หลังจากเห็นพวกมันทั้ง3คนเปิดประตูกลับออกไปจากห้องนอนของแนนแล้ว ผมตัดสินใจรีบขับรถกลับบ้านเพื่อไปหาแนนในทันที มันน่าแปลกใจมากเพราะระยะทางจากโรงงานของผมกับบ้านห่างกันไม่เกิน5กิโล แต่ในระหว่างที่ผมรีบขับรถกลับบ้านมันดุเหมือนระยะทางมันไกลมาก ผมครุ่นคิดอยู่ว่าผมควรจะทำยังไงดี ถ้าผมเจอหน้าของแนนจะพูดอะไรกับเธอ ภาพของแนนกับชายชู้ที่ร่วมรักกันบนเตียงนอนของผม ในบ้านที่ผมหวังจะสร้างครอบครัวที่อบอุ่นกับผู้หญิงที่ผมรัก ทั้งภาพและเสียงกับสิ่งที่แนนและชายชู้ทำมันผุดขึ้นรบกวนจิตใจผมเป็นอย่างมาก
ผมไม่รู้ว่าแนนเต็มใจหรือเธอถูกบังคับกันแน่ เพราะภาพที่ผมเห็นบางครั้งแนนเธอรู้สึกเต็มใจและดูมีความสุขอย่างมาก แต่บางครั้งดูเหมือนแนนเธอร้องไห้เพราะถูกบังบังคับให้ทำ ช่วงเวลานั้นยอมรับว่าผมสับสนไปหมด
ผมขับรถมาจอดที่หน้าบ้านซึ่งก็เป็นเวลาสายมากแล้ว เดินขึ้นไปชั้นสองเปิดประตูห้องนอนเข้าไป แนนยังยังนอนหลับอยู่บนเตียงนอน สภาพของเธอนอนแผ่คว้ำหน้าเปลือยกายล่อนจ่อนอยู่บนเตียงนอน ที่ตอนนี้มีคราบน้ำกามของชายชู้เธอเปื้อนอยู่เป็นดวงๆเต็มไปหมด ผมเดินไปนั่งที่ขอบเตียงจับแขนของแนนเขย่าเบาๆ
“” แนนไม่ไหวแล้ว ของนอนพักก่อน พวกจ่าเอาแนนมากันทั้งคืนแล้วพอเถอะนะ ” เธอพูดออกมาโดยที่ไม่ได้ลืมตาดู ผมได้ยินแล้วเจ็บปวดใจมาก เมื่อคืนแนนต้องรับศึกหนักทั้งจากไอ้จ่า ไอ้เด่น ไอ้นึก ตลอดทั้งคืนไม่ได้พักเลย
” แนน…นี่พี่อ้นนะ ” แนนได้ยินว่าคนที่คุยด้วยเป็นผม เธอตกใจสะดุ้งลุกขึ้นมาทันที
” พี่อ้น…แนนนน ” เธอพูดแค่นั้นแล้วก็ยกมือขึ้นก้มปิดหน้าร้องไห้ สภาพของของแนนในตอนนั้น นมของเธอทั้งสองเต้าแดงเป็นจ้ำๆ คงเพราะถูกไอ้จ่าดูด สองกลีบบวมช้ำ และเขรอะไปด้วยน้ำกามเขาวของพวกมันทั้งสามตัว ไหลเป็นฟองออกมายามที่แนนเคลื่อนไหวคัว เพราะพวกมันไม่ยอมสวมถุงยาง นี่ถ้าแนนเกิดท้องขึ้นมาคงไม่รู้ว่าใครที่จะเป็นพ่อของเด็ก เมื่อคืนทั้ง ไอ้จ่า ไอ้เด่น ไอ้นึก ต่างคนก็ต่างแข่งกันฉีดน้ำกามรดเข้าไปที่ตัวของเธอ
” แนน…อย่าร้องไห้ ” ผมพูดไปได้แค่นั้นเพราะในสมองผมมันก็ไม่รู้จะสั่งการให้พูดอะไรออกไปดี เห้นสภาพของแนนแล้วผมพูดไม่ออก ทำได้แต่พยุงตัวแนนไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกาย แนนเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุดจนผมอาบน้ำให้แนนเสร็จก็พาเธอกลับมาแต่งตัวใส่เสื้อผ้า ผมจุงแนนลงมาที่ห้องนั่งเล่นชั้นล่าง
” พี่รู้เรื่องของแนนกับพวกผู้ชายพวกนั้นหมดแล้ว ” ผมพูดไปได้แค่นั้น แนนยิ่งปล่อยโฮร้องไห้ออกมามากกว่าเดิม
” แนน…ขอโทษพี่อ้น” แนนร้องไห้ออกมาอย่างหน้าสงสาร ปากเธอก็พูดแต่ว่า แนนขอโทษ แนนขอโทษ ผมเห็นแนนแล้วสงสารมากจึงเข้าไปกอดเธอพี่ไม่ได้โกรธแนน…แนนอย่าร้องไห้ไปเลย…บอกพี่มาซิ ไอ้พวกนั้นมันข่มขืนแนนใช่ไหม พี่จะไปแจ้งตำรวจลากคอมันเข้าคุก “ผมปลอบแนนว่าไม่ได้โกรธเธอ ผมยังรักเธออยู่เสมอ ใช้เวลาปลอบใจแนนอยู่สองชั่วโมง จนเธอหยุดร้องไห้ นั่งอยู่ในอ้อมกอดของผม พี่อยากรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้น มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ” ผมเล่าให้แนนฟังหมดทุกอย่างตั้งแต่ต้นเรื่องตอนที่พี่สาย มาเล่าเรื่องที่ไอ้จ่ามาเกาะๆ แกะ ๆ แนน มาถึงเรื่องที่ผมแอบบวางแผนติดกล้องในห้องนอน จนเมื่อคืนที่ผ่านได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด มาถึงตอนนี้แนนทำท่าจะเริ่มร้องไห้อีกแล้ว ผมต้องปลอบว่า
” พี่ยกโทษให้แนนทุกอย่าง แนนเป็นคนที่พี่รักมากที่สุดในชีวิต เรื่องที่ผ่านมาก็ขอให้มันผ่านไป แต่พี่อยากฟังแนนเล่าความจริงในเรื่องที่เกิดขึ้น เราจะได้หาทางผ่านมันไปให้ได้ ” แนนได้ฟังผมพูดเปิดใจแบบนี้ เธอจึงเริ่มดีขึ้น
ผมเดินไปห้องครัวลวกมาม่ามาสองชามของผมกับแนน เพราะตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ผมยังไม่ได้กินอะไรเลยแนนก็คงเหมือนกันเพราะเธอต้องรับศึกหนักกับชายชู้ทั้งสามคนมาตลอดทั้งคืน
หลังจากเราทั้งสองคนกินอิ่มอารมณ์เริ่มกลับมาเป็นปรกติ ผมประคองแนนมานั่งคุยด้วยกันที่โซฟา แนนที่ตอนนี้เริ่มมีรอยยิ้มออกมาบ้างแล้วเริ่มพูดกับผม
” พี่อ้น…แนนขอโทษนะค่ะ ” พูดจบเธอก็ก้มลงไปนั่งกราบที่เท้าผม ผมรีบประคองแนนให้ลุกขึ้นมานั่งข้างๆผมเหมือนเดิม
” แนนผิดไปแล้ว….ที่ทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมา ” แนนเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับไอ่จ่าให้ผมฟัง
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 เดือนที่แล้ว
ตอนที่แนนกำลังขายของที่ร้านกิฟท์ชอฟบนกาดสวนแก้ว ไอ่จ่ามันเริ่มเข้ามาตีสนิทกับเธอ มันแวะมาซื้อสมุด ดินสอ ยางลบตัวการ์ตูนที่ร้านของแนน ไอ่จ่าบอกว่าซื้อไปให้ลูกสาววัย5 ขวบของมัน หลายๆครั้งเข้าไอ่จ่ามันเริ่มพูดคุยกับแนนนานๆในช่วงเวลากลางวันที่ลูกค้าน้อย ไอ่จ่าโกหกเธอว่าเมียมันทิ้งมันกับลูกสาวหนีตามชู้เเข้าไปที่กรุงเทพ มันเลยต้องเลี้ยงดูลูกสาวตามลำพัง ไอ่จ่ามันสร้างภาพให้แนนเห็นว่ามันเป็นคนที่รักลูกสาวมาก เป็นพ่อที่ดีของลูก
ประกอบกับที่มันมาอุดหนุนซื้อของที่ร้านเธอทุกวัน ทำให้เธอกับไอ้จ่าเริ่มสนิทสนมพูดคุยกันมากขึ้น แนนเริ่มไว้ใจกับภาพที่มันสร้างเพราะช่วงที่มันพูดคุยกับเธอที่ร้านมันทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ไม่มีท่าทางจะล่วงเกินหรือจีบแนนเลย
หลังจากแนนและไอ่จ่าสนิทสนมกัน มาวันนึง ไอ่จ่าโทรมาหาแนน บอกว่ามีเรื่องจะให้แนนช่วย ลูกสาวของมันไม่สบายตัวร้อนมากนอนอยู่ที่บ้านแต่มันมีธุระสำคัญจะต้องไปทำจะกลับบ้านมาบ่ายๆ ไอ่จ่ามันขอร้องให้แนนมาอยู่เป็นเพื่อนลูกสาวมันที่บ้าน เดี๋ยวมันจะขี่รถมอเตอรืไซด์ไปรับ แนนเล่าว่านเธอไม่กล้าตอบปฎิเสธไอ่จ่า และเห้นมันเป้นลูกค้าที่อุดหนุนวื้อของร้านเธอบ่อยๆ กับอีกอย่างเห้นไอ่จ่ามันสร้างภาพว่าเป็นคนดีดว้ย วันนั้นเธอจึงยอมปิดร้านครึ่งวันนั่งซ้อนรถมอเตอร์ไซด์ที่ไอ่จ่าขับมารับไปที่บ้านมันพอไปถึงที่บ้าน ไอ้จ่าให้แนนเข้ามานั่งรอที่ห้องรับแขก ไอ่จ่าบอกแนนว่าให้ทำตัวตามสบาย มันจะขึ้นไปอุ้มลูกสาวมันที่ชั้นสองให้ลงมานอนที่ชั้นล่าง แนนจึงขอไอ้จ่าเข้าไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำเพราะนั่งซ้อนรถมอเตอร์ไซดืมาฝุ่นมันเยอะ ไอ้จ่ามันชี้มือไปที่ห้องน้ำที่อยู่ใต้กระไดบ้านแล้วมันก้เดินขึ้นไปที่ชั้นสอง บ้านของไอ้จ่าเป็นบ้านไม้สองชั้นปลูกอยู่ลึกจากถนนใหญ่เข้ามาหลายร้อยเมตร บ้านระแวกแถวนั้นก็ปลูกอยู่ห่างไกลกันสมควร แนนเธอเดินเข้าไปที่ห้องน้ำใต้กระไดบ้าน เปิดน้ำจากอ่างน้ำล้างหน้าวักน้ำเย้นๆล้างไปทั้วใบหน้าของเธอ แต่ทันใดนั้น แนนรู้สึกตัวว่ามีคนอ้อมมาด้านหลังเธอที่ยืนอยู่ ร่างนั้นใช้มือข้างขวาปิดปากเธอ ส่วนมือข้างซ้ายโอบกอดตัวเธอไปที่เอว