายตาสำรวจครางฮึมฮำในลำคอ “ว่าไงคะ..พี่เชิด…”
“ใช่เหมือนรินว่านะแหละ ด้วยสายตากับความทรงจำของพี่..พี่ว่ามันอวบแล้วโคกขึ้นนะ น่าดูขึ้นกว่าเก่าเยอะเลย”
“รินบอกแล้ว…ม่-า-ย-ช-ะ-ช-ะ-เ-ชื่-อ..” เชิดภักดิ์หัวเราะหึ ๆ ยิ้มแก้มแทบปริ
“ริน..อ้าขาหน่อยซิ…” วรินทร์ทำตามขยับขาอ้าออกอย่างว่าง่าย

เชิดภักดิ์สาดแสงไฟฉายตรงกลางร่องเสียวของเธอ หมอยของวรินทร์แตกเป็นสองปีกกลืนหายลงไปในซอกขา
“สวยจังเลย..ไม่ได้เห็นมาาา..มาาา..นะ.นา..นาน…” เชิดภักดิ์พึมพำเหมือนคนละเมอ
“พี่เชิด ยัง ชอบ อยู่ หรือ เปล่า ละ ?” เชิดภักดิ์เงียบยื่นปลายนิ้วมือสั่น ไปเกาบริเวณเส้นหมอย
ลากปลายนิ้วเกาวนเป็นวงเล็ก ๆ แล้วลากนิ้วเคลื่อนที่ไปเรื่อย ๆ “แบบนี้ดีจัง..รินชบ..สบายที่สุดเลย…”
เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นมองสบตาน้องสาวที่จ้องเขาตาแป๋ว

เหตุการณ์เหล่านี้เคยเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าจนวรินทร์และเชิดภักดิ์คุ้นเคย
เชิดภักดิ์ใช้นิ้วโป้งกดริมแคมด้านหนึ่งแล้วใช้นิ้วชี้ดันริมแคมอีกด้านให้แยกห่างออก
อีกมือขยับแสงไฟฉายความสว่างสูงจนสะท้อนหล่อลื่นที่เคลือบร่องเสียวเป็นสะท้อนมัน
เขานึกอยากดูตรงบริเวณปากรูเสียวของวรินทร์ขึ้นมา

เชิดภักดิ์จึงขยับนิ้วดันให้ปากแคมอ้ากว้างขึ้นอีก ตอนนี้เขาเห็นปากรูเสียวชัด
อีกมือเกร็งพยายามให้แสงสว่างไม่ให้สั่นริกตามมือที่สั่นไม่หยุด
พอเห็นชัดตาเชิดภักดิ์ถึงกับสยิวจนตัวเกร็ง น้ำเสียวของวรินทร์เอ่อล้นรูจนเยิ้ม
เห็นจะ ๆ แบบนี้มันช่างเร้าอารมณ์เชิดภักดิ์ถึงกับต้องซู๊ดปากออกมาเสียงดังจนวรินทร์หัวเราะ
“ซู๊ด ๆ ใหญ่เลย มีอะไรเหรอพี่เชิด…” เธอถามสายตาจ้องหน้าเชิดภักดิ์เขม็ง
“ริน..ริน..ริน..ริน..” เขาพึมพำพร่ำเรียกชื่อเธอไม่ขาดปาก “ขา..” วรินทร์ขานรับ
“น้ำเสียวรินล้นรูเลยละ…” วรินทร์หน้าแดงก่ำขึ้นมา “ก็..ก้อ..ริน..ไม่สบายขนาดนี้มานานนี่นา..พี่เชิดขา..”
เสียงวรินทร์หวานปานจะหยด “จะให้พี่วัดขนาดได้ยัง…?” วรินทร์หัวเราะเต็มเสียง
“ก้อ..ก้อ..ไม่รู้ซิ…แล้วแต่..พี่..เชิด..ซิ…อยากวัด..พี่..ก็วัดไปซิ..ถาม..รินได้ไง ?”
เชิดภักดิ์พลิกตัวแทรกเข้ากลางหว่างขาของเธอ วรินทร์ขยับขาอ้าออกกว้างแล้วผงกหัวขึ้นมอง
พี่ชายเธอส่งเสียงครางจึ๊ก ๆ จั๊ก ๆ อย่างถึงใจ “กลิ่นหีรินนี่หอมจัง..ไม่ได้ดมมานาน..ชื่นใจที่ซู๊ดดดด…”
วรินทร์มองพี่ชายด้วยอารมณ์จี๊ดขึ้นจากคำพูดของเขา เชิดภักดิ์ก้มลงไปสูดกลิ้นฟืด ๆ แล้วเงยหน้าบอกเธอ
“ชื่นใจ…ๆ ๆ..อูยยย..ริน..ชื่นใจ..จริง ๆ”

จากนั้นเชิดภักดิ์ซบหน้าแนบกับเนินหีของวรินทร์ขยี้หน้าไปมาอย่างคิดถึง จนวรินทร์หัวเราะ
เชิดภักดิ์ไม่เคยทำถึงขนาดนี้นี่นานี่แสดงว่าคงคิดถึงมาก “วัดแล้วยัง..เป็นไงบ้างคะ…”
เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “อื้อ..ริน..ใหญ่…ใหญ่จริง ๆ ด้วย…”
พูดจบเชิดภักดิ์กดหน้าขยี้กับเนินหีทั้งสองของวรินทร์อีกครั้ง จนสันจมูกเบียดไปถูกเม็ดเสียวของเธอ
วรินทร์เสียวจนชักทนไม่ไหว เธอห่อปากสูดลมเข้าซี๊ด ๆ ขยับตัวแอ่นก้นขากางอ้าออกเต็มพิกัด
“ขอพี่ชิมหน่อยนะ..รสหีรินยังอร่อยเหมือนเดิมหรือเปล่า..?” เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นบอก
“บ้าซิ..พี่เชิด..ไม่ชิมได้ปล่าว ?” ปากร้องห้ามแต่เสียงของเธอช่างเย้ายวนชวนเชิญเสียเหลือเกิน

เชิดภักดิ์ไม่ฟังคำอนุญาตของวรินทร์อีก ฉกปลายลิ้นเล็มเลียกลางร่องแล้วตวัดลิ้นไปชนกับเม็ดเสียว
วรินทร์ครางซี๊ดอย่างสุดกลั้นแล้วหัวเราะคิ๊ก ๆ “บ้า..พี่เชิด..รินไม่ทั้นตั้งตัวเลยนะนี่…”
“อึม..หวานหอมเหมือนเดิมเลย…” วรินทร์หัวเราะแล้วถามว่า “หวานหอมนะอะไร..?”
“น้ำของริน..” พูดจบเชิดภักดิ์แลบลิ้นเลียแผล๊บ ๆ กวาดลิ้นเลียน้ำหวานกลางร่องของเธอจนเกลี้ยง

วรินทร์เริ่มครางอู้วว ๆ เบา ๆ “พี่เชิด..แบบนี้..รินเสียว..นะ…” เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้น “เสียวแล้วไม่ดีเหรอริน…”
“ดี..ดี..ค่ะ” วรินทร์ตอบเสียงเครือแหบเพราะคอแห้งเหลือเกิน “รินเกี่ยวขาเอาไว้นะ ขอพี่เลียให้หายอยากก่อน”
เชิดภักดิ์ดันตัวขึ้นปิดสวิทช์ไฟฉายแล้ววางเอาไว้ข้าง ยกขาทั้งสองของวรินทร์ยกขึ้นโย้ไปข้างหน้าให้เธอเกี่ยวขาเอาไว้

เชิดภักดิ์ก้มลงมองโคกหีอวบที่ถูกโคนขาหนีบจนอูมนูนขึ้นเป็นหลังเต่า “อูยยย..รินหีรินนี่ดูไม่เบื่อเลย”
เขารีบเอื้อมไปหยิบไฟฉายแล้วเปิดสวิทช์ส่องไปยังเนินหลังเต่าของเธอด้วยตาลุกวาว
อีกครู่ใหญ่เชิดภักดิ์จึงใช้ปากคาบไฟฉายเอาไว้ จากนั้นใช้หัวมือทั้งสองข้างกดริมแคมให้แยะแยกออก
ปากรูเสียวของวรินทร์ขยายออกกว้าง น้ำปริ่มรูและเธอขมิบขับออกมาจนล้นเอ่อไม่หยุด
พอขมิบเกร็งกล้ามเนื้อหูรูดปากรูเกิดการไหวยวบ ๆ ภาพที่เชิดภักดิ์เห็นน่าประทับใจและกวนอารมณ์เสียเหลือเกิน
เชิดภักดิ์เปรี้ยวปากจนอยากเลียริมฝีปาก เขารีบดึงไฟฉายออกแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองแล้วฟุบหน้าลงเลียตรงปากรูเสียว
วรินทร์ตัวเกร็งกระตุก เธอกัดกรอดอย่างสุดเสียว ใช้ศอกยันตัวขึ้นก้มลงมอง
เธอพึงใจกับบรรยายกาศเก่า ๆ ที่กำลังหวนคืนมาหาเธออีกครั้งที่สองอย่างยินดี

เชิดภักดิ์ตวัดเลียไม่กี่ครั้งแล้วก็หยุด ห่อริมฝีปากจุ๊บเบา ๆ แล้วซุกหน้าขยี้กับเนินโหนกอีกครั้ง
พอเงยหน้าขึ้นเขาหยิบไฟฉายขึ้นมาคาบเอาไว้อีกที่ ใช้มือแบะแคมทั้งสองออกกว้าง
ตอนนี้วรินทร์โชว์ปากรูกลมดิกให้เชิดภักดิ์จ้องด้วยตาลุกวาว เนื้ออ่อนสีปูนออกชมพู
เชิดภักดิ์ไม่เห็นความบุบสลายแม้แต่น้อย สีอาจคล้ำขึ้นกว่าเด็ก ๆ แค่นิดเดียว นิดเดียวจริง ๆ
เชิดภักดิ์ขยับนิ้วกดหนัก ๆ เบา ๆ สลับไปมาทำ ริมแคมทั้งสองวรินทร์ถูกดันอ้า ๆ หุบ ๆ

ภาพที่วรินทร์เห็นเชิดภักดิ์พี่ชายเล่นกับเนินโคกของเธอช่างเร้าใจจริง ๆ กว่าสามปีแล้วที่เธอห่างเหินเรื่องนี้
เธอไม่นึกอยากช่วยตัวเอง ที่ผ่านมาถึงได้แต่เก็บกดมันเอาไว้ แม้จะเริ่มเพียงแค่นี้ก็ทำให้อารมณ์วรินทร์กระเจิงสุดกู่
ยิ่งเห็นเชิดภักดิ์ตาพี่ชายสุดรัก วรินทร์ยิ่งเกร็งขมิบกล้ามเนื้อหูรูดอย่างถึงใจ เธอจึงขมิบต่อยิก ๆ ในจังหวะสม่ำเสมอ
พอขมิบแรง ๆ น้ำหล่อลื่นใส ๆ ล้นย้อยเป็นทางลงไปสู่บริเวณฝีเย็บ

เชิดภักดิ์เองก็ไม่ใช่คนไม่มีประสบการณ์ ช่วงที่วรินทร์แต่งงานเขาแสวงหาผู้หญิงคนแล้วคนเล่า
ทั้งคนดี ๆ และสาวบริการ เขาไม่เคยมีความรู้สึกลึกซึ้งอะไรกับใครในเดียวกับที่มีกับวรินทร์
จับ ๆ ลูบ ๆ คลำ ๆ นิดหน่อยก็ใส่กันไม่ยั้งในทันที เสร็จแล้วสบายแล้วต่างคนก็ต่างไปไม่มีอะไรต่อกันอีก
แต่กับวรินทร์น้องสาวคนสวยของเขา เขารู้สึกอยากชื่นชมอยากดูอยากเอาใจใส่ถนอมรักษา
และสิ่งสำคัญที่สุดเขาอยากให้เธอมีอารมณ์และได้รับความสุขจากอารมณ์และรสสัมผัสอย่างเต็มเปี่ยม

เขาค่อย ๆ แผดเผาเธอด้วยไฟสวาท เชิดภักดิ์รู้ดีว่าไฟสวาทนั้นกองนี้มันก็เผาตัวเขาเองเหมือนกัน
เชิดภักดิ์ดึงไฟฉายออกจากปากปิดสวิทช์ เงยหน้าขึ้นแล้วบอกว่า “รินอ้ากว้าง ๆ หน่อย”
เชิดภักดิ์จับขาขาวเนียนดันแล้วแบะออก วรินทร์เหนี่ยวมือตรงขาพับเข้ามาแล้วแยกเข่าออกกว้างเปิดพื้นที่
เชิดภักดิ์ก้มลงมองกลีบเนื้อแบ่งบานเพราะขาทั้งสองแยกออกอย่างเต็มร้อย
ใบหน้าเขาห่างจากเนินสวยของวรินทร์ไม่ถึงสองนิ้ว จากนั้นเชิดภักดิ์ก้มลงหอมขนอ่อนตรงใต้ท้องน้อย
เขาเห็นเส้นเป็นเงา ๆ จาง ๆ จึงสงสัย

“วรินทร์..ท้องน้อยมีเส้นอะไรด้วยนี่…?” วรินทร์ผงกหัวขึ้นแล้วยิ้มหวาน “รอยผ่าท้องคลอดไงพี่เชิด”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “เป็นเส้นบางมากแทบมองไม่เห็น ผ่าตรงนี้ทั้งสองคนเหรอ ?”
วรินทร์พยักหน้า “ฝีมือหมอเค้าดีนะพี่ แล้ววรินทร์ไม่กินของแสลง จึงมองไม่ค่อยเห็นหรอกจ๊ะ”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “ไม่เป็นตีนตะขาบด้วย…” วรินทร์หัวเราะ “เดี่ยวนี้เขาไม่ได้เย็บแบบนั้นแล้ว”
“เหรอ..พี่ไม่รู้หรอก…แต่ดีจัง…พี่จูบนะ…” วรินทร์พยักหน้าแต่ดวงตาทอแสงวาววาม

เชิดภักดิ์ยิ้มให้แล้วก้มหน้าลงจูบตรงรอยผ่าเกลี่ยหน้ากับหมอยเส้นเล็กละเอียด
เขารู้สึกชอบจังที่เส้นหมอยเสียดสีกับแก้มเขา เชิดภักดิ์ละเลงหน้าไปมาอย่างไม่รู้เบื่อ
วรินทร์เกร็งแขนเหนี่ยวขาเอาไว้พยายามให้ก้นของเธอกระดกสูงขึ้นมาอีกสักหน่อย
แต่พอเชิดภักดิ์ขยี้หน้าแรง ๆ เธอรู้สึกเมื่อยอยู่บ้างเหมือนกัน “พี่เชิด..เอาหมอนข้างมารองก้นรินเถอะ..”

เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้น “นั่นซิ..พี่ฟัดแรงไปหน่อย” วรินทร์หัวเราะ “คิดถึงมากละซี้…” เชิดภักดิ์พยักหน้า
เอื้อมมือไปหยิบหมอนข้างที่อยู่ด้านข้าง ลากมาแล้วสอดรองตรงก้นของวรินทร์ที่พยายามยกขึ้นทันที
“เออ..เดี่ยวพี่ไปเอาผ้าขนหนูมาก่อน” วรินทร์ชี้มือไปข้างหมอน “วรินทร์เอามาให้พี่แล้ว…”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “พี่จะเอาผืนใหญ่มารองตรงก้นวรินทร์นะ…” วรินทร์ค้อนให้ เชิดภักดิ์หัวเราะแล้วก้มลงไปกระซิบข้างหู
“น้ำเสียววรินทร์ออกเยอะจัง…” วรินทร์ปล่อยมือมาตีแขน “บ้า..พี่เชิดนี่แหละ..ไม่พูดมั่งก็ได้นะ…” แล้วเธอก็หัวเราะ
“มันคิดถึงพี่ละมั้ง…?” เชิดภักดิ์ยิ้มครางรับ “อื้ม…ใช่แน่เลย…” เชิดภักดิ์ลงจากเตียงเดินไปยังตู้เสื้อผ้า
เปิดแล้วหยิบผ้าขนหนูออกมาผืนหนึ่ง

เชิดภักดิ์ให้วรินทร์พลิกตัวนอนตะแคงแล้วจัดการปูผ้าขนหนูรองก้น เสร็จแล้วให้เธอขยับก้นกลับมา
เขาดึงมือเธอมาเกี่ยวรั้งขาดึงลงมาแนบอกเหมือนเดิม เนินโคกอวบอวดสองแคมโคกสวยแยกห่าง
และนูนเด่นเพราะถูกหมอนข้างหนุนดันก้นขึ้นสูง เชิดภักดิ์ก้มลงดูอย่างใกล้ชิดแล้วซุกหน้าลงเคล้าเคลีย

“อุ๊ย…พี่เชิด…” เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นแล้วหัวเราะฮิฮะ “เป็นไรอ๊ะ…?” ถามตาเป็นประกายรู้ทัน
“มัน..” เชิดภักดิ์แลบลิ้นออกมายาวเลียริมฝีปากแล้วบอกว่า “พี่เลียหีให้รินไง…”
“มันเสียวพี่..” เชิดภักดิ์แลบชิ้นออกมาตวัดโชว์อีกที “พี่เอาปลายลิ้นเลียแรงตรงแตดน้องด้วยนะ…”
“นั่นซิ..เซี๊ยว..เสียว…พี่เชิดไม่อยากเล่นท่าหกเก้า-เก้าหกแล้วเหรอจ๊ะ…” วรินทร์มองสบตาถาม
“เอาไว้ทีหลัง..ให้พี่เลียหีรินให้น้ำแตกก่อน..อยากกินน้ำ..ออกเยอะจัง…”
“บ้าซิ..หกเก้า-เก้าหกก็ชิมได้นี่พี่..รินอยากอมของพี่เหมือนกันนะ…”
“น่า..เอาไว้ยกหลังเถอะ..ยกนี้ขอพี่ก่อน..หูยยย..เปรี้ยวปาก…” เชิดภักดิ์แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปาก
“น่าเกลียด…” แล้ววรินทร์ก็หัวเราะอย่างเริงใจ “งั้น..รินตามใจ…”

“หีรินสวยมากนะ…” เชิดภักดิ์พูดจบก้มหน้าลงเฟ้นเนินใหญ่ต่อ เฟ้นจนหนำใจจึงใช้นิ้วแบะกลีบหีให้แยกออกกว้าง
จากนั้นเชิดภักดิ์เริ่มลงลิ้นแบบจริง ๆ จัง แรก ๆ ก็แค่ตวัดเลียป้าย ๆ เหมือนทาสี
ลากลิ้นจากล่างขึ้นมาด้านบน วรินทร์เกร็งสะโพกร่อนเนินตูดลอยยักย้ายเหมือนดอกไม้ไหว
ปากส่งเสียงครางซี๊ด ๆ ซีาด ๆ อย่างสุดกลั้นสุดทน บางทีก็ได้ยินเสียงกัดฟันกรอด ๆ อย่างสุดเสียว
เชิดภักดิ์ไม่ฟังเสียงโหมลิ้นละเลงพัลวัน มันลิ้นมันปากเหลือเกิน วันนี้เชิดภักดิ์ขอเต็มสักวันหนึ่งเถอะวรินทร์

“อูวววว..พี่..เชิด..ขา..ริน..โอ๊ะ..โอยย…..” เชิดภักดิ์ห่อลิ้นเรียวแหลมแยงลงรูเสียวที่หล่อลื่นผสมน้ำลายเอ่อล้น
ตวัดปลายลิ้นวนตรงปากรู วรินทร์ครางซี๊ด ๆ หน้าท้องเกร็งเป็นลอน ยื่นแขนเหนียวขาลงมาแนบอก
พยายามแอ่นก้นยกโคกหีลอยร่า เชิดภักดิ์ใช้คางกดตรงปลายของสามเหลี่ยมใกล้ ๆ กับรูตูดเอาไว้
จากนั้นขยี้คางที่เคราสากไปมา ปลายลิ้นก็ฉกวาบ ๆ เลียวนบริเวณปากรูเสียว
ทุกที่ปลายลิ้นตวัดกวาดวรินทร์ตัวสั่นสะท้าน ขนเสียวลุกเห่อไปทั้งตัว
ห่อปากร้องครางอู้ววว..อ้าาาาา…อาาาาาา…ไม่หยุดปาก
เชิดภักดิ์เลียวนอยู่พักใหญ่แล้วอ้าปากปะกบกับกลีบเนินแน่น แยงสอดลิ้นสอดเข้าไปให้ลึกเท่าที่จะลึกได้
เกร็งปลายลิ้นตวัดกวาดกวนภายในรู วรินทร์ปล่อยมือที่เกี่ยวขาสองขาของเธออย่างทนไม่ไหว
ตวัดขารัดตัวโคนขาบีบหัวพี่ชายของเธอเอาไว้แน่น เชิดภักดิ์ดึงลิ้นกลับแล้วดูดรูหีของเธอจ๊วบ ๆ จนแก้มตอบ

วรินทร์ผวาสุดตัวแอ่นอกขึ้น ฝ่ามือเคล้นคลึงเต้านมตัวเองอย่างสุดเสียวสยิว
พอคลายจากเต้านมหน้าท้องแอ่นยกขึ้นแอ่นส่งต่อให้สะโพกหยัดขึ้นบดอัดกับใบหน้าของเขา
ชนิดที่เธออยากให้หน้าเขาหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกันเนินเนื้อของเธอ

จังหวะเริ่มต้นจากหน้าอก หน้าท้องและต่อไปยังสะโพกเคลื่อนขึ้นและลงเหมือนคลื่นต้องพาายุในทะเล
วรินทร์ส่งเสียงอี๊ด ๆ อึ๊มมม..ไม่หยุดปาก ฝ่ามือทั้งสองคลึงขยี้หัวนมไม่หยุดหย่อน
สุดท้ายวรินทร์อ้าปากกว้างส่งเสียงอู้วออกมายาว จากนั้นจึงปล่อยทุกส่วนของร่างกายผ่อนคลาย
เชิดภักดิ์ตวัดลิ้นเลียส่งท้ายเบา ๆ ร่องหลืบเสียวของวรินทร์ขมิบตอดลิ้นแรงจนเขารู้สึก
วรินทร์เขม็งเครียดขึ้นมาอีกครั้งแล้วร่างหยัดเหยียดแล้วผ่อนคลายสลับไปสลับมาหลายครั้ง
เธอเสียวสบายอย่างบอกไม่ถูก แม้ใบหน้าจะนิ้วคิ้วขมวดดูแล้วเสียวสุดเสียว
แต่ร่างกายกับจิตใจผ่อนคลายอย่างถึงที่สุด เหมือนทั้งโลกวาบหายไปหมดสิ้น
ตอนนี้มีเพียงแต่เธอวรินทร์กับเขาเชิดภักดิ์พี่ชายสุดที่รักสองคนเท่านั้น
ที่ที่เธอลอยละล่องนี้คือสวรรค์ เธอได้ขึ้นสวรรค์ทั้งเป็น จุดนี้เองที่เป็นสวรรค์บนดินอันมนุษย์ทุกใฝ่ฝันหา

วรินทร์คลายโคนขาที่บีบหัวของพี่ชายออก เชิดภักดิ์ดันตัวขึ้นเห็นน้องสาวปรือตาหรี่เยิ้มมองอย่างเสน่หา
เธอส่งผ้าขนหนูผืนเล็กที่เตรียมไว้ให้เขา เชิดภักดิ์รับมาเช็ดหน้าที่เลอะหล่อลื่นและน้ำลายจนสะอาด
วรินทร์รับผ้าขนหนูคืน ดึงเขาลงมานอนกอด เธอผงกหัวขึ้นจูบแก้มแล้วประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม
พอถอนปากเธอทิ้งตัวลงบนที่นอนยิ้มอย่างอิ่มเอมใจ เชิดภักดิ์ตามลงไปกอดเอาไว้แน่น

“พี่เชิด…” เธอกระซิบเรียก “หืม…” เชิดภักดิ์รับคำ “มัน..มัน..ดีที่สุดเลย…”
“หรือจ๊ะ..ก็พี่ตั้งใจทำสุดฝีมือนี่จ๊ะ..มันจะไม่ดีได้เหรอ..เด็กน้อย ?” วรินทร์ลูบมือไปตามแผ่นหลัง
“พี่เชิดยังไม่ถึงเลย..” เชิดภักดิ์ยกหัวขึ้นมองหน้า “ไม่เป็นไรหรอก..พี่เอาไว้ทีหลัง”
“พี่เชิดก็แบบนี้ทุกที..ตั้งแต่ไหน ๆ แล้ว” เชิดภักดิ์ส่ายหน้ายักคิ้วให้เธอ
“ไม่ใช่ทุกทีหรอกน่า..แต่ยกนี้พี่อยากทำให้รินมีความสุขก่อน พี่ค่อยเอาไว้ทีหลัง…”
“ทำไมพี่เชิดไม่มีความสุขไปพร้อมกับรินเลยละคะ..จะได้มีความสุขพร้อมกัน” เชิดภักดิ์นิ่งอึ้งไปนาน
เชิดภักดิ์เข้าใจสิ่งที่เธอบอกทำไมเขาจะไม่อยาก แต่สงครามในจิตใจเกี่ยวกับความถูกต้องต่างหากที่ยังไม่จบ
เขาตั้งปณิธานเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าความสัมพันธ์นี้จะไม่ให้เลยเลยเถิดไปถึงขั้นนั้นเด็ดขาด
แม้วรินทร์จะพร้อมและหนุนเพราะเธอไม่ปราศจากกำแพงในเรื่องนี้แต่อย่างใด
เธอรู้ว่าเชิดภักดิ์เองต่างหากที่ไม่กล้าก้าวข้ามกำแพงที่เขาเองสร้างเอาไว้ตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบันนี้

“รินเราตกลงกันแล้วไง..ขอเวลาให้พี่และรินอีกเดือน แล้วค่อยตกลงใจอีกที”
วรินทร์ถอนหายใจยาว “รินรู้ดีว่าพี่เชิดยึดติดกับสิ่งที่เราเคยตกลงกัน” เชิดภักดิ์พยักหน้า
“แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันผ่านพ้นไปนานแล้ว รินมีลูกมีเต้าแล้ว ทำไมพี่เชิดยังยึดแบบนั้นอยู่อีก”
เชิดภักดิ์ไม่กล้ามองสบตาเธอ “ไม่รู้เหมือนกัน เหมือนพี่ไม่ถนอมริน ค่อย ๆ ให้พี่ทำใจนะ รอพี่หน่อยนะคนดี…”
วรินทร์ดึงใบหน้าของพี่ชายลงมาจูบ “เพราะพี่เป็นแบบนี้แหละ รินถึงได้รักพี่มากกว่าใครในโลก”

เชิดภักดิ์ยิ้มพรมจูบซับหยาดน้ำที่คลอออกจากดวงตา “ทำไมต้องร้องด้วยละ….”
วรินทร์จูบและเกลือกใบหน้ากับแก้มพี่ชายซับน้ำตา “รินอยากโทษพรหมลิขิตนะ…”
“โทษทำไมละ ?” วรินทร์กอดเชิดภักดิ์เอาไว้แน่น “ทำไมกำหนดให้เราเกิดมาเป็นพี่น้องกันด้วยนะ…”
“นี่..อย่าโยเย..ถ้าไม่เป็นพี่น้องกันรินอาจไม่มีโอกาสได้เจอกับพี่ก็ได้ เกิดมาแล้วต่างคนต่างอยู่ที่ไหนกันก็ไม่รู้”
“เมื่อคนจะเป็นคู่กันนะ พี่เชิด..อยู่ห่างกันแค่ไหนก็ต้องมาเจอกัน คนละซีกโลกยังเจอเลย” เชิดภักดิ์พยักหน้าหงึก ๆ
ตัวเขาเองก็อดจะเขม่น ๆ ท่านพรหมเหมือนกันที่ลิขิตเขากับวรินทร์ให้เป็นอยู่ในสภาพนี้
ถ้าเขากับวรินทร์ไม่ใช่พี่น้องกันโลกคงสดใสยิ่งกว่านี้แน่นอน

“พี่เชิด..เดียวรินดูดให้พี่นะ…” เชิดภักดิ์ตาเป็นประกายมือข้างหนึ่งเคล้าเคล้นเต้านมอย่างถนอม
“เอาซิ..” วรินทร์หัวเราะ “ดูดให้น้ำพี่เชิดหมดตัวเลย…” เชิดภักดิ์หัวเราะบ้าง “บ้าซิ..เหลือเอาไว้เดือนหน้ามั่งก็แล้วกัน”
วรินทร์ทำท่างง “ทำไมเหลือเอาไว้เดือนหน้าละพี่เชิด ?” เชิดภักดิ์เอาปลายนิ้วชี้เคาะหน้าผากน้องสาว
“ก็เดือนรินให้จะเอาคำตอบไม่ใช่เหรอ..ว่าพี่จะเย็ดรินหรือเปล่า ?” วรินทร์หน้าแดงเงยหน้าขึ้นมอง
“ตัดสินใจให้ได้จริง ๆ นะ” เชิดภักดิ์พยักหน้า “ขอพี่ปรับใจนิดหนึ่งก่อน รู้เปล่าเด็กน้อย” วรินทร์มองหน้าพี่ชายแล้วค้อน
“ไม่รู้ละ..รินมีหน้าที่รอก็แล้วกัน พี่เชิดทำใจได้เมื่อไหร่ก็บอก แต่รินนะพร้อมสำหรับพี่เชิดเสมอ”

“รินนี่ใจถึงกว่าพี่ซะอีก ใจพี่ข้ามความเป็นพี่เป็นน้องยากจัง” วรินทร์ค้อนให้อีกที
“แต่รินไม่คิดว่าพี่เชิดเป็นพี่ชายรินมาตั้งนานแล้วละ”
“หา…” เชิดภักดิ์อุทานอย่างตกใจ “แล้ว..แล้ว..ริน..คิด..คิดว่าพี่เป็นอะไรละ…” วรินทร์มองสบตาเชิดภักดิ์อย่างท้าทาย
“ริน..คิดว่าพี่เชิดเป็นผัวริน คิดตั้งแต่แต่งงานแล้ว รินสมมุติมันที่ทำรินคือพี่เชิด รินคิดว่าพี่เชิดกำลังเย็ดริน..”
เชิดภักดิ์นิ่งเงียบเหมือนถูกไฟฟ้าดูด นี่น้องสาวของเขาข้ามพ้นขอบขื่อแปทางสังคม่เมื่อหลายปีก่อนหน้าเขาอีก
เขาเองกลับติดหนึบอยู่กับข้อหาทางสังคมที่เป็นแอกสวมคออันมองไม่เห็นแม้แต่เงา

“ริน..ริน..พี่เป็นผัวรินนานแล้วเหรอ ?” วรินทร์หัวเราะร่วนแล้วพยักหน้า
“ก็ทุกทีที่นอนกับมันนะแหละ..พี่เชิดรู้เปล่าว่ารินไม่เคยนอนกับมัน รินนอนกับพี่เชิดต่างหาก..”
เชิดภักดิ์อึ้งกับความจริงที่พรั่งพรูออกมา “ถ้ารินไม่หลับตาแล้วคิดว่ามันคือพี่เชิด..รินจะไม่มีอารมณ์ร่วมเลยแล้วรินจะแสบไปหมด”
เชิดภักดิ์กอดน้องสาวคนสวยของเขาแน่น หัวใจปวดจี๊ดขึ้นมา “พี่..พี่..ไม่รู้อะไรเลย ทำไมรินไม่บอกพี่”
วรินทร์ส่ายหน้า “รินบอกแล้วได้อะไรขึ้นมา ยังไงก็ต้องหวานอมขมกลืน แกล้งเล่นละครให้พี่ดูว่ารินมีความสุขดีกว่า”

เชิดภักดิ์เหม่อมองน้องสาวอย่างตลึงลาน “ตอนนี้รินพ้นนรกนั้นแล้ว รินได้กลับมาเป็นของพี่ชายของรินแล้ว”
เชิดภักดิ์หอมแก้มน้องสาว “อยากให้พี่เชิดอยากคิดได้เร็ว ๆ จังว่ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่น้องสาวพี่เชิด”
วรินทร์ชี้ตัวเองแล้วยิ้มหวาน เงยหน้ามองเพดาน เชิดภักดิ์จูบแก้มเธอฟอดใหญ่ เขาพึ่งจะรู้ความจริงเดี่ยวนี้เอง
“ตอนนี้พันธะทุกอย่างหมดแล้วตั้งแต่รินหย่า…อีกอย่างรินไม่ใช่น้องสาวพี่ตั้งแต่รินแต่งออกไปแล้ว”

เชิดภักดิ์พยักหน้ารับ “รินได้ความสุขแบบตอนเด็ก ๆ กลับมาแล้ว..แค่นี้ก็ดีเหลือเกินแล้วละ” เชิดภักดิ์ยิ้มออก
“หลายปีที่พี่เชิดทำให้รินแบบนี้..รินชอบที่สุดเลย…เมื่อถึงตอนเราเย็ดกัน พี่ยังจะทำแบบนี้ให้รินอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ ?”
“ทำให้รินซิ..ทำแบบนี้ให้รินทุกครั้งนะแหละ” วรินทร์ยิ้ม “สัญญานะ…” เธอยื่นนิ้วก้อยให้เชิดภักดิ์เกี่ยวเป็นสัญญา

“วรินทร์..วรินทร์…” วรินทร์ขยับตัว “อึมม..” เชิดภักดิ์ซุกหน้ากับซอกคอ “พี่ถามจริง ๆ วรินทร์เย็ดกับมันไม่มีความสุขหรือ ?”
“พี่เชิดอย่าไปพูดถึงเลย..วรินทร์อยากมีความสุขกับพี่เชิดนะ..พี่เชิดอย่ารื้ออดีตมันขึ้นมาอีกเลย”
“จ๊ะ..ได้..” ทั้งสองต่างเงียบไปนาน “พี่เชิด..พี่เล่าประสบการณ์ของพี่เชิดให้วรินทร์ฟังดีกว่า..”
“เล่าอะไรละ…” วรินทร์หัวเราะ “พี่ไปเปิดซิงเมื่อไหร่ ?” เชิดภักดิ์ฟังแล้วหัวเราะ “เปิดซิงกับปากวรินทร์นั่นแหละ…”
วรินทร์ทุบแขนเขาเบา ๆ “บ้า..ซิภายนอกไม่เกี่ยว เสียให้กับผู้หญิงเมื่อไหร่ ?”
“เล่าไม่ออก..ไม่รู้จะเริ่มยังไง ?” วรินทร์เงียบไปครู่แล้วพูดว่า “เริ่มหลังจากที่วรินทร์แต่งงานออกจากบ้านไปแล้ว”

“อื้อ..พี่เสียใจมากตอนนั้น แต่ต้องเก็บเอาไว้แสดงออกไม่ได้ ไม่กล้าพูดกับใครบอกกับใคร” เชิดภักดิ์นิ่งไป
“เล่าอีกซิ…” เชิดภักดิ์ขยับตัว “พี่ไปกินเหล้ากับเพื่อนบ่อยขึ้น จนไปอาบอบนวด” วรินทร์หัวเราะ “เสร็จหมอนวดนี่เอง”
เชิดภักดิ์นิ่งเป็นการตอบรับ “พี่แค่อยากหาคนมาแทนวรินทร์เท่านั้นแหละ…” วรินทร์ถามขัดทันที “แล้วแทนได้ไหมละ ?”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้ากับซอกคอ “แล้วพี่ทำไงต่อ ?” เชิดภักดิ์นิ่งไปแล้วพูดต่อว่า “ครั้งแรกแม้ไม่ดีนักแต่พี่ก็มีความสุขนะ”
“เหรอ..” เชิดภักดิ์พยักหน้ากับซอกคออีกครั้ง “แต่น้อยกว่าที่พี่มีกับวรินทร์ไม่รู้กี่เท่า เสร็จแล้วต่างคนต่างไป”
“มันก็แบบนั้นอยู่แล้วนี่พี่…” เชิดภักดิ์ถอนหายใจ “แต่กับวรินทร์เรานอนกอดกันคุยกัน พี่ชอบแบบนี้”
“หลังจากนั้นพี่ไปอีกหรือเปล่า ?” เชิดภักดิ์รีบตอบ “ไปอีกหลายครั้ง เปลี่ยนคนไปเรื่อย ๆ”
“แล้วไง..?” วรินทร์ถามแบบอยากรู้ “มันก็แค่งั้น ๆ จนพี่รู้ว่ายังไงพี่ก็หาคนมาแทนวรินทร์ไม่ได้”
“หลังจากนั้นพี่ทำไงต่อ ?” เชิดภักดิ์ถอนหายใจยาว “พี่คิดอยากมีแฟนสักคน”
“แล้วพี่ได้เย็ดเค้ามั่งไหมละ ?” เชิดภักดิ์ส่ายหน้าอีก “พอจะเอาจริง..พี่ชิ่งหนีทุกที จนลือ ๆ กันว่าพี่เป็นเกย์ก็มี”
“หลัง ๆ พี่ไปใช้บริการอีกหรือเปล่า ?” เชิดภักดิ์ใช้นิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือคีบหัวนมคลึง “หัวนมวรินทร์แข็งเชียว”
“ไม่เอาตอบคำถามวรินทร์ต่อ อย่านอกเรื่อง วรินทร์ถามว่าหลังจากนั้นพี่ทำไงต่อ ?”
“พี่ถึงไม่ไปเที่ยว คิดถึงวรินทร์มากก็ชักว่าวเอา ฝันเอาว่าวรินทร์มาดูดให้พี่”
วรินทร์ตวัดมือมาโอบรัดรอบตัวเขาแน่น “น่าสงสารพี่เชิดจัง…”
“พี่มีความสุข..รู้สึกว่ามีความสุขมากกว่าไปซื้อบริการซะอีก”
“แปลกคนเชียว..” เชิดภักดิ์หัวเราะ “พี่กลัวเอดส์ด้วย สองสามปีหลังไม่ซื้อบริการอีกเลย”
วรินทร์เลื่อนมือมานวดต้นคอให้ ขณะที่เชิดภักดิ์ก็คลึงหัวนมให้เธอ
“พี่สบายจังวรินทร์…อยากอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืนเลย…” วรินทร์หัวเราะ “เอาปล่าว..นอนกันอยู่แบบสามวันสามคืน”
เชิดภักดิ์หัวเราะ “เอานะ…” วรินทร์ก็หัวเราะ “เอาจริง..ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก..วรินทร์ไม่ไปไหนซักกะหน่อย”
“แหม..เปิดทางหน่อยเอาเชียว…” เชิดภักดิ์หัวเราะเสียงใส “ก็พี่ชอบของพี่แบบนี้นี่นา…”

“พี่เชิด..เอามาให้วรินทร์รูดเล่นหน่อยซิ…” เชิดภักดิ์ขยับตัวขึ้นถอดกางบอลออก
ท่อนลำขนาดเขื่องผงาด ทุกที่ที่เธอเห็นของเชิดภักดิ์เป็นตาลุกวาวทำเสียงจึ๊กจั๊ก ๆ ทุกทีไป
เชิดภักดิ์ขยับมานั่งพิงพนักเตียง ท่อนลำอยูในตำแหน่งที่วรินทร์จะเอื้อมมือไปจับมันรูดได้ง่าย ๆ
“ของพี่เชิดใหญ่กว่าของมันอีก…” เชิดภักดิ์ขมวดคิ้วร้อง “หือ..” ขึ้นมาอย่างสงสั้ยแล้วพูดว่า
“วรินทร์ไม่มีอดีตอีกต่อไปแล้วนะ…” วรินทร์เงยหน้าขึ้นมองพี่ชายแล้วพยักหน้า “วรินทร์ไม่เจ็บปวดกับมันแล้ว…”
เชิดภักดิ์ยิ้มออก “น้องพี่ให้มันได้อย่างนั้นซิ..ที่แล้วก็แล้วไป วรินทร์พ้นมันมาแล้ว” วรินทร์พยักหน้ารับ
มื่อรูดหนังหุ้มขึ้นลงยาว ๆ วรินทร์รู้จังหวะว่าควรจะสั้นหรือยาว แรงมือที่กำก็ต้องพอเหมาะเหมือนกัน
จังหวะที่เขม็งเกลียวควรจะต้องบีบให้แรงขึ้น จากนั้นจึงปล่อยให้ผ่อนคลายตัวลง
มันเป็นศิลปะอย่างหนึ่งที่ไม่มีที่ไหนสอน ต้องเรียนรู้และสังเกตุเอาเอง
หลายปีที่เธอเรียนรู้จากพี่ชายคนนี้ และเธอทำให้กับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น

วรินทร์รูดไม่นานน้ำก็ปริ่มเยิ้มขึ้นมา เชิดภักดิ์ก้มลงมองมือน้องสาวที่กำรูดเล่นอย่างคุ้นเคย
“อูยยย..วรินทร์..เสียวดีจัง…” วรินทร์ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง เธอก้มลงมองรูเล็ก ๆ ตรงปราย
“พี่เชิด..น้ำซึมแล้วละ…” เชิดภักดิ์หัวเราะ “ก็วรินทร์ทำให้พี่เสียวนี่นา…ไม่ได้เสียวแบบนี้นานแล้ว..อูยยย”
“ปล่อยให้เต็มที่นะพี่เชิด…” เชิดภักดิ์เงยหน้ามองเพดาน “จ๊ะ..อูยยยย…พี่เสียวจริง ๆ วรินทร์รูดยาว ๆ แบบนี้”
“เดี่ยววรินทร์จะดูดให้…” เชิดภักดิ์ก้มหน้าลงมามองเห็นใบหน้าวรินทร์อยู่ห่างจากท่อนลำของไม่เกินคืน
“อูยยยย…เสียวววว…” เชิดภักดิ์ครางระงม วรินทร์ขยับตัวเธอก้มลงจูบตรงปลายถอกยีบริมฝีปากยวบ ๆ ตรงปลาย
เชิดภักดิ์เสียวจนตัวเกร็งกำหมัดแน่น วรินทร์แย้มริมฝีปากบางออกค่อย ๆ ปล่อยให้ปลายถอกผ่านริมฝีปากไปช้า ๆ
วรินทร์อมลึกมาถึงขอบปลายถอกเธอเม้มริมฝีปากแล้วโยกใบหน้าไปมานิด ๆ “อูยยยย..วรินทร์นนน…”
เชิดภักดิ์ครางลั่น “ดี..ดี..เหลือเกิน..วรินทร์..วรินทร์..จ๋า…อูยยยย…” เชิดภักดิ์หน้านิ่วคิ้วขมวดรสเสียวแบบนี้ถูกใจเขาจริง ๆ
สาวบริการชั้นดีราคาแพงก็ยังทำให้เขาร้อนระอุได้ขนาดนี้ เชิดภักดิ์จึงเบื่อที่จะแสวงหา

วรินทร์ปล่อยให้ท่อนลำของเขาเข้าลึกลงไปทีละน้อย ส่วนมือของเธอข้างหนึ่งใช้นิ้วชี้นิ้วโป้งรัดตรงโคน
ส่วนมืออีกข้างลูบคลำถุงหนังฝาแฝดของเขาเล่น ท่อนลำของเขาเข้าลึกไปกว่าครึ่ง
วรินทร์ค่อยบีบริมฝีปากคายปล่อยมันออกมา ภายในปากของมีแรงดูดยวบ ๆ
เชิดภักดิ์เสียวสุด ๆ พยายามกลั้นไม่ให้น้ำแตก เขารีบจับหัวของน้องสาวเอาไว้แน่น
“ย..ะ…ะ…ห..ยุ..ด..ด..อู..ย..ย..ย..ย..ระ..วรินทร์..อูยยยย…”
วรินทร์หยุดเธอรู้ว่าพี่ชายของเธอแทบทนไม่ไหวแล้ว เธอเองก็อยากให้ความสุขของยาวนานออกไปอีก
เธอปล่อยให้เชิดภักดิ์ครางฮึ๊ด ๆ ในคำลออยู่พักหนึ่ง จึงค่อย ๆ ริมฝีปากต่อ คราวนี้เธอลากริมฝีปาก
ทั้งเข้าและออกยาว ๆ มือข้างหนึ่งลูบและเกาหนังถุงแฝด อีกมือก็ล็อคตรงแคนเขย่าฃ่วย

“โอยยย..วรินทร์น..จ๋าา..อู้ววววว…ไม่..มาย..หวาย…อาาาาา…”
วรินทร์ไม่ตอบคำแต่เธอตัดสินให้พี่ชายของเธอถึงจุดสุดยอดเสียที
ปากรูดเข้าออกเร็วขึ้น มือที่กำตรงโคนรูดเขย่าช่วย เชิดภักดิ์ร้องจ๊ากออกมาอย่างสุดกลั้น
วรินทร์รู้สึกทันทีที่น้ำเสียวของเขาพุ่งปรี๊ด ๆ เข้าไปในปากและเธอรีบกลืนมันลงไปลำคอ
เธอดูดกลืนน้ำเสียวของเชิดภักดิ์จนแก้มตอบ เชิดภักดิ์เกร็งสุดตัวบั้นเอวกระเด้าปากวรินทร์ยวบ ๆ

ภาวะสุดเสียวค่อย ๆ ผ่านไป วรินทร์ยังคงดูดปลายถอกของเขาเบา ๆ
เชิดภักดิ์ยื่นมือมาลูบผมเธออย่างรักใคร่ “โอวววว..พี่ไม่เคยเสียวแบบนี้มาหลายปีแล้ว…”
วรินทร์คายปลายถอกของเขาเผยหน้าขึ้น “พี่เชิดมีความสุขหรือเปล่า ?”
เชิดภักดิ์ก้มมองน้องสาว “สุดยอดเลย..ใจจะขาด” วรินทร์ยิ้ม “ตอนพี่ไปเที่ยวไม่มีใครทำให้เหรอ ?”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “แต่ไม่เสียวไม่ดูดดื่มเท่าวรินทร์..อูยยยย..ยังเสียวอยู่เลยนี่…”
วรินทร์หัวเราะก้มลงมองเห็นท่อนลำของเขาผงกหัวหงึก ๆ “ท่าจะเสียวมากจริง ๆ”
“จริงซิ..พี่เสียวมาก” วรินทร์พยักหน้ารับยิ้ม ๆ

เชิดภักดิ์ขยับตัวลงมานอนบนเตียง แล้วสอดมือดึงให้วรินทร์ลงมานอนแนบอก
“ดีที่สุดเลย…” เขากระซิบบอกเธอเบา ๆ วรินทร์เงยหน้าขึ้นมองหน้านิ่ง
“ต่อไปนี้..วรินทร์จะไม่ไปไหนอีกแล้วพี่เชิด…” เชิดภักดิ์มองหน้ามือก็ลูบผมเธอไปด้วย
“พี่เองก็จะไม่ยอมให้วรินทร์ไปไหนอีกแล้ว” วรินทร์ซบหน้าลงกับอกให้เสียงหัวใจของพี่ชายยังเต้นถี่เร็ว

วันนี้วรินทร์เพิ่งเข้าใจอีกอย่างหนึ่งว่าความสุขทางเพศนั้นสมบูรณ์นั้นจะต้องประกอบด้วยความรู้สึกของจิตใจ
ไม่ใช่รักที่ฉาบฉวยแค่เปลือก หรือแค่ความเหมาะสม เงินทองความร่ำรวย แต่ต้องสองใจที่หล่อมเป็นใจเดียว
เหมือนอย่างตอนนี้เธอกับเชิดภักดิ์แม้จะไม่ถึงกับเย็ดกันแบบชายหญิง แต่ใจของเธอเต็มอิ่มไม่ร้อนรุ่ม
เหมือนตอนที่เธอขึ้นเตียงกับมัน วั้นไหนที่มันกินเหล้าเมาจากงานสังสรรค์
มันไม่เคยสนใจเธอว่าจะพร้อมหรือไม่ แม้จะไม่ใช่ข่มขืนสำหรับวรินทร์แล้วไม่ต่างกันนัก
มันรีบทำจนมันเสร็จแล้วลงนอนแผ่หลับกรนครอก ๆ ปล่อยให้ลืมตาโพลงในความมืด

แต่สำหรับกับเชิดภักดิ์ตอนที่เธอดูดอมให้เชิดภักดิ์เธอมีความต้องการอย่างมาก
ความรู้สึกรุนแรงที่สะท้อนออกมาสู่การปรนเปรอความสุขให้กับเชิดภักดิ์
เชิดภักดิ์มีความสุขไปแล้ว แต่ความต้องการของเธอยังไม่ได้รับการผ่อนคลาย
แต่เธอไม่รู้สึกถึงความเครียดเหมือนที่เคย เธออบอุ่นนอนฟังเสียงหัวใจเขาเต้นเหมือนรัวกลอง
สะท้อนให้เธอรู้ว่าเขาความสุขที่เธอป้อนให้นะรุนแรงขนาดไหน

วรินทร์นอนอมยิ้มกับอกจนเชิดภักดิ์สังเกตุเห็น เขายิ้มมองน้องสาวที่นอนซบอกอย่างเป็นสุข
“วรินทร์..ยิ้มอะไร…?”
“วรินทร์มีความสุข…”
“เดี่ยวพี่ทำให้วรินทร์มีความสุขนะ…”
“อื้อ..ไม่ใช่แบบนั้น วรินทร์อยากนอนกอดพี่เชิดแบบนี้…”
“วรินทร์..เดี่ยวให้พี่เลียหีวรินทร์อีกทีนะ…”
“อึมมม..คิดถึงมากเหรอ ?” พูดจบเธอหัวเราะร่วน
“ไม่ได้จูบไม่เลียนานแล้วนิ..อีกทีนะ…”
“จ้า..จ๊ะ…พี่เชิดอยากทำอะไรก็ทำเถอะ…”
เชิดภักดิ์หัวเราะ “ไม่อยากให้พี่ทำอะไรเป็นพิเศษมั่งเหรอ ?” วรินทร์ผงกหัวขึ้นมองหน้า
“พี่เชิดจะทำให้วรินทร์จริงหรือเปล่าละ ?” เชิดภักดิ์หลบตาเขาเข้าใจการรุกของวรินทร์น้องสาวของเขาดี
“อีกเดือนเดียวนะวรินทร์..ขอให้พี่ทำใจหน่อย…”
“วรินทร์ไม่ได้ต่อว่าอะไรพี่หรอก พี่ถามวรินทร์ก็แค่หยอกเท่านั้นแหละ..วรินทร์มีความสุขที่สุดเลย”
เชิดภักดิ์กอดน้องสาวของเขาเอาไว้แน่นก้มลงจูบแล้วจูบอีกบนเรือนผม

เชิดภักดิ์นอนลูบผมเธอไปเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่ารอนหลับไปแล้ว ผมหายใจของเธอแผ่วเบาสม่ำเสมอ
เขายื่นอีกอีกข้างไปดึงผ้านวมมาห่ม แล้วสอดมือเข้าไปลูบไล้แผ่นหลังของเธอเบา ๆ
“ต่อไปนี้..พี่จะไม่ยอมให้วรินทร์จากพี่ไปไหนอีกแล้ว…” เชิดภักดิ์ย้ำกับตัวเองในใจครั้งแล้วครั้งเล่า
มองใบหน้าที่กำลังผ่อนคลาย วรินทร์ผิวขาวอมชมพูระเรื่อมีน้ำมีนวลกว่าวันแรกที่เขาไปรับเธอกลับมา
เชิดภักดิ์รู้สึกสงสารวรินทร์จับใจ จะโทษใครได้เมื่อผู้ใหญ่จัดการด้วยความหวังดี
เชิดภักดิ์ถอนหายใจยาวเขานอนมองเธออย่างไม่รู้เบื่อ มือที่ลูบไล้ผิวเนียวของเธอแบบนี้
เขารู้สึกว่าเขามีความสุขที่สุดในโลกแล้ว

เชิดภักดิ์หลับตาปล่อยให้จิตล่องลอยไปในห้วงความฝัน เขาไม่ได้หลับแต่อยากหลับตาแล้วฝัน
มันผ่านไปนานสักแค่ไหนเชิดภักดิ์ก็ไม่ทราบ มารู้สึกตัวเมื่อวรินทร์ขยับตัวลงไปนอนหงายหนุนแขนเขา
เชิดภักดิ์จึงเอียงตัวไปนอนตะแคงเอามือไปลูบไล้เต้านมอวบของเธอ เชิดภักดิ์ลูบไล้อย่างแผ่วเบา
ปล่อยให้ความรู้สึกผ่านฝ่ามือกับผิวหนังไวความรู้สึกของเธอ

จากเต้านมผ่านลงไปตามหน้าท้อง เขาใช้ปลายนิ้วชี้เขี่ยไล่ไปตามรูบรูสะดือ
วรินทร์ถอนหายใจยาวออกมา เชิดภักดิ์ลืมตามองใบหน้าที่หลับตาพริ้ม
เขาลูบไล้หน้าท้องแล้วไล่ลงไปเรื่อย ๆ จนถึงเนินใต้ท้องน้อย
เชิดภักดิ์ใช้ปลายนิ้วหมุนวนกับขนหมอยเส้นเล็กนิ่มของวรินทร์ เขารู้สึกว่าลมหายใจของวรินทร์กระชั้นขึ้น
แต่วรินทร์ก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมา เชิดภักดิ์จึงลูบเนินโคกหีของเธอเล่นไปเรื่อย ๆ แต่เชิดภักดิ์กู้ลูบเพียงภายนอก
ไม่ได้ล่วงลำเข้าไปภายในแต่อย่างใด

เชิดภักดิ์นึกไปถึงตอนที่เขาได้ลูบเนินหีของน้องสาวคนสวยคนนี้ของเขาได้
ตอนนั้นเนินหีของเธออูม ๆ หมอยยังไม่ขึ้นและแม้จะเต็มหน้าขาก็แต่เป็นแบบของเด็ก ๆ
เขาลูบของเธอทุกคืนเขาเห็นการเติบโตทุกส่วนของเธอ เมื่อวรินทร์เริ่มโตเป็นสาว
ตอนวรินทร์ขนหมอยเริ่มขึ้นเขาก็เป็นคนได้เห็นขนอ่อนจางเป็นคนแรก
เขาลูบมันแบบนี้ แผ่วเบาทะนุถนอม ลูบไล้สลับกับใช้ปลายเล็บที่ตัดสั้นและไม่คมเกาเนื้ออ่อนให้เธอ
เชิดภักดิ์คิดว่ามันทำความสบายให้กับวรินทร์อย่างที่สุด ตอนแรกเขาไม่แน่ใจ เขาถามวรินทร์หลายครั้ง
วรินทร์บอกเขาว่า “พี่เชิด..แบบนี้แหละวรินทร์ชอบ..สบาย..อยากให้พี่เชิดกล่อมแบบนี้ทุถกวัน”
เขานึงไปถึงตอนที่วรินทร์มีประจำเดือนเป็นครั้งแรก วรินทร์ตกใจมากร้องโวยวายมาหาเขา
“พี่เชิด..จิ๋มน้องมีเลือดไหล ตายแน่เลย…” เขาจำได้ว่าเขาหัวเราะแล้วอธิบายให้เธอทราบ
เขาให้วรินทร์ไปผ้าอนามัยจากห้องของแม่ วรินทร์ใช้ไม่เป็น เขาจึงต้องช่วย ทุลักทะเลกันน่าดู
แต่พอทำเป็นแล้วต่างก็มานั่งหัวเราะขบขับกับความซื่อบื้อของตัวเอง
ตอนวรินทร์มีประจำเดือน วรินทร์จะไม่ลงจากเตียงชั้นบนมาให้เขากอด
รอจนประจำเดือนหมดแล้วนั่นแหละ วรินทร์จึงลงมานอนแก้ผ้าให้เชิดภักดิ์กอดเหมือนกัน

เต้านมของเธอก็เหมือนกัน ตอนแรกเล็กนิดเดียว หลายปีวรินทร์ถึงจะมีหัวนมขนาดเล็กกว่าปลายก้อย
เชิดภักดิ์ชอบเขี่ยมันเล่น เพราะเขี่ยแล้ววรินทร์สะดุ้งทุกที เขาจำได้ว่าตอนแรกเขาไม่ค่อยอยากดูดนมเธอนัก
เพราะว่าหัวนมของเธอจะใหญ่แบบที่เห็นในรูป ไม่สวย เชิดภักดิ์ได้แต่หอม ๆ และอม ๆ เล่นบ้างเท่านั้น
จนวรินทร์อายุสิบเจ็ดในวันเกิดของเขา วรินทร์นึกสนุกป้อนหัวนมเข้ามาในปากเขา ตอนนั้นเต้านมของวรินทร์
อวบสวยได้ขนาดแล้วแม้จะยังไม่เต็มที่ก็ตาม เชิดภักดิ์ใช้ลิ้นดุน ๆ เล่นเหมือนเดิม เชิดภักดิ์นั่งบนเตียง
ส่วนวรินทร์ยืนป้อนนมตรงหน้าวรินทร์แอ่นอกบดกับใบหน้าของเชิดภักดิ์ เขาจึงทดลองดูดเล่น
คราวแรกเบา ๆ ก่อน ยิ่งดูดวรินทร์ยิ่งแอ่นอก เขาชอบตอนวรินทร์แอ่นอกเบียดกับใบหน้า
เขาจึงรูดแรง ๆ จนวรินทร์ซู๊ดปากซื๊ด ๆ แต่เชิดภักดิ์ก็จะไม่ทำบ่อยหนัก เขากลัวว่านมน้องสาวจะเสียทรง
จากบัดนั้นจนบัดนี้เชิดภักดิ์ก็ไม่ค่อยดูดหัวนมของเธอ ไม่ใช่ไม่ชอบ แต่อยากถนอมน้องสาวเอาไว้เท่านั้น

เชิดภักดิ์เรียงนิ้วชี้นิ้วนางและนิ้วกลางสาวนิ้ววัดกับแคมของน้องสาว เขารู้สึกว่ากลีบแคมข้างนั้นที่วัด
มันใหญ่กว่าเสียอีก ใจหนึ่งก็นึกอยากจะดูว่ากลีบแคมแต่ละข้างของริมใหญ่กว่าขนาดสามนิ้วสักแค่ไหน
พอขยับก็กลัวว่าเธอจะตื่นจึงนอนตอบเบา ๆ ต่อไป

“อึมมมมม…พี่ เ ชิ ด…” เขามองหน้าเธอ วรินทร์ไม่ได้ลืมตาตื่น
เชิดภักดิ์จึงนอนนิ่งไม่อยากจะกวนการหลับของเธออีกต่อไป ไม่นานเชิดภักดิ์ก็หลับไปอย่างเปี่ยมสุข

———————————-

เชิดภักดิ์ตื่นขึ้นมาวรินทร์ไม่อยู่ในอ้อมอกของเขาแล้ว เขาควานมือไปรอบบนเตียงก็ไม่มี
ในวูบแรกเชิดภักดิ์รู้สึกใจหาย แต่ก็คิดได้ว่ารอนมาอยู่กับเขานานแล้ว แม้จะกอดกันวันนี้เป็นวันแรกก็ตาม
เชิดภักดิ์ลุกขึ้นเปิดไฟหัวเตียง กางเกงบอลของเขาวรินทร์พับวางไว้ตรงโต๊ะข้างเตียง จึงหยิบมาใส่
เปิดประตูห้องลงมายังชั้นล่าง ไฟในห้องนอนของเขาเปิด เชิดภักดิ์ค่อย ๆ ย่องเข้าไปเปิดประตูอย่างระวัง
เมื่อประตูแง้มเขาเห็นวรินทร์นอนอยู่บนเตียงชั้นล่างที่เขาเคยนอนกอดเธอ
วรินทร์นอนเปิดดูรูปที่เขาเก็บเอาไว้ เชิดภักดิ์เคาะประตูเบา ๆ วรินทร์หันมาหาแล้วยิ้ม
“รีบตื่นทำไม..?” เชิดภักดิ์นิ่วหน้าแล้วพูดว่า “ตกใจว่าวรินทร์หายไปไหน ?”
“วรินทร์กลัวทับแขนพี่เชิดจนเหน็บนะ แล้วหายง่วง เลยเดินมาความหลังเก่า ๆ”
เชิดภักดิ์ปิดประตูเดินไปนั่งข้าง “ดูรูปเก่า ๆ เหรอ ?” วรินทร์พยักหน้า “เรามีความสุขกันจังนะพี่เชิด”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “ตอนนี้เราก็กลับมาความสุขกันเหมือนเดิมแล้วละ” วรินทร์ยิ้มแก้มใสแล้วพยักหน้า

“พี่มานอนที่เตียงนี่บ่อยหรือเปล่า ?” เชิดภักดิ์เอียงตัวหันไปมอง “ถามทำไมละ ?”
“อยากรู้เห็นในห้องพี่เชิดขนาดมีเตียงใหญ่วางอยู่ด้วย” เชิดภักดิ์หันไปมองเตียงสวยอีกด้าน
“พี่ไม่ค่อยได้นอนเจ้าเตียงนั่นหรอก” วรินทร์เริกคิ้วถามอย่างสงสัย “ทำไมละ ที่นอนไม่ดีเหรอ ?”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “พี่คิดถึงวรินทร์ทุกคืน พี่เลยมานอนที่นี่” วรินทร์ทิ้งแฟ้มรูปในมือลงผวาเข้ากอดเขา
เชิดภักดิ์ก็กอดเธอเอาไว้แน่น วรินทร์เงยหน้าขึ้นน้ำตาอาบแก้ม “อ้าวว..ร้องอีกแล้ว..ขี้แยจัง…”
วรินทร์ยิ้มทั้งน้ำตาแล้วยกมือเช็ด เชิดภักดิ์บัดวรินทร์ลงพรมจูบแก้มซับน้ำตาให้เธอ
“เดี่ยวเรานอนกอดกันตรงนี้นะ…” วรินทร์ออกปากชวน เชิดภักดิ์พยักหน้ามันคับแคบหน่อยนะ
วรินทร์หัวเราะ “วรินทร์หัวโตขึ้นมั๊ง..?” เชิดภักดิ์หัวเราะร่วนก้มลงหยิบแฟ้มภาพขึ้นมาให้เธอ
“วรินทร์ดูจบแล้วละ พี่เชิดเก็บเอาไว้หมดเลย…” เชิดภักดิ์หันมามองเธอแบบตารเจ้าเล่ห์
“พี่ให้วรินทร์ดูอะไรอย่างหนึ่ง..” พูดจบเขาลุกขึ้นไปที่ตู้เสื้อผ้าดึงกล่องสเตนเลสใบหนึ่งออกมา
เชิดภักดิ์หมุนระหัสเปิดแล้วหยิบสิ่งหนึ่งม้วน ๆ กำเอาไว้ในมือแล้วเดินกลับมาหาวรินทร์

“แบมือ..” เขาสั่งเบา ๆ วรินทร์มองหน้าเขางงเชิดภักดิ์แบมือปล่อยสิ่งของที่อยู่ในมือร่วงลงใส่มือของวรินทร์
วรินทร์มองสิ่งที่ร่วงลงในฝ่ามือนิ่ง เธอจำได้กางเกงในตัวนี้ที่เธอรักมาก ตอนที่เธอแต่งงานกางเกงในตัวนี้หายไป
เธอจำได้ดีว่าแบบนี้สีนี้เธอไปชื่อเขาเชิดภักดิ์พี่ชายจากห้างดังแห่งหนึ่ง ตอนที่รู้ว่ามันหายไปเธอเสียดายมาก
แต่ก็ไม่ได้ถามใคร เชิดภักดิ์เก็บกางเกงในตัวนี้ของเธอเอาไว้เอง “พี่เชิดเก็บเอาไว้เหรอ ?” เชิดภักดิ์พยักหน้า
“วรินทร์หาแทบแย่..” เชิดภักดิ์ยิ้ม “วรินทร์ไม่ถามพี่นี่นา…” วรินทร์ส่ายหน้า “พี่เชิดเก็บไว้อย่างดีเลย..”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “เอาไว้ดูยามคิดถึง…” เชิดภักดิ์ด้วยเสียงเต็มไปด้วยอารมณ์
วรินทร์สงกางเกงในตัวนั้นคืนเชิดภักดิ์ “วรินทร์เก็บเอาไว้เถอะ..” วรินทร์ส่ายหน้า “ใส่ไม่ได้แล้ว…”
คราวนี้เชิดภักดิ์หัวเราะเสียงใส “บอกพี่ว่าหีใหญ่จนใส่ตัวนี้ไม่ได้แล้วงั้นเหรอ ?” วรินทร์หัวเราะแล้วพูดว่า
“ไม่จริงเหรอ ? พี่เชิดวัดเมื่อคืนแล้วนิ..” เชิดภักดิ์พยักหน้าเอียงคอมอง “จริงด้วย..เมื่อคืนแอบเอาสามนิ้ววัด”
เชิดภักดิ์ยกสามนิ้วเรียงให้วรินทร์ดู วรินทร์หน้าแดง “บ้า..วัดตอนไหน ?” เชิดภักดิ์ยิ้ม “ตอนวรินทร์หลับ…”
“อ้อ..นี่แอบลักหลับเหรอ ?” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “ใต้ผ้านวม..ไม่เห็นหรอก…”
“พี่เชิดนี่..” เชิดภักดิ์หัวเราะอีก “มันเคยมือ…” วรินทร์ค้อนวงใหญ่

“มาให้พี่วัดไหมดูวรินทร์ว่าใหญ่กว่าสามนิ้วหรือเปล่า…?” เชิดภักดิ์พูดเสียงนุ่ม ๆ
“พี่ไม่เชื่อวรินทร์เหรอ ว่าใหญ่ขึ้นจริง ๆ นะ..” พูดแล้วก็หัวเราะคิ๊ก ๆ ชม้อยตามอง
“เชื่อซิ…แค่อยากวัดจะ ๆ ดูเท่านั้นแหละ…” วรินทร์ค้อนอีกวงแล้ว “ทำไมไม่ปลุกวรินทร์ขึ้นมาวัดดูละ…?”
เชิดภักดิ์หัวเราะบ้าง “บ้าซิ..ปลุกน้องสาวที่กำลังเกาหีให้หลับสบายนี่นะ..”
วรินทร์หยิกที่แขนจนเชิดภักดิ์ต้องซู๊ดปาก “ดูพูดชัดซะขนาดนั้น..” เชิดภักดิ์ก้มลงจูบหน้าผากแล้วกอดคอกันหัวเราะ

“เตียงสองชั้นมันแคบไปแล้วมั่งพี่เชิด…” เชิดภักดิ์พยักหน้า “ไม่เกี่ยวกับหีใหญ่ขึ้นนะ” เชิดภักดิ์พูดยิ้ม ๆ
“บ้าซิ…อยากวัดก็ไปที่เตียงโน้นเถอะ..” เชิดภักดิ์ยิ้ม “มาพี่อุ้มไป…” วรินทร์พยักหน้า
เชิดภักดิ์ลุกขึ้นสอดมืออุ้มวรินทร์ขึ้นมาแนบอก วรินทร์ยกมือขึ้นคล้องรอบคอพี่ชาย
“หนักขึ้นนะ…” เชิดภักดิ์ครางอึมในคอ “อุ้มไหวป๊ะ ?” เชิดภักดิ์พยักหน้า “ไม่ได้อุ้มนานจัง…”

เชิดภักดิ์พาวรินทร์เดินไปวางบนเตียงสีขาวอีกด้าน วรินทร์กลิ้งไปนอนหงายตามองเพดานกลาเตียง
เชิดภักดิ์คลานตามไปฟุบหน้านิ่งลงกับอกวรินทร์ วรินทร์ยื่นมือเกาเส้นผมของเชิดภักดิ์
“พี่เชิด..วรินทร์มีความสุขจัง..” เชิดภักดิ์ครางรับในลำคอ “ทำให้วรินทร์แบบนี้อีกนะ..” เชิดภักดิ์ครางรับในลำคออีกครั้ง
“พี่ก็มีความสุขวรินทร์..พี่จะไม่สนใจอะไรอีกแล้วละ..ใครจะว่ายังไงก็ช่างมัน”
“นั่นซิ..มันตัวเรานี่นา..” วรินทร์ตอบขรึม ๆ แล้วหัวเราะเบา ๆ

“มา ๆ มาให้พี่วัดให้” วรินทร์เอียงคอ “จะเอาไปจดบันทึกหรือไง ?” เชิดภักดิ์พยักหน้า
“อ้าวรู้นี่..จดเอาไว้ในสมอง…” เชิดภักดิ์พูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่หน้าผาก
“จำได้หมดละซิ…” เชิดภักดิ์ครางรับอื้อในคออีกครั้ง

จากนั้นเชิดภักดิ์สอดมือล้วงเข้าไปในกางเกงยืดของเธอ ตอนเขาหลับวรินทร์ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว
“อุ๊ย..ไม่ใส่กางเกงใน…” วรินทร์หัวเราะ “ก็รู้นิว่าเดี่ยวพี่เชิดต้องมาถอดออกอีก..” เชิดภักดิ์หัวเราะ
“รู้ใจนักนะ…แล้วรอดไหมละ ?” วรินทร์ยักไหล่แล้วพูดยานคาง “ม้าาายยยย…รออออดดดดดด”
เชิดภักดิ์หัวเราะลั่น “ไม่รอดแน่นอน…” วรินทร์ผงกหัวขึ้นหอมแก้มฟอด ๆ “จะวัดก็วัดซิ..คิดว่าวรินทร์โม้”

เชิดภักดิ์ยันตัวลุกขึ้นนั่งรูดกางเกงยืดสามส่วนของวรินทร์ออกจากปลายเท้า
จากนั้นรีบแทรกตัวเข้าไปกลางหว่างขาที่วรินทร์อ้าออกรับอย่างราใจ
ใบหน้าของเชิดภักดิ์ห่างจากกลีบคู่ไม่กี่นิ้ว “สวยมาก ๆ วรินทร์…” เชิดภักดิ์ชมอย่างจริงใจ
เขาเห็นเนินหีของผู้หญิงมาก็ไม่น้อยทั้งของจริงและในรูป แต่ก็ไม่ของใครประทับใจเขาเท่าของวรินทร์
เชิดภักดิ์ก้มลงหอมอย่างสนิทใจ “วรินทร์อยากดูว่าใหญ่กว่าสามนิ้วหรือเปล่า ?”
วรินทร์ดันตัวขึ้นก้มลงมองเชิดภักดิ์ยื่นสามนิ้วไปแปะที่แคมข้างหนึ่ง ก็อย่างที่เชิดภักดิ์ว่าให๙กว่าสามนิ้วจริง ๆ
วรินทร์ไม่เคยวัดด้วยอะไรทั้งหมด เธอสังเกตของเธอเองด้วยสายตาแล้วเปรียบเทียบกับของเพื่อนตอนเข้าค่าย
เพื่อนยอมรับว่าของเธอสวยและใหญ่กว่าของทุกคน มีแต่ยายนุ้นคนเดียวที่โคกสูงขึ้นมามากกว่า
แต่รูปพรรณก็ยังเล็กกว่า “เกือบสี่นิ้วแนะวรินทร์…” เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นสบกับวรินทร์ “จริง ๆ ด้วยพี่เชิด…แล้วอีกข้างละ”
เชิดภักดิ์วัดอีกข้าง “ข้างขวานี่เหมือนจะใหญ่กว่าข้างซ้ายอีกนะวรินทร์…” วรินทร์มองตามนิ้วของเชิดภักดิ์แล้วพยักหน้า
“สองข้างมันไม่เท่ากันนะพี่เชิด..แปลกจัง…” เชิดภักดิ์กลืนน้ำลายลงคอ “คอแห้งหรือพี่เชิด..น้องไปน้ำให้ไหมละ ?”
เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นมองแล้วส่ายหน้า “วรินทร์ไม่แปลกหรอกที่ไม่เท่ากัน ดูอย่างแขนกับขาซิสองข้างยังไม่เท่ากันเลย”
วรินทร์พยักหน้า เชิดภักดิ์กางฝ่ามือโป๊ะลงกลางเนิน “วรินทร์ดูซิ..ฝ่ามือเดียวยังปิดไม่มิดเลย…” เชิดภักดิ์พูดแล้วหัวเราะอย่างพึงใจ
“พี่เชิดนี่มีวิธีวัดแปลก ๆ เมื่อคืนก็เอาหน้าวัดทีหนึ่งแล้ว” เชิดภักดิ์นิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ก็อยากเล่นนี้”
“แสดงว่าของมันถูกใจงั้นเถอะ..” เชิดภักดิ์จุ๊ปาก “ใช่ ๆ เลยวรินทร์ ถูกใจกว่าอะไร ๆ ทั้งหมดในโลก”

“พิสูจน์ความใหญ่แล้วพอหรือยังละ..มานอนให้วรินทร์กอดดีกว่า..”
“อยากเลียหีให้วรินทร์อีกที..ตอนดึกไม่ได้ทำให้เลย วรินทร์หลับไปเสียก่อน”
“วรินทร์เต็มอิ่มแล้วละพี่..อยากนอนกอดพี่มากกว่า” เชิดภักดิ์ถอนหายใจ “ก็ได้…”
วรินทร์เอาใบหน้าเชิดภักดิ์ซุกกลางอกแล้วกอดเขาเอาไว้แน่น

………………………………..

ทุกคืนทั้งสองต่างนอนกอดแล้วช่วยให้ฝ่ายตรงข้ามมีความสุขโดยไม่ก้ำเกินไปกว่านั้น
วรินทร์เพิ่มความสดใจขึ้นอีกมาก เชิดภักดิ์เองก็เหมือนกันตอนนี้เขาอารมณ์ดีแทบทุกวัน
เหตุการณ์ผ่านไปอีกยี่สิบวั้น เชิดภักดิ์เปิดไลน์ธุรกิจขึ้นมาอีกสายหนึ่ง ในไลน์นี้มีบริษัทอื่นมาร่วมหุ้นด้วย
พรุ่งนี้จะมีการแถลงข่าวที่บริษัท เชิดภักดิ์กับวรินทร์ต้องไปถึงบริษัทตั้งแต่เฃ้ามืด

“พี่เชิดคืนนี้นอนเร็วหน่อยนะพรุ่งนี้มีงานแต่เช้า” เชิดภักดิ์รับคำ “ให้พี่จูบทั่วตัวก็พอคืนนี้” เชิดภักดิ์หัวเราะ
“บ้าซิ..ทำแบบนั้นเดี่ยวน้องทนไม่ได้กลายเป็นดึกไปอีก คืนนี้ต่างคนต่างนอนเถอะ…”
“วรินทร์จะเอบแบบนั้นเหรอ..งั้นให้พี่หอมแก้มก่อนแล้วค่อยนอน” เชิดภักดิ์ดึงวรินทร์เข้ามากอดหอมแก้มฟอด ๆ
วรินทร์เห็นจะยืดยาวจึงรีบผลักเขาออกแล้วรีบวิ่งเข้าห้อง เชิดภักดิ์มองร่างน้องสาวแล้วอดหัวเราะไม่ได้

………………………………….

งานแถลงข่าวเป็นไปด้วยดี โทรทัศน์ทุกช่องมาทำข่าว เจ้าของบริษัทหนุ่มหล่อ เลขาที่เป็นน้องสาวสวย
อีกอย่างหุ้นส่วนเป็นสาวสวยอายุไม่น่าจะเกินสามสิบ ลูกสาวมหาเศรษฐ๊ชื่อดังของเมืองไทย
เชิดภักดิ์เองก็แปลกใจเพราะตอนที่ติดต่อเรื่องธุรกิจและการประชุมทุกครั้งเขาไม่เคยเห็นเธอคนนั้น
เธอแนะนำตัวว่าชื่อ “อัญญา” ชื่อเล่นว่า “ญา” เธอแจ้งกับเขาว่าพ่อส่งพี่ชายของเธอไปคุมธุรกิจที่จีน
เธอจึงต้องรับช่วงงานนี้ต่อ เชิดภักดิ์เองก็ไม่ได้ขัดข้องแต่ประการใด

หลังแถลงข่าวเชิดภักดิ์ต้องเข้าประชุมกับทีมงานใหม่นี้ตั้งแต่เช้าจรดเย็นทุกวัน
อาทิตย์หนึ่งผ่านไปญาให้ความสนิทสยมกับเขาเกินผู้ร่วมธุรกิจธรรมดา
วรินทร์เฝ้ามองพี่ชายกับนักธุรกิจสาวอย่างสนใจ นี่ถ้าเกิดพี่เชิดตกลงกับญาเธอเองก็ยินดี
แม้ในความยินดีจะแฝงด้วยความเศร้าลึกเหมือนที่เชิดภักดิ์เคยรู้สึก ขอเพียงพี่เชิดต้องการ
วรินทร์ยินดีที่ซ่อมความเจ็บเอาไว้กับตัวเองเพียงคนเดียว วรินทร์จึงคอยจับสังเกตุเชิดภักดิ์กับญาเงียบ ๆ

ตอนเช้าก่อนไปทำงานญาจะมากินกาแฟและขนมที่ห้องทำงานของเชิดภักดิ์ที่วรินทร์คอยเตรียมเอาไว้ให้
“พี่เชิด..ไม่มีแฟนหรือคะ..ญาไม่เคยเห็น หรือมีแอบเอาไว้บ้าน…”
เชิดภักดิ์หลบสายตาแล้วตอบว่า “พี่ทำแต่งานไม่มีเวลา ผู้หญิงที่ไหนเขาจะทนได้”
“ไม่น่าเชื่อพี่เชิดเนื้อหอมขนาดนี้ยังไม่มีแฟน..” ญามองด้วยสายตาแวววาว
“ว่าแต่เราเถอะ..มีแฟนหรือยัง ?” เชิดภักดิ์ถามกลบเกลื่อน ญาหัวเราะเสียงดัง “ยังไม่เจอคนถูกใจ”
“หายากว่างั้นเถอะ..” ญาพยักหน้า “ประมาณนั้น..แต่รู้สึกแล้วละว่าตอนนี้ญาเจอแล้ว..ใช่เลย…”
“พี่ขอแสดงความยินดีด้วย..ใช่แล้วก็รีบแต่งเลยซิ..อย่าให้เสียเวลาเหมือนพี่”
“พี่เชิดพูดจริงหรือเปล่าละ ?” เชิดภักดิ์ร้องอึ๊มตอบรับ “จริงซิ..พี่ดีใจด้วย”
“คน ๆ นั้นคือพี่เชิดนี่แหละ..เราเหมาะกันจะตาย..จริงไหม ?” เชิดภักดิ์ถึงกับอึ้งและคนนั่งหน้าห้องก็อึ้งไปเหมือนกัน
ลูกสาวมหาเศรษฐีกล้าและพูดตรง ๆ ถึงขนาดนี้ วรินทร์คอยฟังคำตอบของเชิดภักดิ์แต่ก็ได้ยินไม่ถนัดเนื่องจากมี
โทรศัพท์เรียกเข้ามาเสียก่อน วรินทร์ยกหูรับปรากฎว่าเป็นสายของเชิดภักดิ์เธอจึงโอนเข้าไปในห้อง
ให้เชิดภักดิ์รับ เสียงของญาจึงเงียบไปอีกครู่หนึ่งเธอก็เดินออกจากห้องมาแวะที่โต๊ะของวรินทร์

“วรินทร์..ฝากพี่ชายเอาไว้ด้วยนะ..ช่วยกันให้ญาหน่อย…กลัวสาว ๆ จะงาบไปนะ” ญาพูดเปรย ๆ แบบขำ ๆ
วรินทร์กลืนน้ำลายแล้วพยักหน้าหัวเราะ “พี่เชิดเขามั่นคง คงไม่ถูกใครงาบไปได้ง่าย ๆ หรอกค่ะคุณญา”
“นั่นแหละดีนัก..ฝากไว้ด้วย” พูดจบญารีบเดินออกไปทันที

วรินทร์มองตามสาวเปรี้ยวแต่งตัวทันสมัย เสื้อรัดรูปกระโปรงสั้น รองเท้าส้นสูงหลายนิ้ว
มองบแล้วก็ถอนหายใจเธอไม่กล้าเรื่องแต่งตัวเท่าหรอก คิด ๆ แล้วอดนึกหวงพี่ชายขึ้นมาไม่ได้
อีกอย่างตอนตอบคำถามสุดท้ายเธอไม่ได้ยินว่าพี่เชิดพี่ชายของเธอตอบไปว่าไง
เอาไว้คืนนี้ค่อยสอบสวนดีกว่า วันนั้นทั้งวันทั้งเธอและเชิดภักดิ์ค่อนข้างยุ่ง
ตอนเที่ยงคิดว่าจะสั่งอาหารขึ้นมาทาน ปรากฎว่าคุณญามาลากพี่เชิดของเธอออกไปควงจนได้
วรินทร์แม้จะหมั่นไส้แต่ก็ไม่สามารถแสดงออกอะไรได้

ตอนเย็นกลับมาบ้านวรินทร์นั่งหลับเงียบมาตลอดทาง ทางด้านเชิดภักดิ์คิดว่าวรินทร์ต้องการพักจึงไม่ได้ถามอะไรล
เย็นนั้นกินข้าวเย็นกันสองคน วรินทร์ก็เงียบ ๆ อีก “วรินทร์เหนื่อยหรือน้อง” เชิดภักดิ์ถามอย่างเป็นห่วง
วรินทร์พยักหน้า “ออกมาอยู่บ้านไหมละ ?” วรินทร์รู้สึกขุ่นในใจนี่แสดงว่าจะกันเธอออกมาละซิ
ไม่มองหน้าพี่ชาย “อยู่บ้านวรินทร์เบื่อตายเลย…” เชิดภักดิ์หัวเราะ “เอาไว้รอพี่ไง ?” วรินทร์ไม่ตอบคำ
วรินทร์จะถามเรื่องที่คุณญาแต่เลยไม่อยากถาม คอยดูเหตุการณ์ต่อไป
“ตอนนี้จะเหนื่อยหน่อยนะวรินทร์..งานเราเพิ่มอีกไลน์” วรินทร์พยักหน้าเดินไปเห็นกล่องไปรษณีย์
“พี่เชิดมีคนส่งของมาให้..” เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้น “ไหนหยิบมาให้พี่ดูซิ…”
“มาจากพี่หมง…” เชิดภักดิ์พยักหน้า “อ้อไอ้หมง..มันเคยรับปากว่าจะส่งหนังเด็ด ๆ มาให้พี่”
“หนังหรือพี่…” เชิดภักดิ์พยักหน้า “หนังอะไร..” เชิดภักดิ์ยักไหล่ “พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน..เกะออกดูซิ”
วรินทร์หยิบกรรไกรออกมาตัดเชื่อที่มัดกล่องออกแล้วค่อย ๆ แกะกระดาษสีน้ำตาลออก
ภายในกล่องมีห่อกระดาษหนังสือพิมพ์ห่อเอาไว้อีกชั้น วรินทร์ค่อย ๆ ฉีกออกก็เห็นกล่องใส่แผ่นดีวีดี
วรินทร์เอามายื่นให้เชิดภักดิ์เปิดออกดู เห็นปากกาสีน้ำเงินเขียนเลยหนึ่ง สอง สาม สี่ จนถึงแผ่นสุดท้ายยี่สิบ

“มันเรื่องอะไรของมันหว่า ? ชื่อเรื่องก็ไม่มี หยิบโทรศัพท์มาให้พี่น้อยจะได้โทรไปถาม”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้านึกด่าไอ้หมงในใจ วรินทร์ยื่นโทรศัพท์ส่งให้ เชิดภักดิ์กดหารายชื่อไอ้หมงเมื่อพบก็รีบกดหาทันที
ครู่เดียวปลายก็ตอบรับ “เออ..กูเอง..ไอ้บ้าส่งหนังอะไรมาว๊ะ ชื่อเรื่องก็ไม่มี..”
จากนั้นเชิดภักดิ์ก็ได้แต่ตอบ “เออ ๆ ๆ ๆ” จบท้ายด้วย “ไอ้เหี้ย..ไอ้สัตว์…” แล้ววางหู แล้วเชิดภักดิ์ไม่พูดอะไร

“พี่เชิดเรื่องอะไรเหรอ ?” เธอถามด้วยสงสัยเหลือกำลัง เชิดภักดิ์มองสบตาวรินทร์แล้วก็อ้ำอึ้งเลี่ยงตอบว่า “หนังเอ็กซ์นะ…”
“คืนนี้เราดูด้วยกันซิ…” วรินทร์พูดยิ้ม ๆ เชิดภักดิ์รีบชิงตอบว่า “อย่าดูเลย..เรื่องมันค่อนข้างรุนแรงนะ…”
“ดูหน่อยเถอะ..รับไม่ได้แล้วค่อยปิด…วรินทร์อยากรู้นะ…เห็นบอกว่าเด็ด…”
“อย่าดูเลย..พี่จะเอาไปทำลายทิ้ง…” วรินทร์ยิ่งสงสัยในอาการของพี่ชาย เมื่อก่อนยังแอบเอาหนังโป๊
มาเปิดดูกับเธอก็ออกบ่อย แต่คราวนี้ทำไม ดูมันมีลับลมคมในยังไงชอบกล ยิ่งเชิดภักดิ์ไม่กล้ามอบสบตาเธอ
แสดงว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง อารมณ์ขุ่นกับคุณญาจากที่ทำงานแล้ว นี่ยังมาขุ่นใจกับหนังดีวีดีอีก

“พี่เชิดปิดบังอะไรวรินทร์หรือเปล่าคะ ?” เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นมองน้องสาวอย่างอ่อนโยน
“มันอะไรกันแน่ ตอนก่อนเรายังดูกันได้เลย คราวนี้มีอะไร พี่เชิดบอกวรินทร์มาตามตรงเถอะ”
“คือพี่..ไม่รู้จะบอกยังไงนะวรินทร์” วรินทร์เข้าไปยืนพิงไหล่เชิดภักดิ์ “บอกตามจริงมาซิพี่หมงบอกว่าไง ? ทำให้วรินทร์สงสัย”
เชิดภักดิ์ถอนหายใจจับมือวรินทร์ขึ้นมาหอม “พี่ไม่รู้ว่าไอ้หมงมันสงสัยพี่กับวรินทร์หรือเปล่ามันถึงส่งหนังแบบนี้มาให้”
วรินทร์ยิ่งสงสัยใหญ่ “วรินทร์งงใหญ่แล้วพี่เชิด…” เชิดภักดิ์ดึงตัววรินทร์มายืนตรงหน้าแล้วพูดแบบมีกังวลว่า
“ไอ้หมงมันส่งซีรีย์เอกซ์พี่น้องที่รักของญี่ปุ่นมาให้เราดูนะ” วรินทร์ได้ฟังยิ่งงงใหญ่ ไม่เข้าใจที่เชิดภักดิ์หมายถึง
“ไม่เห็นเกี่ยวกันนี่คะ..” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “ตะกี้มันเล่าเรื่องย่อให้ฟังแล้ว อยู่ใกล้ ๆ พี่กระทืบมันแน่”
“มันคืออะไรพี่เชิด…” เชิดภักดิ์ซบหน้ากับอกวรินทร์แล้วพูดว่า “มันเป็นเรื่องที่พี่น้องเย็ดกันวรินทร์…”
วรินทร์ถึงกับสะดุ้ง “พี่หมงเขารู้หรือพี่…?” เชิดภักดิ์ส่ายหน้าเราไม่เคยแสดงอะไรให้คนอื่นสงสัยไม่ใช่เหรอวรินทร์”
วรินทร์พยักหน้า “พี่เชิดไม่ต้องตกใจหรอกค่ะ วรินทร์คิดว่าพี่หมงไม่รู้หรอก อาจแค่อยากให้เรามีอะไรกันเท่านั้น”
เชิดภักดิ์นั่งนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า “อาจใช่อย่างที่วรินทร์ว่า มันเห็นเราอยู่กันสองคนเลยส่งหนังเรื่องนี้มาให้เราดู”
“วรินทร์ก็ว่าแบบนั้น..เราก็ทำเฉย ๆ แบบเดิม ไม่รู้ไม่ชี้ อย่าแสดงให้เขาจับได้ก็พอ” เชิดภักดิ์พยักหน้า
“พี่ทิ้งหนังไปเลยนะ..” วรินทร์ส่ายหน้า “วรินทร์อยากดู…” เชิดภักดิ์มองหน้าสายตาอ้อนวอน ริมก้มลงกระซิบที่ข้างหู
“อยากรู้ว่าเหมือนเราหรือเปล่า ?” ดชอกส่ายหน้า

“พี่ไปอาบน้ำในห้องพี่นะ วรินทร์จะอาบห้องวรินทร์ แล้วเรามาดูห้องวรินทร์กัน” พูดจบเธอหยิกแก้มพี่ชายแล้วรีบเดินหนีไป
เชิดภักดิ์หนังซึมครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจ ลุกขึ้นยืนเดินเข้าห้องเพื่อจะไปอาบน้ำ ไอ้หมงมันชมนักชมหนาว่าดีมาก
ใจหนึ่งก็อยากดูแต่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากดู ที่ไม่อยากดูเพราะไม่อยากให้วรินทร์ดูต่างหาก

เชิดภักดิ์อาบน้ำเสร็จใส่ชุดนอนเดินตรงไปยังห้อง วรินทร์ใส่ชุดนอนเป็นกระโปรงผ้าฝ้ายสีครีมสวย
นั่งรอเขาอยู่ที่ของบเตียง “พี่เชิดเปิดเลย วรินทร์เตรียมเอาไว้ให้แล้ว” เชิดภักดิ์แอบถอนหายใจอีกครั้ง
จากนั้นจัดการเอาแผ่นใส่เครื่องเปิดจอเอลซีดีขนาดใหญ่ปลายเตียง

วรินทร์ขยับขึ้นไปนั่งพิงพนักเตียง เชิดภักดิ์ตามขึ้นไปนั่งข้างพร้อมกับรีโมท
บนจอทุกอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด เชิดภักดิ์กดดูว่ามีซับหรือเปล่าก็ปรากฎว่าไม่มีไม่ว่าภาษาใด
เปิดตัวด้วยครอบครัวหนึ่งเป็นนักธุรกิจ มีพ่อ-แม่ มีลูกชายหนึ่งคนกับลูกสาวอีกหนึ่งคน
ลูกชายแสดงด้วยหนุ่มหล่อแบบพิมพ์นินยม ส่วนฝ่ายหญิงตัวเล็กแต่ค่อนข้างอวบหน่อย ๆ
หนังซีรีย์ปูนพื้นค่อนข้างละเอียด วรินทร์ดึงรีโมทจาอมือของเชิดภักดิ์ไปกดเร่งเดินหน้าไปเรื่อย ๆ

หนังมาถึงตอนที่ทั้งสองแอบดูพ่อแม่กำลังเมามันบนเตียง หนังก็จบแผ่นที่หนึ่ง
เชิดภักดิ์ลุกขึ้นไปใส่แผนที่สอง ทั้งสองแอบดูพ่อแม่บ่อย ๆ แล้วทั้งสองก็อดเรียนรู้กัน
ช่วงแรก ๆ เนื่องจากทั้งสองอยู่ในช่วงสิบหกสิบเจ็ด ทั้งสองไม่ก้าวหน้าถึงกับเย็ดกัน
แต่เริ่มมีการกอดจูบลูลคลำจากนอกเสื้อผ้าตอนท้ายของแผ่นทั้งสองแก้ผ้ากันหมดแล้ว
รูปร่างเปลือยของตัวเอกทั้งสองสะอานสะอ้านน่าดูมาก

ทั้งเชิดภักดิ์กับวรินทร์อย่างนั่งดูกันเงียบจนจบแผ่นที่สอง เชิดภักดิ์ไปใส่แผ่นที่สาม วรินทร์จึงพูดขึ้น
“คล้าย ๆ เราเหมือนกันนะพี่เชิด…” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “เราไม่เห็นพ่อแม่เย็ดกันสักหน่อย”
“แต่เราเคบแอบเห็นพ่อแม่แก้ผ้ากอดกัน” รอนพูดเชิดภักดิ์พยักหน้ารับ “เขาอาจเย็ดกันเสร็จแล้วก็ได้”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “แต่เราไม่เคยเห็นสักที”

ตอนนี้บนจอพี่ชายกำลังคุยกับน้องสาว โดยที่น้องสาวกับท่อนควยกันรูดขึ้นรูดลงเบา ๆ
“แหม..มีบรรยายเป็นภาษาอังกฤษบ้างก็ยังดีนะพี่เชิด” เชิดภักดิ์พยักหน้า เขาเริ่มตัวเกร็งมีอารมณ์ร่วมเหือนกัน
“วรินทร์ว่าพี่ชายมันขออะไรละ ?” วรินทร์ส่ายหน้า อีกครู่น้องสาวถอดชุดออกจนล่อนจ้อน
กล้องโคลสไปตรงเนินหีเกลี้ยงเกลา “พี่ว่ามันโกนนะวรินทร์..” วรินทร์พยักหน้า “ผู้หญิงขนาดนี้คงมีแล้วละ”
เชิดภักดิ์พยักหน้า

ภาพบนจอผู้หญิงขึ้นไปนอนอ้าขารอบนเตียง ฝ่ายพี่ชายรีบถอนกางเกงออกเหลือแต่เสื้อยืด
แทรกตัวเข้ากลางหว่างขา ก้มลงดูเนินหีแล้วมีบทสนทนาที่ไม่รู้ว่าคืออะไร วรินทร์จึงกดข้ามไปเรื่อย
สุดท้ายตัวพี่ชายก็เริ่มแลบลิ้นออกมาเลีย แต่เป็นการเลียบแบบแผล๊บ ๆ เหมือนป้ายสี
ปลายลิ้นไปถูกบางจุดตัวน้องสาวก็สะดุ้งครางอี้ย ๆ ออกมา วรินทร์หันมามองเชิดภักดิ์ที่หันมามองสบตา
“คล้ายเรานะวรินทร์..” เชิดภักดิ์พูดเสียงกระเส่า “ใช่ตอนแรก ๆ พี่เชิดเลียไม่เป็นเหมือนกัน”
เชิดภักดิ์พยักหน้า แม้จะเลียไม่เป็นแต่พอทดลองทำไป ๆ ก็เริ่มเข้าทีเข้าทาง น้องสาวร้องเสียงดังด้วยความเสียว
แล้วในที่สุดก็ถึงจุดสุดยอด กล้องโคลสไปที่แววตาปรือเยิ้ม ดูแล้วได้อารามณ์เหลือเกิน

“วรินทร์..ผู้หญิงคนน้องดูจะมีอารมณ์มากเลยนะ…” วรินทร์พยักหน้ารับ “แววตาของวรินทร์เป็นแบบนั้นหรือเปล่า ?”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “แววตาวรินทร์ตอนมีอารมณ์ก็แบบนี้แหละเห็นแล้วใจพี่จะขาดให้ได้…” วรินทร์หันมามองแล้วหัวเราะ
“ถึงขนาดนั้นเลยเหรอพี่เชิด ?” เชิดภักดิ์พยักหน้า “มีอะไรให้หมดใจเลยก็แล้วกัน…”

วรินทร์กดเร่งให้หนังเดินไปเร็ว ๆ อีกครั้ง จนมาถึงตอนที่พี่ชายสอนน้องสาวให้อมควย
“พี่เชิดนี่ถ้ามีซับก็ดีซิ…วรินทร์อยากรู้จังว่าเขาคุยกันยังไง ?”
“นั่นซิ..เสียดายจังที่ไม่มีคนแปลนะวรินทร์..นอกจากบทอย่างว่าแล้วมันมีเนื้อหาอยู่ด้วย น่าเสียดายจริงนะวรินทร์”
“เราก็ได้แต่เดาเอาจากการกระทำเท่านั้นแหละ พี่เชิดดูซิคนพี่เขาสอนให้น้องสาวอมแล้ว”
เชิดภักดิ์หันไปสนใจกับภาพบนจอ “คล้ายตอนพี่สอนวรินทร์เลยนะ…” วรินทร์ครางอึมในคอ
“ทั้งโลกมันก็คงอีแบบเดียวกันนะพี่เชิด…” เชิดภักดิ์หันมายิ้ม “พี่อยากลูบของวรินทร์จัง…”
วรินทร์หันมายิ้มหวานแล้วพยักหน้า เชิดภักดิ์จึงถกกระโปรงของวรินทร์ขึ้นมากองบนหน้าท้อง
เชิดภักดิ์ยังไม่อยากถอดกางเกงในออกจับขาของวรินทร์อ้าออก จากนั้นใช้นิ้วมือเขาตรงเป้ากางเกงใน
ตาทั้งสองมองภาพบนจอที่น้องสาวอมและดูดควยพี่ชายอย่างเก้ ๆ กัง ๆ บางครั้งไรฟันไปกระทบเนื้ออ่อน
พี่ชายดันหน้าของน้องสาวออกแล้วอธิบายอยู่นาน จากนั้นน้องสาวเริ่มต้นทำใหม่สายตาเธอแวววาว
คงตื่นเต้นและแปลกใหม่ ช่วงหลัง ๆ เธอทำได้ดีทีเดียว “เหมือนวรินทร์ตอนนั้นไหมละ ?”
วรินทร์พยักหน้า “ต้องหัดอยู่นานเหมือนกัน แรก ๆ บางทีมันหายใจไม่ค่อยออกเหมือนกัน”
เชิดภักดิ์หันมายิ้ม “เดี๋ยวนี้วรินทร์เก่งมากนะ” เชิดภักดิ์พูดพร้อมกับยกนิ้วโป้งให้ “แน่นอน..วรินทร์หัดมาให้กับพี่เชิดนี่แหละ”

พอน้องสาวทำเก่งขึ้นพี่ชายก็เริ่มครางซี๊ด ๆ ออกมาดัง ๆ แอ่นเอวให้น้องสาวเยิบ ๆ
มือจิกผมน้องสาวแน่น “จิกผมด้วยเหรอ ?” วรินทร์ถามออกมาลอย “พี่ไม่เคยจิกผมน้องพี่หรอก..เคยแต่ประคองหัว”
“ดูซิจิกจนหน้าหงายเลย…” เชิดภักดิ์มองภาพบนจอจริงอย่างวรินทร์ว่า “คงเสียวมาก…”
“เสียวแล้วทำไมพี่เชิดไม่จิกผมวรินทร์ละ…” เชิดภักดิ์หันมาหยุดลูบไล้เนินโคก “พี่อยากถนอมวรินทร์ไงจ๊ะ…”
วรินทร์ยิ้มส่งสายตาหวานเยิ้มให้เชิดภักดิ์พี่ชาย

บนจอน้องสาวทั้งอมทั้งดูดให้พี่ชายจนน้ำแตกล้นปากออกมา
สายตาของทั้งสองที่สบกันด้วยความดื่มด่ำ พี่ชายอ้าปากสูดซี๊ด ๆ เป็นระยะ
น้องสาวค่อยกลืนน้ำเสียวของพี่ชายลอคอไปจนหมด พี่ชายประคองน้องสาวลุกขึ้นแล้วประกบปากจูบ
ปากจูบแต่มือละเลงก้นกลมของน้องสาวไปด้วย

วรินทร์กดรีโมทเร่งภาพอีกครั้ง จนตัดฉากมาที่ทั้งสองนอนอยู่เสียงนอน
ทั้งพี่ชายและน้องสาวแก้ผ้าล่อนจ้อน ทั้งสองนอนกอดและคุยกันหนุงหนิง
ทั้งวรินทร์และเชิดภักดิ์ไม่ทราบว่าทั้งสองคุยอะไรกัน วรินทร์จึงเร่งภาพขึ้นไปอีกจนหมดแผ่นที่สี่

ภาพเริ่มของอีกเหตุการณ์หนึ่งที่พี่น้องทั้งสองเดินจูงมือกันในห้างสรรพสินค้าใหญ่
น้องสาวชวนพี่ชายไปเลือกชุดชั้นใน น้องสาวคอยถามพี่ชายเสมอ
วรินทร์เข้าใจว่าถ้าเป็นเธอถามเธอคงจะถามว่า แบบนี้ชอบไหมคะ สีนี้ถูกใจไหมคะ
ในที่สุดทั้งสองก็ได้ในสีและแบบที่ต้องการ

ภาพตัดฉากมาภายในบ้านที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ สี่ชายเดินสำรวจไปรอบ ๆ บ้าน
แล้วหันมาพูดกับน้องสาว ประมาณว่าพ่อแม่ไม่อยู่ น้องสาวหยิบยกทรงกับกางเกงในม่วงอ่อนออกมา
“สวยดีนะพี่เชิด…” เชิดภักดิ์พยักหน้าไม่พูดอะไรต่อ เขากำลังจดจ่อว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นต่อจากนี้
เมื่อพี่ชายสำรวจรอบบ้านและห้องทุกห้องเรียบร้อยก็บอกกับน้องสาวแบบว่าไม่มีใครอยู่
น้องสาวจึงถอดเสื้อยืดยกทรงจากนั้นกระโปรงสั้นพร้อมกับกางเกงในออก
พี่ชายเดินมาหยิบยกทรงตัวใหม่พร้อมกับใช้ฟันกัดป้ายราคาออกยื่นส่งให้น้องสาว
น้องสาวรับมาใส่ทันที เสร็จแล้วรับกางเกงในสีม่วงผ้าลื่น ๆ เนื้อบางแบบบิกินนี่
น้องสาวรับมาใส่ จากนั้นจึงหมุนไปรอบ ๆ เพื่อโชว์ให้พี่ชายดู
พี่ชายนั่งลงบนโซฟามองน้องสาวแล้วมีบทเจรจากันอีกครู่ใหญ่
จากนั้นพี่ชายจึงดึงมือน้องสาวมานั่งที่โซฟา ให้น้องนอนพิงท้าวแขนโซฟา
พี่ชายยกขาข้างหนึ่งของน้องสาวขึ้นวางไว้บนพนักของโซฟาตัวเขาอยู่กลางหว่างขา
น้องสาวใช้สองมือบีบเต้านมของตัวเอง พี่ชายหัวเราะชอบใจยื่นนิ้วชี้ไปเขี่ยตรงหัวนม
น้องสาวมองนิ้วของพี่ชายแล้วหัวเราะ พี่ชายพูดอะไรบ้างอย่างกับน้องสาวแล้วเธอพยักหน้า

พี่ชายลุกขึ้นออกจากหว่างขาของน้องสาวแล้วเดินไปยังห้องนอนของเขา
น้องสาวหันไปมอง อีกครู่พี่ชายเดินมาพร้อมกับอุปกรณ์อย่างหนึ่ง
เธอนอนทำตาโตแล้วพูดอะไรบางอย่างออกมา พี่ชายยกอุปกรณ์ชิ้นนั้นให้ดู
เธอยิ่งส่ายหน้าไม่ยอมมองสบตาพี่ชาย จากนั้นพี่จึงกล่อมอยู่อีกพักใหญ่ตัวน้องสาวจึงพยักหน้า
ตัวพี่ชายจึงเปิดสวิทช์อุปกรณ์พิเศษที่มีลักษณะรี ๆ ตัวไข่ยึดกับสปริงยาวดัดโค้งไปมาได้ดี
สุดปลายสปริงเป็นกล่องสี่เหลี่ยมเล็กใส่ถ่ายกับมีสวิทช์ปิดเปิดและปรับความแรงได้

“ไข่สั่น..วรินทร์…” เชิดภักดิ์พูดอย่างตื่นเต้น “ไอ้นั่นเหรอ..” เชิดภักดิ์หันมามองแล้วพยักหน้า
“มันทำไง…?” เชิดภักดิ์ไม่ต้องอธิบาย เพราะภาพบนจอกำลังสาธิตให้เธอดูพอดี
พี่ชายจัดการเปิดสวิทช์ปรากฎเสียงมอเตอร์ครางเบา ๆ ตัวไข่มีอาการเต้นยุบยิบ ๆ จนเห็นชัด
จากนั้นพี่ชายเอาตัวไข่ที่มีขนาดเรียวยาวประมาณสักสามหรือสี่นิ้วไปทราบตรงเป้ากางเกงใน
น้องสาวสะดุ้งส่ายก้นหนี พี่ชายจึงหัวเราะแล้วจัดการหมุนสวิทช์คงลดความแรงลง
แล้วนำเอาไปทาบกับเป้ากางเกงในน้องสาวใหม่ น้องสาวหลับตาหน้านิ่วคิ้วขมวด
อีกพักเดียวก็ห่อปากครางอื๊ด ๆ ออกมา

วรินทร์หันมามองพี่ชายในขณะเดียวกันเขาก็หันไปมองเธอเช่นกัน
“วรินทร์..อยากลองมั่งไหมละ ?” วรินทร์หัวเราะเก้อ ๆ แล้วส่ายหน้า “พี่เชิดมีเหรอ ?”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “ถ้าวรินทร์สนใจพี่จะสั่งทางเน็ตให้ เอาปล่าวละ ?” วรินทร์ส่ายหน้าปฏิเสธ
“ลิ้นพี่เชิดก็สุดยอดแล้ว…”

พี่ชายเอาเจ้าไข่สั่นยัดเข้าไปในกางเกงในน้องสาวให้มันอยู่กลางร่องพอดี
จากนั้นก็ส่งด้ามที่จับให้เธอ แล้วอธิบายถึงปุ่มปรับให้ฟังชี้โน้นชี้นี่ น้องสาวพยักหน้า
สลับกับสูดลมเข้าปากด้วยความเสียวสยิว

กล้องโคลสไปที่เป้ากางเกงของเธอ ไข่สั่นนูน ๆ ขึ้นมาสั่นยุกยิก พร้อมกับรอยเปียกเยิ้มเป็นวงขนาดใหญ่
“มันเสียมากเหรอพี่เชิด…” เชิดภักดิ์หันมามอง “พี่ว่าคงงั้นแหละ มันคงกระตุ้นระบบประสาทแบบสุด ๆ”
พูดแล้วก็หัวเราะ “พี่ไม่เคยเล่น..ไม่รู้หรอก..อยากรู้ต้องสั่งซื้อมาลองซักอัน” วรินทร์หันมามองแต่ไม่ว่าอะไร

พี่ชายใช้สิ้นกดให้ตัวไข่นาบกับร่องมากขึ้น น้องสาวครางซี๊ด ๆ ลั่น
สายตาของพี่ชายมองน้องสาวอย่างพึงใจ แล้วสอดมือลงไปเกี่ยวนิ้วรูดกางเกงใจตัวใหม่ออกมา
น้องสาวถอนหายใจยาวเมื่อเจ้าไข่สั่นหลุดจากร่องเป็นอิสระ พี่ชายรูดกางเกงในออกจากเท้าของน้องสาว
จากนั้นจับเธอกางขาออกกว้างคร่อมตัวของเขาเอาไว้ กล้องโคลสไปที่เนินเกลี้ยงเกลาที่เยิ้มไปด้วยน้ำเสียว
พี่ชายรูดนิ้วขึ้นลงตามร่อง น้องแอ่นตูดเด้งรับแล้วครางซื้ด พี่ชายเอื้อมไปหยิบไข่สั่นจากมือน้องสาว
เขาใช้สองนิ้วแหวกสองกลีบออกจากกัน ปากรูเสียวขยายออกเป็นวง พี่ชายเอาปลายไข่แหย่ไปตรงปากรู
น้องสาวสะดุ้งสุดตัวมือสั่นบีบแขนพี่ชายแน่น

ตอนนี้กล้องโคลสไปยังปลายไข่กับปากรูเสียวของน้องสาว ความละเอียดและคมชัดของภาพ
วรินทร์กับเชิดภักดิ์เห็นหมดทุกสิ่ง พี่ชายเอาปลายแหย่ไปเบา ๆ ตรงปากรู พอน้องสาวเสียวมาก ๆ ก็ยกขึ้น
แล้วก็ทำซ้ำ ๆ แบบนั้น คราวนี้พอยกเจ้าไข่สั่นขึ้น กล้องโคลสไปยังปากรูน้องสาว
น้ำเหนียว ๆ ใส ๆ เห็นชัดว่าเอ่อล้นปากรู บางส่วนไหลเป็นทางลงมาที่รูตูด
เชิดภักดิ์ถอนหายใจเฮือกอย่างเก็บกดอารมณ์ มือของเขาที่ลูบไล้เนินโหนกวรินทร์บดหนักมือขึ้น
วรินทร์เองก็ตัวเกร็ง ตอนที่เชิดภักดิ์ทำให้เธอไม่ได้เห็นอะไร แต่พอรูจากหนังเธอจึงเข้าใจว่าของเธอเองก็ไม่ต่างจากน้องสาวคนนั้น
เชิดภักดิ์เองเคยกระซิบบอกเธอของน้ำเสียวของเธอล้นรูออกมาเหมือนกัน เธอก็ได้แต่รับฟังแต่ไม่ลึกซึ้งนัก
ตอนนี้เธอเห็นกระจ่าง เห็นแล้วก็อดสยิวไปทั้งกายไม่ได้ ตรงเนินตอนนี้เหมือนบวมรู้สึกคันยุบยิบ
ยิ่งเชิดภักดิ์บดมือเน้นหนัก ยิ่งกวนอารมณ์ของเธอไม่น้อย เธออยากจะให้เชิดภักดิ์ลูบเล่นเนื้อแท้ ๆ
วรินทร์จึงสอดมือลงไปรูดกางเกงในออก เชิดภักดิ์หันมาเห็นเช่นนั้นเขาจึงช่วยรูดต่อไปจนหลุดจากปลายเท้า

“ได้อารมณ์ใช่ไหมวรินทร์ ?” เชิดภักดิ์ถามเบา ๆ “ค่ะ…” วรินทร์ตอบแผ่วเบา “ของวรินทร์ก็เป็นแบบนี้ใช่ไหมพี่เชิด ?”
เชิดภักดิ์หันมาพยักหน้า เชิดภักดิ์ยังแค่ลูบไล่ภายนอกกลีบทั้งสองของเธอ แม้ตอนนี้นิ้วมือของเบาจะลื่น
เพราะวรินทร์เองก็ขับหล่อลื่นเนื่องจากกระสันต์ออกมาไม่น้อยกว่าสาวน้อยบนจอ

ภาพบนจอปลายไข่สั่นถูกกดลึกเข้าไปในรูเสียวเกือบครึ่ง น้องสาวสะท้านเป็นระยะที่ถูกพี่ชายโยกด้ามสปริงไปมา
ใบหน้าเหยเกแต่ไม่ใช่เจ็บเป็นเสียวสุด ๆ เสียมากกว่า วรินทร์หันมามองพี่ชายที่กำลังสนใจภาพบนจอ
เอื้อมมือจับแขนเขาบีบเพราะตอนนี้ปลายนิ้วใดนิ้วหนึ่งของพี่กวาดกวนอยู่ตรงปากร่องเสียวแล้ว
เธออยากจะร้องครางออกมาแบบน้องสาวคนนั้นบ้างก็ไม่กล้า เลยพยายามกัดฟันข่มความเสียวเอาไว้ก่อน
เชิดภักดิ์กวนรูน้องสาวแบบไม่รู้ตัว อาจจินตนาการไปภาพบนจอก็เป็นได้
วรินทร์ไม่รู้จะปลดปล่อยยังไงก็เลยสอดมือลงไปจับท่อนลำของพี่ชายบีบเล่นบ้าง

เชิดภักดิ์หันมามองน้องสาว “เสียวเหรอ..วรินทร์…” วรินทร์พยักหน้า “พี่กำลังแหย่ปากรูวรินทร์เสียวจัง…”
“อุ๊ย..พี่เผลอไปหน่อย…” เชิดภักดิ์ถอนนิ้วออกทันที เขาตั้งแต่แค่อยากจะลูบ ๆ คลำ ๆ ให้สบายมือเล่นเท่านั้น
“ทำต่อซิ..วรินทร์มีอารมณ์จัง..” วรินทร์จับมือพี่ชายกดที่เนินโหนกของเธอแน่น
“เดี่ยวนิ้วไม่สะอาด…” วรินทร์ยิ้ม “ไม่เป็นไรหรอกพี่เชิด..ทำเถอะ…”
“พี่ไม่เอาเข้าลึกนะ…” วรินทร์มองพี่ชายด้วยสายตาหยาดเยิ้ม “ค่ะ…แค่ให้วรินทร์สบายก็พอ…”
เชิดภักดิ์พยักหน้าแล้วใช้ผ่ามือประกบใช้ปลายนิ้วกลางขยี้ปากรูน้องสาวใหม่อีกครั้ง
“ดี..พี่..อูยยย..วรินทร์อย่างร้องตั้งนาน..” เชิดภักดิ์หันมามองหน้า “แล้วทำไมไม่ร้องละ…”
“ก็กลัวพี่หยุดทำให้นี่ละ…” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “ก็พี่ไม่ได้ล้างมือ..กลัวของวรินทร์จะติดเชื้อนะ…”
“พี่เชิดดูแลมันจังเลยนะ…” เชิดภักดิ์หัวเราะ “พี่ต้องดูแลซิ..ก็ของน้องสาวพี่นี่นา…”

“อุ๊ย..พี่เชิด น้องสาวเค้าเด้งก้นใหญ่เลย..” เชิดภักดิ์หันไปมองบนจอ
ตอนนี้น้องสาวเด้งก้นส่ายรับไข่สั่นที่พี่ชายชักเข้าชักออก สลับกับการโยกวนไปมา
บางทีก็ปล่อยแค่ให้น้องสาวนอนหอบหายใจ ใบหน้าแดงกร่ำ นิ้วกลางของเชิดภักดิ์ก็ขยี้ปากรูเสียวเร็วขึ้น
วรินทร์ตัวเกร็งยื่นมือไปบีบท่อนลำของเชิดภักดิ์เป็นจังหวะแล้วพูดว่า “ของพี่เชิดก็แข็งจะระเบิดอยู่แล้ว”
“อื้อ..วรินทร์ดูซิ..น้องสาวมันถึงจุดสุดยอดแล้ว…เธอร้องใหญ่เลย…” วรินทร์รีบหันไปดู
“พี่..พี่..เชิดภักดิ์..ร้อง..ร้อง..เหมือนวัว..ถูกเชือดเลย…” เชิดภักดิ์ได้ยินน้องสาววิจารณ์ก็หัวเราะ
นิ้วมือเขากระตุกเกี่ยวเข้าไปลึกขึ้นจนวรินทร์ร้อง “ซื๊ด ๆ” ออกจากปาก

พี่ชายเอาไข่สั่นออกจากรูเสียวน้องสาว หล่อลื่นที่เกาะผิวไข่สั่นหยดลงบนหน้าท้อง
วรินทร์ตาลุกวาว “เสียวจนน้ำหยุดเลยพี่เชิด” เชิดภักดิ์เห็นน้องสาวทำตาเป็นประกาย
“อ้าววรินทร์..ตอนวรินทร์เสียวมากน้ำก็ออกเยอะแบบนี้แหละ…” วรินทร์เขินจนบีบท่อนลำพี่ชายแน่น
“อูยยยย..เบาหน่อย..เดี่ยวหักกลาง…” พูดจบก็หัวเราะร่วน “จริงนะ..เยอะจนพี่ต้องดูดจ๊วบ ๆ เลย”
วรินทร์เงยขึ้นมองหน้าเชิดภักดิ์ “ถามจริงเยอะขนาดนั้นเหรอ ?” เชิดภักดิ์พยักหน้า “มันอยู่ที่อารมณ์วรินทร์…”
“เห็นของพี่เชิดกี่ที ๆ ก็ออกมาประมาณนั้น” ผู้ชายกับผู้หญิงอาจไม่เหมือนกัน พี่ไม่รู้ละเอียดหรอก”
วรินทร์หันไปมองภาพบนจอพอดีจบแผ่นสี่ “วรินทร์จะดูต่อไหม ?” วรินทร์ส่ายหน้า “ดูแล้วเหนื่อย…”
เชิดภักดิ์หัวเราะ “ไม่ได้ทำเองซักหน่อย..อะไรเหนื่อย…” วรินทร์อดหัวเราะไม่ได้ “ก็ดูแลวเสียวจนเหนื่อยซิพี่เชิด”
“เออ..จริง..น้ำวรินทร์ล้นรูแล้วเหมือนกัน…” วรินทร์ทุบที่แขนพี่ชาย “บ้าซิพี่เชิด..นิดหน่อยเท่านั้นแหละ..”
พูดแล้ววรินทร์ก็หัวเราะคิ๊ก ๆ อย่างอารมณ์ดี “นี่พี่เชิดมันกี่แผ่นนะชุดนี้…”
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ทั้งปึกมันยี่สิบแผ่น ถ้าเรื่องเดียวทั้งยี่สิบแผ่นมันยาวกว่าชีรีย์ทีวีเสียอีกพี่”
“เออ..จริงเน๊าะ..อาจจะหลายเรื่องก็ได้” วรินทร์ขมวดคิ้ว “พี่เชิดแล้วมันพี่น้องกันทุกเรื่องหรือเปล่า ?”
เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “ไม่รู้เหมือนกัน ไอ้หมงไม่ได้บอกอะไร พี่ด่ามันเสียก่อน” วรินทร์ส่ายหน้า
“พี่ไปด่าเขาทำไมละ ?” เชิดภักดิ์ยักไหล่ “พี่กลัวว่ามันจะรูเรื่องของพี่กับวรินทร์นะซิ…”
“พี่ยิ่งไปด่าเขาพี่หมงไม่สงสัยหนักเข้าไปเหรอ ?” เชิดภักดิ์เอียงหน้า “นั่นซิ…เหมือนกินปูนร้อนท้องนะ..”
วรินทร์พยักหน้า “แค่พี่เชิดทำเฉย..ตอบไปตามสถานการณ์ก็พอ…พี่หมงสงสัยก็ช่างพี่หมงปะไร ?”
“จริงของวรินทร์…” เชิดภักดิ์พยักหน้า “เราไม่รับเสียอย่างก็หมดเรื่องนะ..พี่น้องอยู่บ้านเดียวกันไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว”
“ใช่…พี่กินปูนร้อนท้องจริง ๆ” เชิดภักดิ์พูดจบลุกขึ้นไปปิดหนังที่ดูไปถึงสี่แผ่น

เชิดภักดิ์เข้าไปห้องน้ำฉี่เสร็จแล้วก็ฉีดน้ำรดปลายถอก เขาไม่อยากให้วรินทร์ได้กลิ่นฉี่ของเขา
หยิบผ้าขนหนูเช็ดจนแห้งแล้วเดินออกจากห้อง สวนทางกับวรินทร์ที่จะเข้าห้องน้ำเช่นกัน
วรินทร์คว้าหมับไปตรงท่อนลำของเชิดภักดิ์จนเขาร้องลั่น วรินทร์หัวเราะรีบเบี่ยงตัวเข้าห้องน้ำ
เชิดภักดิ์หมุนลุกบิดจะตามเข้าไปในห้องน้ำ แต่ปรากฎว่าวรินทร์ล็อคไปเสียก่อนแล้ว
จึงเดินอมยิ้มมานอนบนที่นอน คิดว่าเดี่ยวเขาจะปรนเปรอความสุขให้น้องสาวอย่างไรดี
คิดไปคิดมาก็มานึกถึงเจ้าไข่สั่นแบบในหนัง เขาเห็นในอินเตอร์เนทบ่อย ๆ ราคาก็ไม่แพงนัก
นี่ถ้าวรินทร์เห็นด้วยเขาจะสั่งมาเล่นสักอัน ดูแล้วน่าจะทำให้วรินทร์เสียวมาก ๆ อาจเท่า ๆ กับโดนเย็ดจริง ๆ

พอนึกไปตรงนี้เชิดภักดิ์หวนนึกไปถึงสัญญาที่เขาตกลงกับวรินทร์ ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดดูปฏิทิน
อีกสามวันเท่านั้นเองเขาจะต้องตอบเธอ มันน่าแปลกที่ความเป็นพี่น้องกดดันจนเขาไม่กล้าก้าวไปมากกว่านี้
เชิดภักดิ์รู้สึกว่าแค่นี้ไม่เป็นไร แต่ถ้าพี่น้องเย็ดกันมันอีกเรื่องหนึ่ง ตอนหนุ่มเขากลัวมากกว่าจะพลาดพลั้งทำให้น้องสาวท้อง
จากที่เรียนเชิดภักดิ์รู้ว่าพี่น้องมันเป็นสายเลือดใกล้ชิดหากระวังไม่ดีเกิดท้องขึ้นมาเด็กจะพิการหรือลูคีเมียได้
ยิ่งอ่านมากเชิดภักดิ์ก็ยิ่งระวังมาก และอาจจะระวังมากเกินไป ก็ด้วยความรักในตัวน้องสาว
ไม่อยากให้น้องมีปัญหาไปทุกเรื่อง จนน้องสาวแต่งงานไป เชิดภักดิ์ถามตัวเองว่าเขาเสียดายไหมที่ไม่ได้เปิดซิง
เชิดภักดิ์กลับดีใจต่างหาก เพราะสำนึกบอกเขาว่าหากเขาเป็นคนเปิดซิงวรินทร์น้องสาว เขาก็เหมือนทำลายเธอ
เชิดภักดิ์รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ แม้การใช้นิ้วสอดเข้ารูเสียว จนบัดนี้เชิดภักดิ์จะไม่ยอมให้เข้าไปลึกเกินข้อนิ้วเป็นอันขาด
เรื่องนี้ถ้าไปถึงหูเพื่อนเขาจะถูกรุมแน่นอนว่าโง่เง้าเต่าตุน จะถูกเพื่อนดูถูกดูแคลนสารพัด
แต่เชิดภักดิ์รู้แก่ใจตัวเองว่าเขาจะไม่ทำอะไรกับน้องสาวของเขาแบบนั้นเป็นอันขาด
เหมือนมันเป็นกฎหรือกำแพงที่เชิดภักดิ์สร้างขึ้นมา และมันสืบมาจนบัดนี้

ขณะนี้แม้หลาย ๆ อย่างที่เป็นเครื่องกีดกั้นจะถูกทำลายลงไปแล้วก็ตาม
แต่ภายในเชิดภักดิ์ก็ออกจะรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง เชิดภักดิ์ถามตัวเองว่าเขาอยากเย็ดวรินทร์ไหม
กับทุกคนนอกจากวรินทร์เขาจะตอบได้ทันทีเลยว่า “อยาก” แต่เขากลับไม่กล้าทำ
ตอนนี้วรินทร์อธิบายกับเขาว่าสิ่งที่เป็นข้อห้ามของเขาในอดีตมันหมดไปแล้ว
เชิดภักดิ์สามารถที่จะเย็ดเธอได้ถ้าต้องการ เชิดภักดิ์ไม่ต้องกลัวว่าเธอจะท้องอีกแล้ว
ตอนนี้เธอทำหมันเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้หากเชิดภักดิ์จะเย็ดวรินทร์ก็ไม่ต่างจากที่เชิดภักดิ์ลูบเนินโหนก
ไม่ต่างจากที่เชิดภักดิ์ชอบเลียหีให้เธอ แล้วให้เธออมควยและดูดควยให้กับเขา
วรินทร์เคยกระซิบบอกเขาว่าทำไมเราจะต้องมีความสุขกันคนละที เชิดภักดิ์ก็ออกเห็นด้วย
โดยปกติเขาจะเลียหีให้วรินทร์ถึงจุดสอดยอดไปก่อน แล้ววรินทร์ก็อมควยดูดควยให้กับเขา

หาก..เชิดภักดิ์เย็ดวรินทร์..เขาอยากเย็ดแล้วทำให้วรินทร์ถึงจุดสุดยอดไปพร้อม ๆ กับเขา หรือไม่ก็เวลาใกล้เคียงกัน
เขาอยากรู้ว่าตอนที่วรินทร์เสียวแล้วเสร็จพร้อม ๆ กับเขา วรินทร์จะมีปฏิกริยากันยังไง
ตัวเขาเองจะรู้สึกอย่างไร มันคงเป็นสวรรค์ที่น่าลิ้มลองอย่างแท้จริงแน่นอน
เมื่อคิดแล้วว่ามันน่าลิ้มลองปานนั้น แล้วทำไมเขาจึงรีรอไม่ตัดสินใจให้เสียเวลาทำไม

เชิดภักดิ์เห็นวรินทร์เข้าไปห้องน้ำนาน เขาจึงลุกขึ้นเดินไปเปิดแผ่นที่ห้าเพื่อดูคราว ๆ ไปก่อน
แล้วเชิดภักดิ์ก็พบกับจุดที่ต้องการ เมื่อเขาเร่งความเร็วของหนังไปเรื่อย เขาพบตอนสำคัญ
ภาพในจอตอนนี้พี่ชายในหนังกำลังเอามือจับปลายถอกขยี้ปากรูเสียวน้องสาว
เชิดภักดิ์กดให้เครื่องเล่นด้วยความเร็วปกติ พี่ชายทำไปก็อธิบายอะไรบางอย่างให้น้องสาวของเขาฟัง
ขณะเดียวกับที่น้องสาวพยักหน้ารับ บางครั้งเธอก็ขมวดคิ้ว บางครั้งก็ยิ้มรับในเป็นประกาย
กล้องโคลสมาที่มือพี่ชายที่จับปลายถอกขยี้ปากรูเสียวน้องสาว เขาขยี้และกดหมุนเป็นวง
หล่อลื่นของน้องสาวเยิ้มออกมาล้นจนเห็นชัด มีเสียงครางฮือ ๆ ดังออกมาเบา ๆ

กล้องโคลสกลับไปที่ใบหน้าน้องสาว ตาเธอปรือยิ้มฉ่ำเซ็กส์ซี่เหลือกำลัง
เชิดภักดิ์นึกถึงแววตาของวรินทร์ตอนที่เธอมีอารมณ์ แค่นั้นท่อนลำของเชิดภักดิ์ก็ผงาดขึ้นมาทันที
ภาพบนจอพี่ชายกระเด้าปลายถอกให้ค่อย ๆ มุดเข้าไป แต่ก็ไม่รีบร้อน เขากดเข้าแล้วก็ดึงออก
เล่นอยู่อย่างนั้นจนปลายถอกลื่นเปียกลื่นไปหมด พี่ชายมองน้องสาวที่เสียวจนตัวเกร็งแล้วหัวเราะ
ยื่นมือไปจับแขนน้องสาวดึงตัวเธอให้ยันขึ้น น้องสาวก้มลงดูเนินเสียวของเธอแล้วเงยหน้ามองพี่ชาย
พี่ชายพูดอะไรบางอย่าง น้องสาวก็พยักหน้าแล้วทิ้งตัวลงนอนต่อแล้วพยายามขยับขาอ้าออกไปอีก
ตอนนี่พี่ชายเริ่มกระเด้าเดินหน้าแรงขึ้น ปลายถอกที่ลื่นปรื๊ดมุดหัวเข้าไปแล้ว
น้องสาวตัวเกร็งอ้าปากครางมือกำผ้าปูที่นอนแน่น หน้าท้องเกร็งเป็นลอน
พี่จึงหยุดการกระเด้าปลายถอกเข้าไป แล้วยื่นมือไปจับนมน้องสาวบดคลึงบาง
น้องสาวเริ่มผ่อนคลายขึ้น แต่ก้นพี่ชายก็ไม่ได้อยู่นิ่งเขาขยับนิด ๆ ลักษณะโยกย้ายไปมา
เขาทำแบบนี้อยู่ครู่หนึ่งแล้วก้มหน้าลงอมหัวนมน้องสาวดูดจนมีเสียงดังจ๊วบ ๆ

เชิดภักดิ์ดูไปก็เกร็งไป ภาพบนจอมันเร้าอารมณ์เขาเหลือเกิน เขาจินตนาการไปว่าฝ่ายชายนะคือเขา
และฝ่ายหญิงก็คือวรินทร์ ขณะนี้เขากำลังทำเสียวอยู่กับวรินทร์ ท่อนลำของเขาผงกหงึก ๆ อย่างงุ่นง่าน
เชิดภักดิ์สอดมือเข้าไปในผ้าห่มรูดหนังหุ้มมันขึ้นลงเบา ๆ จาก็จ้องมองภาพบนจอ

พี่ชายในหนังยกตัวขึ้นแค่การโยกย้ายและกระเด้าตูดเบา ๆ ท่อนลำล่วงล้ำเข้าไปแล้วเกือบครึ่ง
จากนั้นเขาสอดแขนเขาไปใต้ข้อพับของน้องสาวตวัดยกขึ้นพร้อมกับชักท่อนลำออกมา
น้องสาวครางเสียงดังเนื้อตัวสั่นเทาเธอร่อนโคกเหมือนดอกไม้ไหวไล่ตามออกมา
พี่ชายเกร็งก้นกระทุ้งพรวดเดียวจนมิดด้าม น้องสาวร้องกรีดออกมาเนื้อตัวบิดไปมา
ลักษณะของเธอตกใจมาก พี่ชายปล่อยขาเธอลงโผเข้าไปกอดเธอเอาไว้แน่น
ปากระล่ำระลักอยู่ใกล้หูของเธอในลักษณะปลอดโยน น้ำตาของเธอไหลพราก
เธอไม่พูดอะไรหน้านิ่วคิ้วขมวด แสดงอาการเจ็บปวดอย่างเห็นได้ นี่แสดงว่าเธอซิงแน่นอน
เธอถูกพี่ชายของเธอเปิดบริสุทธิ์เรียบร้อยแล้ว

น้องสาวเริ่มดีขึ้น แต่น้ำตายังอาบแก้มบ่นที่ข้างแก้มพี่ชายเบา ๆ จากนั้นพี่ชายจูบเปลือกตาปลอบโยน
แล้วกระซิบกระซาบกันอีกครู่ใหญ่ แต่ตัวพี่ชายไม่ใช้แค่การจูบปลอบขวัญเท่านั้น
บั้นเอวของเขาไม่ได้หยุดอยู่นิ่ง ยักย้ายส่ายไปส่ายมาเบา ๆ เชิดภักดิ์นึกไปถึงการเบิกรู
น้องสาวของเขาเริ่มกระซิบด้วยเสียงแหบพร่า เชิดภักดิ์อยากรู้สิ่งที่เธอพูดเสียเหลือเกิน
เขารู้สึกว่ากระแสเสียงมันช่างได้อารมณ์และเร้าใจเขาสุด มือที่อยู่ใต้ผ้านวมรุดท่อนลำยาว ๆ

ภาพบนจอตอนนี้พี่ชายโหย่งตัวขึ้นเริ่มกระเด้าเนินน้องสาวอย่างเต็มที่แล้ว
น้องสาวเองก็ไม่ได้แสดงอาการเจ็บปวด ได้แต่ห่อปากซี๊ดด้วยความเสียวสุด ๆ
แอ่นหยัดก้นขึ้นร่อนส่ายตามท่อนลำของพี่ชายได้อย่างถูกต้องสมบูรณ์แบบ
เธอใช้เวลาไม่นานจริง ๆ ในการเรียนรู้ ตัวพี่ชายเองก็เสียวสุด ๆ เหมือนกันอ้าปากครางอู้ทีเดียว

เชิดภักดิ์ยอมรับว่าเขามีอารมณ์มากจริง ๆ ตาจ้องภาพบนจอแทบไม่กระพริบ
แล้วเชิดภักดิ์ต้องสะดุ้งโหย่งเมื่อมีมือเข้ามาคว้าท่อนลำของเขาเอาไว้แล้วจัดการรูดให้แทบ
“วรินทร์…” วรินทร์ค้อนประหลับกระเหลือก “เอาเปรียบ..ดูก่อนไม่รอวรินทร์..พี่น้องคู่นั้นเขาเอากันแล้ว..วรินทร์ไม่ยอมด้วย”
เชิดภักดิ์จูบแก้มแล้วกระซิบบอก “วรินทร์..พี่อยากสุด ๆ เลย..” วรินทร์หัวเราะแล้วค้อนให้อีกวง
“เอาเปรียบแล้วยังมาบอกแบบนี้อีก…” เชิดภักดิ์ส่ายหน้า “ไม่ใช่เอาเปรียบวรินทร์หรอก…แต่วรินทร์อาบน้ำนานนี่นา”
วรินทร์หยิกที่แขนเบา ๆ ไม่เจ็บนักแล้วพูด “อาบเพื่อใครละ…” เชิดภักดิ์ยิ้ม “พี่เข้าใจหละ..นอนเฉย ๆ เลยเปิดดูต่อ”
“แล้วเป็นไงค่ะ ?” วรินทร์ถามยิ้ม ๆ “เขาเปิดซิงกันด้วย…” วรินทร์ตาโต “เหรอ..แต่วรินทร์ไม่มีให้พี่เชิดเปิดแล้วนะ..”
เชิดภักดิ์หัวเราะ “พี่ไม่อยากทำให้วรินทร์เจ็บแบบบนจอหรอก..น่าสงสารออก” วรินทร์จูบที่อกเขาเบา ๆ ส่วนมือก็รูดแต่รูดช้า ๆ
วรินทร์ต้องการปรับอารมณ์ของเชิดภักดิ์พี่ชายของเธอนิดหน่อย “จะเจ็บก็เจ็บแค่นิดเดียวเอง แล้วเสียวสบาย พี่เชิดดูซิ…”
“เหมือนวรินทร์ว่า..ตอนนี้เธอคล่องเชียว…” วรินทร์หันมายิ้ม “วรินทร์ว่าเขาเข้าขากันดีออก…”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “นั่นซิ…วรินทร์จะเข้าขากับพี่ดีแบบนั้นหรือเปล่า..?” วรินทร์บีบท่อนลำของเขาแน่นจนเชิดภักดิ์ร้องอุ๊ยออกมา
“ของแบบนี้มันต้องลอง แต่วรินทร์รับรองว่าไม่อายคู่นั้นเด็ดขาด…” พูดจบเธอหัวเราะยั่วยวน
เชิดภักดิ์นิ่งเงียบไปครู่แล้วดึงวรินทร์ขึ้นมาจูบปากพอวรินทร์ถอนปากออก เชิดภักดิ์รีบกระซิบว่า “วรินทร์..เรามาเย็ดกันนะ…”

วรินทร์ก้มลงมองสบตาพี่ชายอย่างตะลึง แล้วพยักหน้าช้า ๆ แววตาเจิดจ้าเป็นประกาย
“พี่อยากเย็ดวรินทร์จัง…” เชิดภักดิ์กระซิบอีกจนวรินทร์หัวเราะออกมาเบา ๆ เธอตรงอกของเชิดภักดิ์แล้วตอบเสียงกระเส่า
“วรินทร์..วรินทร์..อยากให้พี่เชิดมาตั้งนานแล้ว..” พูดจบวรินทร์แลบลิ้นออกมาเลียหัวนมเล็กจิ๋วของเชิดภักดิ์
เชิดภักดิ์ผงกหัวขึ้นมอง ยื่นมือไปลูบไล้ตามแผ่นหลัง จนครู่หนึ่งเชิดภักดิ์จึงดึงตัววรินทร์ให้ขยับขึ้นมาหา
จูบปากอีกครั้งแล้วนี้ดูดและพันลิ้นกันนานมาก พอถอนปากออกวรินทร์ถึงกับหอบ
“ขยับขึ้นมาให้พี่จูบหีหน่อยวรินทร์…” วรินทร์พยักหน้าขึ้นคร่อมรอบตัวแล้วขยับขึ้นหาตรงหน้า
โคกอวบใหญ่ยื่นไปหาปากของเชิดภักดิ์ เชิดภักดิ์เงยหน้าขึ้นมองสบตาวรินทร์ที่ยิ้มอย่างยินดีแล้วพยักหน้า
เชิดภักดิ์ผงกหัวขึ้นจูบเนินฟอดใหญ่ แล้วเงยหน้าขึ้นมองสบตาวรินทร์อีกครั้ง แล้ววรินทร์พยักหน้าอีกครั้งเช่นกัน
เชิดภักดิ์จูบซ้ำถี่ ๆ แล้วแลบลิ้นออกเลียร่องเสียวของวรินทร์ เชิดภักดิ์เลียขอบแคมทั้งสองเพียงเบา
วรินทร์กลับแอ่นยื่นเนินเข้าไปจนชิดปาก เชิดภักดิ์เลยเกร็งลิ้นตวัดแยงเข้าไปเลียอย่างกระหาย
ปลายลิ้นป้ายไปทั่วร่อง วรินทร์เกร็งตูดขมิบรูเสียวถี่ ๆ เธอจึงขยับขาอ้าออกให้ให้แคมอ้าออก
ลิ้นของเชิดภักดิ์กวาดควานจนไปพบกับรูเสียวของวรินทร์ เขาจึงห่อลิ้นเรียวแหลมกวาดไปที่ปากรู
วรินทร์กระเด้าตูดยิก ๆ ปากสูดเสียงดังออกมา เชิดภักดิ์ยิ่งเร่งลิ้นให้ถี่เร็วขึ้นเรื่อย ๆ
เขาชอบที่วรินทร์ที่แอ่นเนินโคกอวบใหญ่ตบแปะ ๆ กับริมฝีปากและหน้าของเขา

เนินโคกของวรินทร์ช่างหอมหวลเสียเหลือเกิน เขาสูดเขาปอดเท่าไหร่ก็ไม่รู้เบื่อ
เชิดภักดิ์ยื่นมือทั้งสองไปประคองแก้มก้นของวรินทร์เอาไว้ เขาไม่อยากให้ร่อนโคกอวบไม่อยู่นิ่ง
เขาประกบปากแน่นกับร่องเนินแล้วแลบลิ้นออกมาให้ยาวที่สุดสอดกวนตรงไปที่ร่องเสียว
สอดแยงและสลับกับตวัดกวาดกวนไปรอบ ยิ่งเร็วยิ่งแรงวรินทร์ยิ่งผวาแอ่นหน้าเชิดภักดิ์เงยมอง ผมสบายเกว่งไกว
เชิดภักดิ์รับรู้ปฏิกริยาของวรินทร์ดี เขาเองกลัวว่าวรินทร์จะเสียวจนเสร็จไปเสียก่อน จึงผ่อนลิ้นลงเป็นเลียเบา ๆ

“พ…ะ…พ..ะ..พี่…เชิดภักดิ์..โอยยยยย…ดี..ดี..เ..ห..ลื..อ..เ..กิ..น” เสียงวรินทร์ชะงักเป็นห้วง ๆ
เชิดภักดิ์เลียเบาลงไปอีกเขาต้องการแค่กระตุ้นแผ่ว ๆ วรินทร์ก้มหน้าลงประคองศีรษะของเขาเอาไว้
“พะ..พี่..เชิดภักดิ์..ยะ..ยะ..เย็ด..วรินทร์..เร็ว…โอยยยยย…” เชิดภักดิ์ได้ยินคำสั่งของวรินทร์ยิ่งเสียวจนใจกระตุก
เชิดภักดิ์รีบดันตัวขึ้นแล้วประคองให้วรินทร์ลงนอนหงายอยู่บนหน้าขาของเขา
ตอนนี้ระหว่างกลีบแคมและปากรูของลิ้นเยิ้มฉ่ำด้วยน้ำลายและน้ำเสียวของวรินทร์เอง
เชิดภักดิ์จับก้นวรินทร์ดันขึ้นแล้วก้มลงจูบกลางเนินฟอดใหญ่ก่อนดึงตัวเองออกมา
วรินทร์ตวัดมือเกี่ยวขาพับเอาไว้อย่างที่เชิดภักดิ์ชอบ เชิดภักดิ์ดันตัวจึ้นขยับให้เข้าที่เข้าทาง
จากนั้นจับปลายถอกที่บานร่าจ่อตรงปากรูเสียวที่วรินทร์รอพร้อมอยู่แล้ว
เชิดภักดิ์เอาปลายถอกเขี่ยบริเวณปากรูเสียว วรินทร์สะดุ้งเกร็งมือดึงขาลงมาจนเข่าแนบอก
เธอกัดกรอด ๆ เชิดภักดิ์ค่อย ๆ ขยับดันเข้าไปเบา เนื่องจากหล่อลื่นมีอย่างเหลือเฟือ
เชิดภักดิ์เด้งไม่กี่ครั้งของเขาก็มุดเข้าไปในรูจนถึงขอบเงี่ยง รอบรูของวรินทร์รัดปลายถอกของเขาเอาไว้แน่น

“แน่น..จัง…วรินทร์…” วรินทร์หลับตาพริ้มบีบริมฝีปากแน่น เชิดภักดิ์โยกขยับแบบเดียวกับที่เห็นในหนัง
พร้อมกับก้มหน้าลงมองปฏิกริยาของวรินทร์ที่ตอบสนองออกมาทางร่างกาย
ไม่ว่ามือที่เกร็งแน่นเกี่ยวเขาเอาไว้จนเข่าของเธอบดอัดกับเต้านมทั้งสองข้าง
ตูดก็เริ่มขยับยิก ๆ เหมือนจะแอ่นให้ปากรูเสียวกลืบกินของเขาไปให้มากกว่านี้
หน้าท้องก็เกร็งจนเป็นลอน เชิดภักดิ์ขยับเอวให้ท่อนลำของเขาที่ปักคาอยู่หมุนเป็นวง
เชิดภักดิ์ต้องการขยับขยายปากรูเสียวของเธออีกหน่อย เพราะเขารู้สึกว่าของวรินทร์แน่นมาก
ฟิตมากกว่าที่เขาคาดเอาไว้อีก แทบไม่น่าเชื่อว่าวรินทร์มีลูกมาแล้วถึงสองคน
แม้จะผ่าออกก็เถอะ เวลาหลายปีของวรินทร์น่าจะหลวมมากกว่านี้ แต่นี่ฟิตเปรี๊ยะยังกะสาวรุ่น
เชิดภักดิ์ขยับปลายถอกหยอกล้อไปล้อมาแล้วให้มันค่อยมุดลึกเข้าไปเรื่อย ๆ ทุกขณะ

วรินทร์เป่าลมออกจากปากหน้านิ่วคิ้วขมวดเชิดภักดิ์กระซิบถามเบา ๆ “เจ็บ..หรือเปล่า ?” เชิดภักดิ์ถามอย่างเป็นห่วง
“ม่าาา..ม่ายยย..ค่ะ…” วรินทร์พูดแล้วส่ายหน้าไปมา “วรินทร์เสียวววว..แล้ว..แล้ว..แน่น..พี่เชิด…”
“วรินทร์ไม่ถูกเย็ดมานานแล้วนี่นา…ถ้าเจ็บ..ก็บอกพี่นะ..พี่จะทำเบา ๆ” วรินทร์พยักหน้าห่อปากครางออกมาเบา ๆ
เชิดภักดิ์ขยับเดินหน้าถอยหลังช่วงสั้น ๆ แต่ถอยออกมานะน้อยกว่าการเดินหน้า
เพียงครู่เดียวปากรูเสียวของวรินทร์ก็ห่างจากโคนตอของเขาแค่ไม่ถึงสองนิ้ว
นี่หมายความว่ามันใกล้หมดเต็มที ภายในรูปเสียวของวรินทร์ตอดรัดของเชิดภักดิ์ถี่ ๆ
เชิดภักดิ์เองก็เสียวจนน้ำปริ่มเหมือนกัน ขณะที่เชิดภักดิ์ก้มลงมองปากรูเสียวที่อมของเขาคาอยู่
วรินทร์กลับปล่อยมือจากขาตัวเองแล้วกระดกขึ้นยั้นสวนกับท่อนลำของเขาที่ปักคาอยู่

ปากรูเสียวรัดรอบโคนตอที่รกไปด้วยขนหมอยเส้นหยาบ ๆ วรินทร์ถึงกับครางโอ้วววววออกมายาวอย่างสุดเสียว
เชิดภักดิ์เองก็ร้องอูยออกมายาวเหมือนกัน เขาคิดไม่ถึงว่าวรินทร์จะแอ่นก้นยันสวนตอของเขาขึ้นมาแบบนี้
วรินทร์ยื่นมือดึงตัวเขาลงมากอดแน่นแล้วประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม แล้วถอนปากออกมาสูดซื๊ดเอาลมเข้าปากแรง ๆ
ก้นวรินทร์ขยับแอ่นยันหนอกเนื้อกับตอแล้วบดอัดแน่นไม่ยอมห่าง เชิดภักดิ์เองจึงต้องกดยันแล้วขยับส่ายหนุ่มไปมา

จังหวะที่เชิดภักดิ์ขยับเดินหน้าวรินทร์ก็อ้าปากออกมาครางระงม “วรินทร์…พี่เสียวจัง…” เชิดภักดิ์กระซิบบอก
วรินทร์ปรือตาเยิ้มฉ่ำพร้อมกับยิ้ม “ระ..วรินทร์..อูยยยย..พี่เชิด..เสียวว…” พูดแล้ววรินทร์ขยับแอ่นก้นบดบัดไม่ถอย
เชิดภักดิ์ก็สนองตอบเธอจนเขารู้จังหวะว่าพอเขาหมุนท่อนลำขึ้นสูงอาจไปเบียดกับเม็ดเสียวของวรินทร์
มันจึงทำให้เธอถึงผวาปลายนิ้วจิกท่อนแขนเขาแน่น

“งั้น..พี่ต่อนะริน…” วรินทร์ลืมตาขึ้นมองแล้วยิ้มหวานปานจะหยด เชิดภักดิ์ดันตัวขึ้นจับขาวรินทร์อ้าออกกว้างขึ้นไปอีก
จากนั้นเชิดภักดิ์ขยับเอวดึงท่อนลำเขื่องออกมาสั้น ๆ เนื้อเยื่ออ่อนภายในรูเสียวของวรินทร์ถูกครูดรั้งออกมา
วรินทร์เสียวจนต้องเกร็งขาแข็งยกก้นร่อนตามติด ๆ อย่างแสนเสียดาย เชิดภักดิ์ถือโอกาสที่เธอเด้งดันสวนคืนกลับไปทันที
เสียงกลีบเนินและปากรูเสียวปะทะกับโคนตอจนดังพั๊บ วรินทร์อ้าปากหวอครางซี๊ดยาวออกมาสุดเสียงทันที
เชิดภักดิ์เองก็มีสภาพไม่แตกต่างกับวรินทร์มากนักเขาทั้งตื่นเต้นทั้งเสียวกับภาพที่เห็นวรินทร์ตอบสนองแบบนี้

วรินทร์หัวเราะคิ๊กออกมา “ทำดี..ทำอีก…” เชิดภักดิ์จึงขยับก้นดึงท่อนลำออกมายาวขึ้นแล้วกระเด้าเข้าไปช้า ๆ
ตอนชักออกวรินทร์ห่อปากครางเสียวแต่พอถึงจุดหนึ่งเธอคงทนไม่ไหวแอ่นเด้งก้นยื่นเนินเข้าหาท่อนลำเขาแรง ๆ
เสียงดังพั๊บ ๆ ผมกับเสียงหัวเราะแล้วบ่นพึมพำ “อืมมมม..ดี..ดี..มัน..มัน..จัง…พี่..เชิด..โอววว”
วรินทร์แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากอย่างหิวกระหาย อาการเปิดเผยอารมณ์ทำให้เชิดภักดิ์ถึงกับหัวเราะชอบใจ
“แหม..รินนี่..ยอดเลย…” วรินทร์ยักคิ้ม “รินเก่งนะจะบอกให้” เชิดภักดิ์เริกคิ้วแล้วถาม
“หือ..เก่งยังไง ?” วรินทร์มองสบตายิ้วร่าไม่ตอบ “อ้าว..ทำไมไม่ตอบละ..พี่อยากรู…” วรินทร์ยื่นมือเกาะแขน
“รินหัดเอาเองนะซิ…รินเก็บเอาไว้ใช้กับใคร..ซักคน…” เชิดภักดิ์ถึงกับครางโอ๊ะออกมาจนวรินทร์หัวเราะ
“หัดมาใช้กับพี่นี่แหละ..รอมาตั้งนาน..ตอนนี้รินให้พี่เชิดแสดงฝีมือไปก่อน เดี่ยวรินแสดงมั่ง..อูยยยย…อย่าบดแรง”
เชิดภักดิ์หัวเราะ “ก็รินอยากร่อนเก่งทำไมเล่า ใครจะไปทนได้” วรินทร์ค้อนแล้วพูดว่า “ร่อนเก่ง ๆ พี่เชิดชอบไหมละ ?”
“อึม..ชอบซิ…รินร่อนเก่งตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว” วรินทร์ลืมตาโตแล้วหัวเราะ “หือ..ยังจำได้แม่นนิ…”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “ไม่เคยลืมแล้วไม่มีวันลืมได้ลงหรอก.ของรินตอดเสียวจัง” วรินทร์หัวเราะ “รินเสียวกว่าพี่อีก..อูยยย”

“ริน..พี่เอาแรง ๆ นะ…” วรินทร์พยักหน้าแล้วยิ้ม “ทำอย่างที่พี่เชิดอยากทำเถอะ…อดอยากมานาน..อิอิ..”
วรินทร์หัวเราะร่วน เชิดภักดิ์ขยับมือลงคร่อมร่าง ขาทั้งสองของเธอพาดตรงโคนขาของเขาถูกดันขึ้นสูง
เชิดภักดิ์ดึงท่อนลำออกมาประมาณครึ่งลำ ปากรูเสียวของวรินทร์รูดรัดตามขึ้นมาเป็นวง แคมแดงสองข้างแตกอ้า
เชิดภักดิ์กดท่อนลำเข้าไปช้า ๆ ก้มลงมองปากรูที่ยุบยวบตามปลายท่อนถลำเข้าไป วรินทร์เชิดหน้าห่อปากคราง
พอเข้าไปครึ่งทางเชิดภักดิ์ชักออกมาอีก คราวนี้ดึงออกมาจนเกือบหลุดแล้วกระเด้าพรืดเข้าไปเหมือนเดิม
เชิดภักดิ์ซี๊ดปากระบายความเสียว ส่วนวรินทร์ครางยาวตลอดการกดของเขาเธอรู้ว่ามันสุดใจจริง ๆ
“โอววว..ริน..ดีจริง ๆ” วรินทร์ปรือตาเยิ้มพยามยิ้มให้ทั้ง ๆ เสียวสุดใจ “ทำนาน ๆ นะ..พี่เชิด..อูยยยย…”
เชิดภักดิ์พยักหน้า “ครั้งแรก..จะรีบน้ำแตกไปไหนกันละ..ใช่ไหม ?” วรินทร์พยักหน้ารับ

เชิดภักดิ์ชักออกมายาว ๆ จนเกือบสุด พอถึงจังหวะวรินทร์ร่อนเนินตามท่อนลำเขารีบกระแทกกลับไปทันที
จากนั้นเสียงดังปั๊บ ๆ ๆ แปะ ๆ ๆ ดังสลับกันเป็นจังหวะช้าบ้างเร็วบ้าง ประสานกับเสียงครวญครางของคนสองคน
“อูยยยย…พี่..พี่..เชิด..จ๋า…อูยยยย…ใจ..ใจ..ริน..จะขาด..อูยยยยย..ซีดดดดดด”
“ดี..ดี..ไหม..ริน..พี่..เอา..ดี..ไหม…?” ทั้งสองร่างสั่นสะท้านในจังหวดกระแทกสุดโคนด้วยความเสียว
“ดี..ดี..พี่เชิด…โอวววว…อี้ยยยย…แรง..ระ..แรง..” เชิดภักดิ์สนองความต้องการอย่างสุดใจ
ชักออกยาว ๆ แล้วเปลี่ยนเป็นชักสั้นแล้วกลับมาชักยาว ๆ อีกครั้ง เชิดภักดิ์ไม่ได้แทงเข้าไปตรง ๆ
เขาสลับสับเปลี่ยนแทงเบี่ยงซ้ายเบี่ยงขวา บางคราวโยกไปหน้า แต่พอกดต่ำลงวรินทร์กลับไม่ชอบ เธอบออกว่าเจ็บ
ขอบเงี่ยงครูดถูกเม็ดเสียวของวรินทร์ทุกครั้งที่มันท่อนถูกดึงออกกดเข้า ท้องน้อยเกร็งขยับไล่เป็นลอนลูกคลื่น
เต้านมเกร็งเขม็งเต่งตั้งเต้าใหญ่กว่าเดิม หัวนมแข็งชี้ เชิดภักดิ์เหลือบไปเห็นเขาปล่อยมือที่จับขาหันไปจับนมคลึงทันที

วรินทร์แอ่นอกหรารับการบีบคลึงอย่างยินดี “พี่..พี่..เชิด..ยะ..ยะ..เกะ..เก่ง..”
เชิดภักดิ์หัวเราะยาวแล้วครางซี๊ด ๆ “จริงนะ..รินชอบใช่ไหม ?” วรินทร์พยักหน้า “อูยยย..อย่าบดแรงถูกมดลูก”
“เจ็บเหรอ..?” เชิดภักดิ์ถามทั้งที่เข่าว่ามันไม่น่าจะเจ็บ แต่คงเสียวมากกว่า วรินทร์ส่ายหน้า “มะ..ไม่เจ็บ..รินเสียวว..”
เชิดภักดิ์กระเด้าท่อนลำของเขาเร็วและแรงขึ้น วรินทร์ร่อนเนินโหนกรับอย่างพอดิบพอดีทุกจังหวะไม่มีพลาด
โคนตอของเชิดภักดิ์ปะทะกับกลีบเนินดังมากขึ้นเรื่อย ๆ ขาของวรินทร์เกี่ยวกับรอบเอวปลายเท้าไกวไหว ๆ

ภายในห้องที่เคยเงียบตอนนี้ไม่เงียบอีกต่อไปแล้ว เสียงซี๊ดปากผสมกับเสียงโหนกเนื้อปะทะกันดังไม่หยุด
ประสานกับเสียงหายใจแรง ๆ เหมือนเหนื่อยหอบ ทั้งหมดต่างอยู่ในอารมณ์กระสันสวาทด้วยไฟสวาท
หากมีใครมาได้ยินเข้าต่างก็บอกได้ว่า เจ้าของเสียงต่างเมามันและตกอยู่ในสงครามนวลเนื้ออย่างที่ใครก็ไม่อาจถอดถอนได้
วรินทร์ครางแทบไม่หยุดปาก เนินเนื้อร่อนรับและรุกที่มีแต่จะเพิ่มความแรงและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
ส่วนเชิดภักดิ์เองขยับแอ่นกระเด้ารูเสียวอย่างไม่ยอมแพ้ เขายอมรับว่าตัวเองมีความสุขที่สุดในชีวิต
แม้เขาจะเคยนอนกับนางแบบที่ค่าตัวนับหมื่น แต่เขาก็เสียวสุขได้ไม่เท่าสักครึ่งหนึ่งที่เขาได้จากวรินทร์ในตอนนี้
เขารู้สึกว่าทุกอนุของความเป็นตัวตนของเขาเต้นพร่าระริกร่าน เขาเสียวทุกไปอนูจริง ๆ เสียวจนแทบกลั้นเอาไว้ไม่ไหวแล้ว

“โอวววววว..พี่เชิด…ริน..ริน..จะ..จะ…” เชิดภักดิ์ได้ยินเสียงพร่ำเพ้อก็ยิ่งเร่งความเร็วและความแรงขึ้นอีก
พอวรินทร์ร้องโอย ๆ ออกมา เธอก็ถึงจุดสุขสมน้ำแตกไปก่อนแล้ว เชิดภักดิ์กระแทกท่อนลำแรง ๆ อีกไม่กี่ครั้งก็ร้องอ๊ากออกมา
เชิดภักดิ์ผวาเข้ากอดวรินทร์เอาไว้แน่น ตูดขมิบไหวยวบ ๆ พ้นน้ำเสียวเข้าไปในรูเสียวของวรินทร์อย่างแรงที่สุดในชีวิตหนุ่ม
วรินทร์เองก็กอดรัดเขาเอาไว้แน่นที่สุด ก่อนน้ำเสียวของเชิดภักดิ์จะแตกกระจายเธอขมิบรูเสียวเกร็งตอดแรง ๆ
พอน้ำแตกของเขาแตกภายในโพรงรักของเธอก็ดูดกลืนน้ำรักเอาไว้ทุกหยาดหยด

วรินทร์เกร็งขารัดรอบเอวเชิดภักดิ์เอาไว้แน่นจนเขาไม่สามารถขยับตัวได้แม้นิดเดียว
ปากเชิดภักดิ์ควานหาปากวรินทร์แล้วจูบอย่างดูดดื่ม ความสุขทั้งหมดที่เขาไขว่คว้าค้นหามาตลอดชีวิตอยู่ตรงนี้นี่เอง
วรินทร์ดันหน้าเชิดภักดิ์ออกมาเพื่อจะหอบหายใจ ไม่งั้นเธอคงขาดใจตายแน่ ๆ เลย เธอสำลักความสุขสมอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
วรินทร์น้ำตาซึมเอ่อออกมาจนถูกแก้มของเชิดภักดิ์ที่แนบสนิทอยู่ จนเขาแปลกใจ “ร้อง..ทำไมละ…?” วรินทร์จูบแก้มเชิดภักดิ์ “ปล่าว…”
เธอรีบปฏิเสธ “ก็น้ำตารินถูกแก้มพี่นี่นา..” แขนเธอที่กอดรอบตัวเขาตวัดรัดแน่นขึ้น “รินมีความสุขที่สุด…”
“มีความสุขทำไมต้องร้องด้วย…” วรินทร์ส่ายหน้ายุกยิกข้าง ๆ เขา “ไม่รู้..อาจรอมานานแล้วมั่ง…?”
“พี่ก็เหมือนกัน..พี่รอรินมานานมากแล้ว..นานจนคิดว่าไม่มีวันนี้แล้ว…วันนี้ฝันของพี่เป็นจริงแล้ว..พี่ดีใจที่สุดเลยริน…”
“รินก็เหมือนกัน..ต่อไปนี้รินจะไม่ไปไหนอีกแล้ว…” เชิดภักดิ์จูบซับน้ำตาอาบแก้ว “พี่ก็ไม่ให้รินไปไหนเหมือนกัน”
99

ทั้งสองมองสบตาและยิ้มให้แก่กันและอย่างหมดใจ ความเจ็บปวดทุกความเจ็บปวดบัดนี้ได้ถูกเยียวยาแล้ว
ในใจของวรินทร์เหมือนได้ย้อนกลับไปสู่ช่วยวัยฝันอีกครั้งหนึ่ง เชิดภักดิ์รับรู้เช่นนั้นเขาได้น้องของเขากลับมาอย่างสมบูรณ์แล้ว
แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่ต่างจากเธอ เขาลืมเลือนเส้นพรหมแดนที่กั้นตัวเขาให้จมอยู่กับความเจ็บร้าวราน
ความผิดชอบชั่วดีมันอยู่ตรงไหนกันแน่ เขาเองพยายามจค้นหาและปรับเปลี่ยนตัวเองไปยังสิ่งที่สังคมเรียกว่าความถูกต้อง
ความถูกต้องกับหัวใจสลายและเก็บซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้อย่างมิดชิด ซ่อนเร้นความรักความหวังทั้งหมดมวลของตัวเอง
หลายปีที่ผ่านมาแต่ละคนที่ผ่านมาล้วนไม่ใช่ ไม่ใช่แม้แต่เพียงนิดสำหรับเชิดภักดิ์ ใจเขายังมีแต่วรินทร์เพียงคนเดียว
ยิ่งนานวันยิ่งโหยหา ยิ่งนานวันยิ่งเจ็บปวด เจ็บจนหัวใจกลั่นเป็นเลือดย้อนแสยงทิ่มแทงเขาทุกวินาที

99——————–

ทั้งสองกอดกันหัวใจแนบหัวใจ ต่างก็ได้รับรู้และสัมผัสการเต้นของหัวใจของกันและกัน
วรินทร์รู้สึกประสบการบนเตียงของเธอทั้งหมดที่ผ่านมามันไม่มีความหมายใด ๆ เลยแม้สักนิด
เธอรู้แล้วว่า ‘เซ็กส์’ ที่แท้จริงคืออะไร เธอตัดสินใจเด็ดขาดแล้วจะไม่แคร์กับอะไรอีกแล้ว
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่สนในไม่แคร์ต่อสายตาใคร ๆ และความคิดของใคร ๆ
เธอจะเดินอยู่เบื้องหลังเขา เธอจะลิขิตรักของเธอเอง โลกและสังคมจะกังขังให้เธอเป็นทาสอีกต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
โลกนี้ทั้งโลกเธอต้องการผู้ชายเพียงคนเดียว และคนนั้นเป็นพบแล้วเธอพบเขาตั้งแต่เด็ก ๆ
ก็เพราะโลกก็เพราะสังคมที่ทำให้เธอเกือบจะสูญเสียเขาไป บัดนี้เธอได้เขาคนนั้นของเธอกลับมาแล้ว

เชิดภักดิ์ซุกหน้าลงกับซอกคอวรินทร์ เขานอนสูดกลิ่นกายหอมกรุ่นที่แสนคุ้นเคย
ความเบิกบานท้งกายทั้งในของเปิดออกทั้งหมด ไม่ว่าเขาจะแสวงหาคนมาแทนที่เธอสักกี่คน
พยายามแล้วพยายามอีกปีแล้วปีเล่า แต่ในที่สุดใจเขาเองต่าหากที่ปิดไม่เปิดรับผู้หญิงเหล่านั้น
เพราะผู้หญิงเหล่านั้นไม่ใช่ของเขา เขามีแต่วรินทร์คนเดียว และวรินทร์คนเดียวเท่านั้นเป็นของเขา
เธอเป็นคนของเขา แม้จะมีอะไรกีดกั้นกีดขวงสักเท่าไหร่ก็ตาม เขาจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว
เขารักของเขาเอง จะไปแคร์ใคร ๆ ทำไมกัน รักนี้เขาจะลิขิตรักนี้มันเอง ไม่ง้อกามเทพองค์ใด ๆ ในโลก