วัยที่ความอยากพลุ่งพล่านของสาวน้อยกระตุ้นให้โคกเนินสาวน้อยเปียกเยิ้ม ภาพตรงหน้าของพ่อเลี้ยงตนที่เปลือยเปล่ากล้ามท้องเป็นลอนสอดรับกับกล้ามอกแน่นๆภายใต้แสงไฟนีออนในห้องทำให้เห็นลำควยที่ถูกดูดกินจากปากของแม่เธออย่างถนัดถนี่ มันคงอร่อยไม่ใช่น้อยแน่เธอคิดแม่ของเธอจึงยอมหมอบคลานไม่ต่างจากทาสเพื่อได้เสพสิ่งนี้
เชิดเริ่มจิกหัวจินแรงขึ้งเพิ่มความเร็วให้การสาวควยเข้าปากของเมียตัวเองแบบเน้นๆ จินก็ไม่ยอมแพ้ดูดปลายควยแรงขึ้นมือก็สาวลำไปจนเชิดหน้าเหยเกเหงื่อกาฬผุดออกมากมายบนตัวเขาขับผิวคล้ำให้ดูมันวาวจนเห็นมัดกล้ามคมชัดทุกส่วนสัด ผ่านสายตาลูกเลี้ยงผู้อ่อนต่อเพศรสที่มองอยู่ตรงหน้า หนวดเคราดกดำและแววตาเหี้ยมเกรียมของเขาภายใต้คิ้วเข้มที่ประสานตากับลูกเลี้ยงไม่ทำให้สาวน้อยดูหวั่นไหวตกใจเลยเท่าที่เชิดเห็น ในสายตามีแต่ความท้าทายขี้เล่นมันยิ่งทำให้เขาดำดิ่งสู่กิเลสแห่งศีลธรรมจนควบคุมไม่ได้ เขาเกร็งตัวจนต่อต้านไม่ไหวควักลำควยที่อวบยาวออกจากปากเมียจิกหัวจินให้หงายหน้าขึ้น รูดสาวควยตัวเองจนน้ำขุ่นข้นพุ่งเป็นสายเปรอะเลอะทั่วใบหน้าเมียรัก สายตาก็ไม่ยอมละจากลูกเลี้ยงขณะที่สาวควยจนน้ำทะลักเปื้อนหน้าแม่เธอถ้า เขาไม่ได้ตาฝาดแน่เชิดมั่นใจว่าเห็นรอยยิ้มมุมปากกับลักยิ้มเก๋ๆนั่นกับแววตาออดอ้อนภายใต้แว่นสายตาในภาพลักษณ์ของเด็กเนิร์ดของสาวน้อยคนนี้ ผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยงของเขาเอง
เมื่อกลับมาถึงห้องนอนจอยตั้งใจจะหลับไม่นึกถึงภาพที่เห็นเมื่อสักครู่แต่คงทำไม่ได้เพราะหลังจากเธอหลบออกมาแล้วสิ่งที่ติดมาไม่ใช่แค่ภาพที่เห็นแต่เสียงครางกระเส่าสลับกับเสียงร้องซู้ดซ้าดของแม่เธอยังก้องดังอยู่ขณะนี้แม่เธอคงกำลังอเร็ดอร่อยกับลำควยที่เธอเองก็อยากลิ้มรสมันเช่นกัน การเสพสังวาสของแม่เธอกับพ่อเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไปสาวน้อยอดไม่ไหวควานนิ้วลงหว่างขาตัวเองบำบัดความต้องการที่มันกำลังพวยพุ่งขึ้นอย่างช้าๆ จนเสร็จกิจนั่นแหละถึงได้ข่มตาหลับไปให้ผ่านค่ำคืนนี้ได้
อากาศตอนเช้าดูเย็นสบายแดดอ่อนๆ สาดส่องไปทั่วไม่ร้อนจัดจนเกินไปอาจได้ร่มไม้ของต้นไม้ที่ปกคลุมอยู่หน้าบ้าน เชิดนั่งจิบกาแฟดำตรงม้าหินอ่อนหน้าบ้านเสพทิวทัศน์ที่งดงามผ่านสายตานานแล้วที่เขาไม่ได้เจอบรรยากาศแบบนี้
“พี่เชิดกินไรมั้ยเดี๋ยวจินทำให้” เสียงจินตะโกนถามผู้เป็นผัวจากในบ้าน
“ไม่จ้ากาแฟก็พอแล้ว”เขาตะโกนบอกไป ใจยังคิดวนเวียนถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่ ว่าเขาไม่สมควรคิดกับลูกเลี้ยงแบบนั้น แต่ก็ช่างเถอะมันยังไม่เกิดอะไรขึ้นนี่นา
ใกล้10โมงแล้วเชิดแต่งตัวเสร็จเดินมารอจินที่รถดูดบุหรี่ไปพลางตรวจเช็คเจ้ารถsuvคู่ใจก่อนเข้าเมือง
“เสร็จแล้วจ๊ะพี่เชิดไปกัน”เสียงจินตะโกนพร้อมเดินมาที่รถจินแต่งตัวทะมัดทะแมงด้วยยีนรัดรูปกับเสื้อยืดขาวเรียบๆ สะโพกผายเอวคอดกิ่วแบบนี้นี่เองที่เขาต้องเสร็จสองสามรอบทุกครั้งเวลาที่เธอไม่สวมใส่อะไร กับโคกเนินที่อลังการแบบกะทิที่ทำให้เจ้ามังกรไม่เคยหลับ เชิดเดินไปรับกระเป๋าถือให้จินก่อนก้มลงไปจุมพิตที่ติ่งหูพร้อมกระซิบ
“หอมจังถ้าไม่มีธุระพี่ว่าพี่คงจะจัดจินทั้งวันแน่แบบนี้”
จินเขินอายเอามือตีที่หัวไหล”เมื่อคืนยังไม่อิมอีกเหรอตาบ้าเอาจนเจ็บไปทั้งตัวแล้ว” เชิดหัวเราะในลำคอแล้วเดินนำไปที่รถ
“เออ พี่เดี๋ยวรอจอยก่อนปิดเทอมนี้จินคงต้องกะเตงเจ้าตัวเล็กไปไหนต่อไหนด้วยกันแล้วหล่ะ”
จินบอกก่อนหันกลับไปตะโกนเรียกลูก
“จอยเสร็จยังลูกแม่สายแล้วนะ”
“ค่ะแม่กะลังออกไป” จอยร้องบอกแม่ขณะกำลังเดินออกมา
สายตาเชิดมองตามที่มาของเสียงสาวน้อยใส่บลูยีนรัดรูปอวดทรวดทรงที่เกินวัยแต่ที่ดึงดูดที่สุดน่าจะเป็นเสื้อยืดรัดรูปที่โชว์หน้าอกหน้าใจจนเด็กมัธยมด้วยกันยังต้องอายแววตาซุกซนขี้เล่นภายใต้กรอบแว่นทรงกลมที่ดูยังไงความเนิร์ดก็ไม่อาจบดบังความเซ็กซี่ได้
ไม่ผิดอย่างที่เขาคิดลูกเลี้ยงเขาทรวดทรงไม่ธรรมดาจริงๆ อย่างน้อยกามกรีฑาที่เขาผ่านผูหญิงนับไม่ถ้วนก็สอนให้เขามองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
จอยสาวน้อยยืนต่อหน้าเชิดแหงนหน้ามองเขาเพราะความสูงใหญ่เกือบ185 ของเขา พร้อมยกมือตะเบะเหมือนทหาร “พร้อมแล้วค่ะคุณอาเดินทางได้”แววตาจอยซุกซนจริงๆรอยยิ้มกับลักยิ้มแบบนั้นมองเขาเหมือนมีนัยยะบางอย่าง
ให้ตายเถอะทำไมเราเขินเด็กคนนี้จังว่ะ ยายหนูนี่เห็นสิ่งที่เราทำต่อหน้าเธอเมื่อคืนเป็นเรื่องธรรมดาเลยเหรอว่ะ เชิดคิดในใจ
“ค่ะไปลูกไปอาสายแล้วค่ะ” เชิดตอบกลับพร้อมอมยิ้มที่มุมปาก
เส้นทางจากบ้านจินเข้าเมืองร่วมสามสิบกว่าโลเชิดไม่เร่งรีบขับชมทิวทัศน์ข้างๆเพื่อเติมความรู้สึกคนเมืองที่ห่างธรรมชาติแบบนี้ไปนาน จนเสียงจินปลุกจากภวังค์ “เดี๋ยวพี่เชิดส่งจินที่ในเมืองนะแล้วจินเสร็จธุระจะเข้าไปหาที่อู่เอง”
“จ๊ะ”เขารับคำเหลือบตามองดูกระจกหลังทำให้ประสานกับแววตาสาวน้อยที่มองอยู่แอบเห็นเธออมยิ้มเล็กๆและท้าวคางมองมาทำให้เชิดต้องหลบสายตาหันกลับไปมองถนนเหมือนเดิม
อู่ซ่อมรถเชิดไม่ใหญ่มากนักมีลูกน้องอยู่สี่ห้าคนส่วนใหญ่เป็นรถเฉพาะรุ่นในกลุมคนมีเงินระดับนึง
หลังจากขนอุปกรณ์เครื่องมือเข้าอู่แล้วก็ปล่อยลูกน้องอยู่หน้าร้านตัวเขาเองก็นั่งในออฟฟิศตรวจสอบค่าใช้จ่ายต่างๆ ดูนาฬิกาข้อมือเกีอบบ่ายสามโมงครึ่งแล้วกะว่าถ้าจินมาก็จะทิ้งอู่ให้ลูกน้องปิดร้านแทน คิดอะไรเพลินๆประตูออฟฟิศก็ถูกเปิดขึ้น ผู้มาเยือนก็คือสาวน้อยลูกเลี้ยงของเขาอง
“แม่ทำผมอยู่ค่ะอา แม่ฝากเอาขนมมาให้อาจอยขี้เกียจรอเลยกะว่าจะมารอที่ออฟฟิศอาแทนจะได้กลับด้วยกัน” สาวน้อยยื่นขนมให้เขาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มน
เชิดลุกขึ้นรับขนมจากมือสาวน้อยกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆเข้าจมูก “แล้วหนูกินอะไรมายังค่ะ” เขาถามแล้วเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ แต่ต้องสะดุดด้วยคำพูดสาวเนิร์ดจนต้องหันกลับไปมองเธออีกครั้ง
“อาพูดเพราะจังไม่หมือนเมื่อคืนที่ทำตาดุใส่หนูตอน..”
จอยหยุดคำพูดที่จะพูดต่ออมยิ้มแล้วกลอกตาไปมา
“จอยชอบอาตอนนั้นมากกว่าอีก” สาวน้อยพูดต่อแต่คราวนี้แววตาเธอเปลี่ยนไปดูคล้ายจินแม่เธอตอนราคะเปี่ยมล้น เชิดมองตาเธออยู่พักใหญ่ ก่อนลุกจากเก้าอี้เดินไปหาเธอก้มลงไปใกล้เธอซึ่งสาวน้อยเองก็ไม่มีทีท่าจะหลบ แล้วพูดเบาๆ
“หนูยังเด็กอยู่นะลูก นี่เป็นเรื่องของผู้ใหญ่เขา”
จอยเหลือบตามองผ่านแว่นทรงกลม พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่นุมนวลบางเบาไม่แพ้กัน
“หนูไม่ใช่ลูกอาและหนูก็ทำให้อาได้เหมือนแม่หนูเช่นกัน” พูดจบสาวน้อยก็โน้มคอ เชิดประกบปากจนเขาไม่ทันตั้งตัวลิ้นอุ่นๆผ่านริมฝีปากที่รกด้วยหนวดเคราของเขาจนเชิดต้องตอบสนองกลับไปเช่นกัน ก่อนที่จอยลูกเลี้ยงของเขาจะผละจากริมฝีปาก แล้วกระซิบข้างหูเชิด “หนูชอบอาค่ะ หนูอยากกินเหมือนที่แม่หนูกินค่ะอา”
ติดตามตอนต่อไปคอมเม้นขอ