เนื้อเรื่องทังหมดเป็นจินตนาการของผู้เขียนหากไม่ถูกต้องของอภัยด้วยนะครับติชมได้ตามความชอบใจนะครับผมปกหนังพี่เข้มคนเดิม(เพิ่มเติ่มเด๋วบอก)เรื่องนี้รับบทจิตรกรชื่อดังที่เป็นอดีตอาจารย์วิชาศิลปะของน้องไอในสมัยมหาลัยซึ่งแวะมาอดีตลูกศิษย์คนโปรดซึ้งน้องไอก็กลับมาที่พักพอดีได้เจออดีตอาจารย์ที่สนิทน้องไอก็ดีใจเป็นอย่างมากพี่เข้มมีซื้อดอกไม้มาให้ด้วยอุ๊ย! น้องไอคนงามโดนหนามดอกไม้บาดเข้าถึงกับเลือดออกพี่เข้มเห็นดังนั้นพุ่งตัวมาดูดเลือดจากนิ้วน้องไอออกไปทันทีทำเอาน้องไอตะลึง"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"แต่น้องไอตะลึงไปแล้วครับก่อนจะดึงสติกลับมาแล้วยิ้มจืดๆตอบกลับไปว่า "ไม่เป็นไรคะ"การดูดนิ้วครั้งนั้นมันทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ทั้งเสียวทั้งตกใจจนทำอะไรไม่ถูกคืนนั้นน้องไอก็นอนไม่หลับ เพราะความเสียวแบบแปลกๆจากแค่การดูนิ้วของพี่เข้มนั้นทำให้เธอนั้นกลับมีอารมณ์ขึ้นมาแต่หันไปหาสามีก็หลับไปเสียแล้วทำให้เธอได้แต่น้อยใจ แล้วก็เก็บอารมณ์ที่เต็มไปด้วยไฟสวาทอันร้อนแรงเก็บไว้ในส่วนลึกของหัวใจแต่ไม่รู้ทำไมเธอไม่อาจลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนกลางวันได้เธอได้เฝ้าแต่คิดถึงเรื่องนี้จนเผลอหลับไปเช้าวันต่อมาน้องไอก็ได้คุยกับสามีเรื่องที่สามีนั้นอยากจะได้รุปจากแกลเลอรีของพี่เข้มซึ่งน้องไอก็บอกว่าจะลองคุยดูให้พี่เข้มในลุคศิลปินสักหนึ่งภาพแล้วน้องไอก็ไปหาพี่เข้มที่บ้านเพื่อเจรจาขอซื้อภาพเขืยนของพี่เข้มแต่ว่าโดนพี่เข้มปฏิเสธทำเอาน้องไอหน้าเสียน้องไอก็ได้แต่นั่งซึมแล้วพี่เข้มก็บอกว่า แต่ถ้ามีอะไรมาแลกเปลี่ยนจะยอมขายให้ก็ได้นะแล้วพี่เข้มก็อดใจไม่ไหว ใช้มือพุ่งไปจับมือของน้องไอทันทีแล้วก็กอดเข้าให้พร้อมกระซิบน้องไอว่า "ถ้าอยากได้ภาพเขียนก็ยอมเป็นของเค้าซะ"สุดท้ายก็จบที่โซฟาน้องไอพยายามจะขัดขืนแต่ก็สู้แรงหื่นของพี่เข้มไม่ได้เลยโดนมุดหมีเข้าให้พี่เข้มก็ถามว่า "น้องไอรู้สึกดีใช่มั้ย" อ่านต่อ...